محمدرضا فروتنِ فیلم کنعان کجاست؟!، آقای بازیگر لطفا از این مسیر برگردید!
چندی پیش محمدرضا فروتن با فیلم «نیلگون» به اکران بازگشت. این فیلم اولین تجربه حسین سهیلی زاده در سینماست. این دو نفر پیش از این در پروژه های مانکن و عقرب عشاق همکاری داشتند که در مقایسه با آثار شاخص نمایش خانگی با استقبال خاصی از سوی مخاطبان مواجه نشد.
فیلم «نیلگون» نیز در رده نهم فروش گیشه سینماها قرار گرفته و در هفته دوم فروش به تازگی توانسته از مرز دویست میلیون تومان عبور کند. این عدد برای فیلمی که محمدرضا فروتن متواضع را در کارنامه دارد مانند یک شوخی تلخ است. به هر حال فروتن روزگاری سوپراستار این سینما بوده و احتمالا این مسیری که او در آن قدم می زند نیاز به تفکر بیشتری دارد.
هادی اعتمادی مجد در مطلبی با عنوان «شخصیت آقا «محمدرضا فروتن» کجاست؟! او از پر بودن این بازیگر در کارهای اخیرش می گوید و می نویسد: سال ۱۳۷۶ دوره رونق درام های اجتماعی گزنده با عناصر عاشقانه. دست سرنوشت «محمدرضا فروتن» را پس از چهار فیلم کسل کننده و بی اهمیت، مستقیم مقابل دوربین مسعود کیمیایی قرار داده است. تماشاگران سینما تعجب می کنند که جوانی آنقدر زیبا، خوش تیپ و خوش تیپ با آن لحن لرزان که وقتی فریاد می زند، عصبانیتش را مثل چکش بر سر آدم می کشد، تا حالا کجا بوده است!
در نقش اسفندیار با آن خنده های رسا! فردی تلخ و متلک که وقتی مرجان شیرمحمدی خود را به پشت خط تلفن «زیبا» معرفی می کند، به طعنه و تمسخر می گوید: «خیلی دیوونه شدی»! قبلاً در پاسخ به فرمانروایی او حق تاپید است که «حادثه ای ما را به مرتیکه و زانیک نرساند، حادثه ای ما را از تمدن بیرون نکند»! (این دیالوگ همیشه در هنگام مواجهه با تصادف در گوشه ذهن من است!)
او در جمع دوستانش برای نشان دادن دوری از آنها غرور و جدیت نشان می دهد. تاکتیک هوشمندانه Humble با راهنمایی و توصیه کیمیا به خوبی جواب می دهد و در نهایت به گوش سیمرغ می زند. پس از آن، برای بیش از یک دهه، فیلم مهم به طور مداوم در شبکه است. دو زن سرخ رنگ زیر پوست شهر اعتراض متولد ماه شب یلدا، سرباز جمعه، یواش یواش، اتوبوس شب، کنعان و… هر بار غافلگیرتر از قبل و جایزه پس از جایزه.
روان پریشی جنون آمیز ناصر در «قرمز» با وحشیگری تکان دهنده اش نسبت به همسرش یا عشق دل سوز و عاشقانه حامد در «شب یلدا» با عصیان های لحظه ای اش، در بازی فروتن ظاهری تحسین برانگیز دارد. مرد رمانتیک و سرکش داستان ما، اما از اواخر دهه ۸۰ شروع به افول کرد. فیلمی بی اهمیت و فراموش نشدنی پس از دیگری. دوره طولانی افول و نوعی رها شدن.
سه سریال اخیر او در شبکه نمایش خانگی «مانکن»، «جزیره» و «عقراب عاشق» جدای از ساختار ضعیف و درهم ریخته هر کدام، از نظر کیفیت پایین بازی او نیز غافلگیرکننده است! بدون هیچ رنگ و بویی از فروتنی کاریزماتیکی که می شناختیم. دو فیلم آخر او «فصل ماهی سفید» و این روزها «نیلگون» در یکی از مصنوعی ترین بازی هایش حتی یک میلیارد هم فروش نداشته اند. دوران حقارت تمام شده یا بی خیال ایستادن در جای مناسب در سینما شده است؟! هر چه هست شخصیت آقا حقیر در سینما خیلی خالی است!
کاربران در مورد او چه می گویند؟
مارچلو درباره این روزهای محمدرضا فروتن نوشت: محمدرضا فروتن یکی از سوپراستارهای بی چون و چرای سینما بود که با همسایه سرخ به اوج رسید و حدود یک دهه در اوج بود. با همه بزرگان سینما کار می کرد اما هیچ وقت تظاهر نمی کرد و به تماشاگر اهمیت نمی داد. بازیگر، یک جنتلمن واقعی برای سینمای ما. ای کاش می توانست این روزها به همان مسیر برگردد. واقعا حیف است!
سهیل: اصلا نمی فهمم چرا محمدرضا هومبولد باید به این روز بیاید؟ چرا او مرد است؟ غیر ممکن است که شما این همه فیلمنامه بد را بازی کنید!
و رزیتا: محمدرضا فروتن فیلم کنعان را میخواهم. من این حقیر رو اصلا نمیشناسم…
