محققان عوامل جدید ژنتیکی مرتبط با افسردگی را شناسایی کردند
در یک مطالعه بزرگ که شامل شاخص های سلامتی نزدیک به ۵ میلیون نفر بود، محققان حدود ۳۰۰ نوع ژنتیکی جدید مرتبط با افسردگی را شناسایی کردند.
یک تیم بین المللی از محققان به رهبری محققان دانشگاه ادینبورگ و کینگز کالج لندن، داده های ژنتیکی ۶۸۰۰۰۰ فرد مبتلا به افسردگی و ۴ میلیون فرد بدون افسردگی را از ۲۹ کشور مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
این نوع مطالعه برای دینا به نشانگرهای ژنتیکی افراد نگاه می کند تا ببیند آیا گونه های ژنتیکی خاصی با یک ویژگی یا بیماری خاص (در این مورد، افسردگی) مرتبط هستند یا خیر.
محققان ۶۹۷ نوع ژنتیکی را شناسایی کردند که ۲۹۳ مورد آن به تازگی کشف شده است.
این مطالعه ۳۰۸ ژن خاص را با خطر بیشتر افسردگی مرتبط کرد و به این نتیجه رسید که ژنهای مرتبط عمدتاً با نورونها (نوعی از سلولهای مغزی) در مناطقی مانند آمیگدال و هیپوکامپ مرتبط هستند.
کاترین لوئیس، استاد اپیدمیولوژی ژنتیک و آمار در کینگز کالج لندن و یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، گفت: افسردگی یک اختلال بسیار شایع است و ما هنوز چیزهای زیادی در مورد زیربنای بیولوژیکی آن باید بیاموزیم.
وی افزود: این یافته ها نشان می دهد که افسردگی تا حد زیادی یک اختلال چند عاملی (چند عاملی) است و راه هایی را برای تفسیر این یافته ها برای ارائه راهکارهایی برای مراقبت بهتر از افراد مبتلا به افسردگی باز می کند.
اگرچه ژنتیک یکی از عوامل افسردگی است، اما این بیماری به شدت تحت تأثیر عوامل اجتماعی و روانی است. سایر عوامل خطر عبارتند از تجربیات آسیب زا یا استرس زا، سابقه سایر اختلالات روانی و سوء مصرف مواد.
دکتر ژاکوب کراوس، محقق ارشد مرکز مغز و ذهن در دانشگاه سیدنی، به یورونیوز گفت که این مطالعه “یک گواهی هیجان انگیز و الهام بخش از قدرت همکاری جهانی است.”
او افزود: «این یافتهها به وضوح نشان میدهند که افسردگی مجموعهای از شرایط بسیار پیچیده است، نه یک پیامد یک بیماری، که ممکن است ناشی از فرآیندهای مختلفی باشد که در زمانهای مختلف زندگی به اشتباه میروند.»
دکتر کراوس گفت: «بسیاری از محققان و پزشکان از چشم انداز استفاده از «نمرات خطر چند ژنی» در کلینیک هیجان زده هستند. این امتیازات ترکیبی از خطر ژنتیکی مولکولی یک فرد برای یک بیماری خاص (یا مجموعه ای از بیماری ها) است.”
این نوع ابزار پیشبینی میتواند در کلینیکهای سلامت روان، بهویژه برای جوانان، کمک کند تا مشخص شود آیا فرد در مسیر ابتلا به یک نوع جدی بیماری روانی است یا خیر.
با این حال، او تاکید کرد که “خطر ژنتیکی قطعی نیست”.
دکتر ژاکوب کراوز گفت: ممکن است فردی در معرض خطر ژنتیکی بسیار بالایی برای اختلال افسردگی باشد اما به دلایل پیچیده ای که ممکن است در سطح فردی غیرقابل تشخیص باشد به آن مبتلا نشود.
وی افزود: اطلاع رسانی به این فرد از این خطر ژنتیکی ممکن است برای پزشکان مضر باشد. بنابراین، باید ملاحظات لازم را به دقت بسنجید.»
بر اساس دادههای سال ۲۰۱۹، حدود ۷ درصد از اروپاییها از افسردگی مزمن رنج میبرند و زنان بیشتر از مردان مبتلا میشوند.
درمان افسردگی شامل روان درمانی یا دارو برای موارد متوسط یا شدید است. دکتر بریتانی میچل، محقق موسسه تحقیقات پزشکی کوئینزلند در استرالیا، می گوید: «در حالی که افسردگی یک مشکل سلامتی در حال رشد است، ما به راه هایی برای درمان و پیشگیری بهتر از آن نیاز داریم. »
او افزود: «مطالعات بزرگتر و جامعتر مانند این به ما کمک میکند تا درمانهای بهتری ایجاد کنیم که در نهایت زندگی را بهبود میبخشد و شیوع افسردگی را کاهش میدهد.»
نتایج مطالعات جدید در مجله علمی «Cell» منتشر شده است.
منبع: یورونیوز