مشاهده شفق‌های قطبی در آسمان مناطقی غیرمعمول؛ چرا طوفان‌های خورشیدی بیشتر شده‌اند و تبعات آن چیست؟
طوفان های خورشیدی قدرتمندی که اخیراً جو زمین را درنوردیده اند منجر به ایجاد شفق های قطبی خیره کننده در مناطق جنوبی تر از حد معمول شده است.
این شفق های قطبی زیبا با رنگ های صورتی، بنفش، سبز و آبی در آسمان مکان هایی مانند آلمان، بریتانیای کبیر، نیوانگلند و حتی شهر نیویورک مشاهده شدند.
پدیده شفق قطبی معمولاً در عرض های جغرافیایی نزدیک به دو قطب زمین به دلیل برخورد ذرات باردار باد خورشیدی و یونیزه شدن مولکول ها در یونوسفر زمین رخ می دهد.
شان دال، کارشناس مرکز پیش بینی آب و هوای فضایی در اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده می گوید: «این پدیده این بار بسیار گسترده ظاهر شد.
به گفته وی، این مرکز گزارش هایی از مشاهده شفق های قطبی تا جنوب نیومکزیکو دریافت کرده است که نشان می دهد در این زمینه شاهد «سال شگفت انگیزی» بوده ایم.
خبرگزاری آسوشیتدپرس ضمن اختصاص مطلبی به این موضوع اعلام کرد که در پی طوفان های اخیر خورشیدی و شفق های قطبی ناشی از آن، تاکنون گزارشی مبنی بر اختلال در شبکه های برق و ارتباطی منتشر نشده است.
اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده روز چهارشنبه پس از مشاهده فوران ها و انفجارهای خورشیدی در اوایل هفته، هشدار طوفان ژئومغناطیسی شدید صادر کرد.
چنین طوفانی احتمال شفق قطبی را افزایش می دهد که به عنوان شفق شمالی نیز شناخته می شود و می تواند به طور موقت سیگنال های رادیویی و شبکه های برق را مختل کند.
پیش‌بینی اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده برای روز جمعه خواستار ادامه فعل و انفعالات خورشیدی بالاتر از حد طبیعی است، اما احتمال مشاهده شفق قطبی در شب‌های آینده برای مناطق دورتر از کانادا و دشت‌های بزرگ آمریکای شمالی کم است.
شفق های قطبی چگونه تشکیل می شوند؟
خورشید علاوه بر نور و گرما، انرژی و ذرات باردار معروف به باد خورشیدی را به زمین می فرستد. اما گاهی این باد خورشیدی به طوفان تبدیل می شود.
اتمسفر بیرونی خورشید گاهی اوقات “فوران های عظیم انرژی” ایجاد می کند که به آنها “پرتاب جرم از تاج خورشیدی” می گویند. به گفته اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده، این فوران ها باعث ایجاد طوفان های خورشیدی یا طوفان های ژئومغناطیسی می شوند.
هنگامی که این طوفان ها با میدان مغناطیسی زمین برخورد می کنند، شفق های قطبی ایجاد می کنند که اغلب به صورت نورهای زیبا و خیره کننده در آسمان دیده می شوند.
میدان مغناطیسی زمین از ما در برابر بیشتر این ذرات محافظت می کند، اما برخی از ذرات می توانند در امتداد خطوط میدان مغناطیسی به سمت قطب شمال و جنوب حرکت کنند و وارد جو زمین شوند.
هنگامی که این ذرات با گازهای موجود در جو زمین برخورد می کنند، نور تولید می شود. نیتروژن نورهای آبی و بنفش و اکسیژن نورهای سبز و قرمز تولید می کند.
چرا اخیراً این همه طوفان خورشیدی رخ داده است؟
به گفته ستاره شناسان، فعالیت خورشیدی در یک چرخه ۱۱ ساله کاهش می یابد و کاهش می یابد. اکنون به نظر می رسد که خورشید نزدیک به اوج این چرخه است که به “حداکثر خورشیدی” معروف است.
در ماه مه گذشته، خورشید بزرگترین فوران خود را در دو دهه اخیر داشت. این رویداد چند روز پس از آن رخ داد که طوفان های خورشیدی شدید جو زمین را درنوردید و باعث شد شفق های قطبی در مکان های غیرمعمول در سراسر نیمکره شمالی ظاهر شوند.
احتمال وقوع طوفان های بیشتری وجود دارد. به گفته شان دال، کارشناس اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده، ما هنوز “در چنگال” حداکثر خورشیدی هستیم، به این معنی که طوفان ها احتمالا تا اوایل سال ۲۰۲۶ فروکش نخواهند کرد.
چگونه شفق قطبی را به بهترین شکل ببینیم؟
اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده به افرادی که می خواهند شفق شمالی را ببینند توصیه می کند از نورهای شهری دوری کنند.
بهترین زمان تماشا معمولا یک یا دو ساعت قبل یا بعد از نیمه شب است. این سازمان همچنین می‌گوید که بهترین زمان برای دیدن شفق‌ها حوالی اعتدال بهاری و پاییزی است، زیرا در آن زمان است که باد خورشیدی بهترین تعامل را با میدان مغناطیسی زمین دارد.
منبع: یورونیوز
