ترندهای روز

محققان از «سرمنشاء غیرعادی» سیارکی که به نابودی دایناسورها منجر شد می‌گویند

پایگاه خبری تحلیلی افق میهن (ofoghmihan.ir):

سیارکی که ۶۶ میلیون سال پیش به سیاره ما در خلیج مکزیک برخورد کرد، زمین را برای همیشه تغییر داد.

این برخورد باعث انقراض دسته جمعی شد و حدود ۶۰ درصد از گونه های سیاره را از بین برد که معروف ترین آنها دایناسورهای غیر پرنده بودند.

اکنون شواهد جدید نشان می دهد که این سیارک مخرب از جایی نزدیک نبوده، بلکه از دور آمده است. در واقع از جایی در دوردست منظومه شمسی.

نویسندگان این مطالعه که در ژورنال Science منتشر شده است، می گویند که این شواهد در نهایت بحث طولانی مدت در مورد این بخش حیاتی از تاریخ سیاره را حل می کند.

پروفسور استیو بروساتی، دیرینه شناس دانشگاه ادینبورگ، می گوید: «این یکی از آن مطالعاتی است که باعث می شود توقف کنید و به ارتباط کیهانی همه چیز فکر کنید.

“واقعا جالب است که ۶۶ میلیون سال پیش دایناسورها در سراسر جهان مانند ده ها میلیون سال یک روز عادی را طی می کردند و ناگهان یک سیارک از ناکجاآباد ظاهر شد و جهان را برای همیشه تغییر داد. اما این سیارک چنین کرد. از ناکجاآباد نیامده بود، منشأ داشت، آن منشأ جایی در دوردست‌های منظومه شمسی ما، فراتر از سیاره مشتری بود.

این لحظه در زمان، بین دوره‌های کرتاسه و پالئوژن، در سراسر جهان در ترکیبات شیمیایی لایه‌های سنگی مدفون در زیر سطح زمین ثبت شده است. در زمین شناسی به این لایه مرز K-PG می گویند.

دانشمندان قبلاً عناصر گروه پلاتین (شامل ایریدیوم، روتنیوم، اسمیم، رودیوم، پلاتین و پالادیوم) را با چگالی بالا در این لایه یافته‌اند.

این عناصر در زمین کمیاب هستند اما در شهاب سنگ ها رایج هستند. با این حال، برخی از دانشمندان قبلا فکر می کردند که غلظت بالای این عناصر ممکن است ناشی از فعالیت گسترده آتشفشانی باشد.

برخی دیگر فرض کردند که ترکیب خاص این عناصر، که به عنوان ویژگی ایزوتوپی شناخته می شود، با ترکیب سیارک ها مطابقت بیشتری دارد.

برای حل این سوال، محققان نمونه هایی را از مرز K-PG استخراج کردند.

در مقایسه با نمونه‌های دیگر برخورد سیارک‌ها، این تیم کشف کرد که میزان ایزوتوپ‌های روتنیوم با زمین یا انواع دیگر شهاب‌سنگ‌ها یکسان نیست. در عوض، آنها با کندریت‌های کربنی فرازمینی مطابقت داشتند: نوعی سیارک که در قسمت‌های بیرونی منظومه شمسی تشکیل می‌شود.

پروفسور بروساتی می گوید: «این ایده که سرنوشت این تکه سنگ فضایی، از یک مکان دور افتاده، به نحوی، برخلاف همه شانس ها، به زمین و دایناسورها گره خورده است، داستانی بعید اما واقعی است.

منبع: بی بی سی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا