ترندهای روز

مرگ بازیگر پرسپولیسی سینما که قلب یک ایران را مچاله کرد

پایگاه خبری تحلیلی ایران تحلیل (irtahlil.com):

چهار سال است که سیروس گرجستان از میان ما رفته و صاحب آن همه نقش های متنوع دیگر در میان ما نیست تا به شخصیت دیگری جان بدهد. ۲۱ تیرماه ۱۳۹۸ بود که بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر کشورمان بر اثر سکته قلبی درگذشت. در این چند سال غیبت، نگاهی به وضعیت نیم قرن فعالیت هنری او قدردانی کوچکی است از او که لحظات ناب فراوانی را برای ما رقم زد.

مرگ بازیگر پرسپولیسی که دل یک ایرانی را له کرد

او از معدود بازیگرانی بود که هم در نقش های جدی و هم در نقش های طنز به خوبی ظاهر شد و تماشاگران را با خود همراه کرد. اخم هایش باورپذیر، خنده هایش، تلخی نقشش دلنشین و شیرینی اش.

گرجی با مرحوم هادی اسلامی در کارخانه تجربی کار کرد و همین همکاری بهانه ای شد برای ورود او به تئاتر. سیروس گرجی در سال ۱۳۴۸ در حالی که تنها ۲۵ سال داشت وارد اداره تئاتر شد و سپس اولین تئاتر خود را در سنگلج بازی کرد. اولین اثر تئاتر سیروس گرجستان سنگ و سورنا نام داشت که توسط همسر عباس جوانمرد کارگردانی شد.

این بازیگر پیشکسوت تا مقطع دیپلم موفق به دریافت مدرک درجه دو هنری معادل لیسانس از وزارت فرهنگ و هنر شد. کمی بعد وارد تلویزیون شد. گرژستانی سابقه همکاری با کارگردانان مطرح سینمای ایران مانند رخشان بی اعتماد و کیومرث پوراحمد را دارد. فیلم «ما همه با هم هستیم» آخرین حضور این بازیگر در سینما بود که در سال ۱۳۸۶ به کارگردانی کمال تبریزی ساخته شد.

باورپذیری امضای کار او بود

نمونه بارز باورپذیری نقش های او، شخصیت هاشم در سریال «متهم فرار» است. به طوری که هنوز بسیاری از بینندگان قدیمی تلویزیون او را با نام هاشم به یاد می آورند، آن هم با همان لحن خاصی که شهربانو هاشمی در نقش بی بی به کار برد. زنده‌یاد سیروس گرجستان در چندین سریال تلویزیونی بازی کرده است. حضور او حتی در نقش های فرعی و آثار تاریخی و پربازیگر مانند «کلاه پهلوی» به نوعی کلاس درس سایر بازیگران این سریال بود.

مرد همیشه در تلویزیون گرفتار می شود

گرجستانی سرانجام در سال ۵۶ با سریال تصاحب جلوی دوربین رفت تا اینکه پس از انقلاب سال ۵۸ با فیلم مجاهد به عرصه بازیگری بازگشت. از آثار درخشان به جا مانده از سیروس گرجستانی می توان به بازی او در سریال شهریار اشاره کرد که گرجستانی با لهجه ترکی در نقش شاعر معروف کشورمان ایفای نقش می کند.

گرجستان در بسیاری از سریال های طنز دهه ۸۰ و ۹۰ بازی کرده است و به نوعی می توان او را مردی نامید که همیشه گرفتار سریال های تلویزیونی است. گرفتاری های او و خانواده اش در سریال طنز تلخی را به همراه داشت که مخاطب تلویزیون را عمیقا درگیر خود کرد و البته بیننده آینه ای از مشکلات اجتماعی خود و دیگران را در او دید. سریال هایی چون «متهم فرار کرد»، «رزگار خوش حبیب آقا»، «ذن بابا»، «دنگ و فنگ روزگار»، «خسنشاه ها» و البته «سه دونگ سه دونگ» نمونه هایی از این دست آثار این بازیگر هستند. .

او فقط یک کمدین نبود

با این حال، بی انصافی است که جورجیا را فقط یک بازیگر سریال های طنز بنامیم. نقش ماندگار او در سریال شهریار کمال تبریزی (سال ۱۳۶۳) و همچنین بازی در سریال تاریخی «کلاه پهلوی» مرحوم ضیاءالدین دری نمونه ای از نقش های جدی این بازیگر در قاب جادو است که اتفاقا موفق هم شد.

خودش گفت: برای یک بازیگر نقش‌های مختلفی تعیین می‌شود و او موظف است آن‌ها را بازی کند؛ ضمن اینکه بدم نمی‌آید نقش‌های مختلف را بازی کنم، اما به شرطی که این نقش‌ها به من پیشنهاد شود. و البته اضافه کرد: «اگر بازیگری مدتی بیکار باشد باید نقش هایی را بازی کند که چندان مطلوب او نیست؛ زیرا حرفه ما بازیگری است و زندگی ما از این طریق حمایت می شود.

ایفای نقش گرجی در «کلاه پهلوی» پس از «کیف انگلیسی» دیگر ساخته موفق دری اتفاق افتاد. او در این سریال نقش «امدادگر خیرخواه» رئیس نظمیه را بازی کرد که اتفاقاً در همان سال (اردیبهشت ۹۲) او سر صحنه این سریال تصادف کرد. از روی اسبی که سوار بود به زمین افتاد و سرش شکست. با این حال دیری نپایید که خبر بازگشت او به صحنه در رسانه ها منتشر شد. او در حالی مقابل دوربین «کلاه پهلوی» قرار گرفت که بازی در سریال «شهریار» کمال تبریزی را به پایان رسانده بود.

نکته خاص زندگی آقای سیروس; پرسپولیس

یکی از نکات جالب زندگی سیروس گرجستانی فعالیت چهار ساله او در فوتبال و باشگاه شاهین (پرسپولیس) است. در واقع او قبل از بازیگری یک ورزشکار حرفه ای بود و ۱۰-۱۲ سال در تیم فوتبال شاهین بازی کرد. خودش می گفت درآمد فوتبال کفاف کفاف مخارج زندگی اش را نمی دهد، فوتبال را کنار گذاشت و به بازیگری روی آورد. در واقع پژمان جمشیدی اولین ستاره سینما نبود که از پرسولیس جلوی دوربین رفت، چون آقای سیروس خیلی زودتر چراغ سینما را روشن کرده بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا