مغزهای پلاستیکی؛ ریزپلاستیکها چند درصد از مغز ما را اشغال کردهاند؟
بر اساس پیشچاپ یک مقاله علمی، نمونههای مغز جمعآوریشده در کالبد شکافی در اوایل سال ۲۰۲۴ حاوی ذرات میکروپلاستیک بیشتری نسبت به نمونههای جمعآوریشده هشت سال قبل بود.
متیو کامپن، استاد علوم دارویی در دانشگاه نیومکزیکو در آلبوکرکی گفت: غلظت بافت مغز افراد عادی با میانگین سنی حدود ۴۵ یا ۵۹ سال، ۴۸۰۰ میکروگرم یا ۰.۵ درصد وزن بود. وی افزود: در مقایسه با نمونه های کالبدشکافی شده مغز در سال ۲۰۱۶، این میزان حدود ۵۰ درصد بیشتر است، یعنی مغز امروز ما ۹۹.۵ درصد مغز و مابقی از پلاستیک ساخته شده است.
این نمونه های جدید مغز حاوی ۷ تا ۳۰ برابر بیشتر از نمونه های گرفته شده از کلیه ها و کبد اجساد میکروپلاستیک بودند.
دکتر فیلیپ لاندریگان، متخصص اطفال و استاد زیست شناسی در این زمینه می گوید: این مطالعات نشان دهنده وجود این پلاستیک ها در قلب، رگ های خونی بزرگ، ریه ها، کبد، بیضه ها، دستگاه گوارش و جفت جنین است.
دکتر لندریگان گفت: «نباید مردم را بی جهت نگران کنیم زیرا علم هنوز در حال توسعه است و هیچ کس در سال ۲۰۲۴ از قرار گرفتن در معرض پلاستیک در امان نخواهد بود. وی افزود: قرار نیست گوشی موبایل یا کامپیوتری که حاوی پلاستیک نباشد تهیه کنید. اما سعی کنید قرار گرفتن در معرض پلاستیکهایی که میتوانید از آنها اجتناب کنید، مانند کیسههای پلاستیکی و بطریها را به حداقل برسانید.»
نانوپلاستیکها به صورت مخفیانه وارد مغز میشوند
برای این مطالعه، بافت مغز، کلیه و کبد ۹۲ نفر که در سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۴ برای تایید علت مرگ تحت کالبد شکافی پزشکی قانونی قرار گرفتند، مورد بررسی قرار گرفت.
دکتر کامپن، استاد علوم دارویی می گوید: «کوچکترین نانوساختارها با اندازه ۱۰۰ تا ۲۰۰ نانومتر در مغز یافت می شوند و به نظر می رسد ذرات بزرگتر بین یک میکرومتر تا پنج میکرومتر وارد کبد و کلیه ها می شوند.
اندازه میکروپلاستیک ها از کمتر از ۵ میلی متر تا ۱ نانومتر متغیر است. به گفته آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده، عرض یک موی انسان حدود ۸۰۰۰۰ نانومتر است، در حالی که یک نانوپلاستیک باید در یک میلیاردم متر اندازه گیری شود.
به گفته کارشناسان، نانوپلاستیکها نگرانکنندهترین پلاستیکها برای سلامت انسان هستند، زیرا این قطعات ریز میتوانند در داخل سلولهای فردی قرار بگیرند.
نانوپلاستیک ها چربی را دوست دارند
از دیدگاه دکتر کامپن، “نانوپلاستیک ها راه خود را در بدن ربوده و به مغز می رسند.” آنها عاشق چربی ها یا لیپیدها هستند و مغز انسان از نظر وزن حدود ۶۰ درصد چربی دارد، بسیار بیشتر از هر اندام دیگری.
اسیدهای چرب ضروری، مانند امگا ۳، کلید قدرت و عملکرد سلول های مغز هستند. از آنجایی که بدن انسان نمی تواند اسیدهای چرب ضروری را به تنهایی تولید کند، این اسیدها باید از طریق غذا یا مکمل ها تامین شوند.
دکتر لندریگان در این رابطه بیان می کند که «رژیم غذایی مسیر اصلی قرار گرفتن در معرض میکرو و نانوپلاستیک ها است».
وی در عین حال در خصوص استنشاق میکروپلاستیک در هوا نیز اعلام کرد: «زمانی که مردم در بزرگراه تردد می کنند و لاستیک های آنها به سطح بزرگراه ساییده می شود، مقدار مشخصی ذرات میکروپلاستیک در هوا منتشر می شود».
به گفته وی، حتی برخی از ذرات میکروپلاستیک موجود در اقیانوس که توسط امواج به هوا پرتاب می شوند، از طریق استنشاق یا بلع به بدن ما می رسند.
پلاستیک مرتبط با سرطان
پلی اتیلن که به وفور در کیسه ها و بطری های پلاستیکی استفاده می شود و غیرقابل تجزیه زیستی است، نوع غالب پلاستیکی بود که در نمونه های بافت یافت می شود، به ویژه در مغز بیشتر از کبد یا کلیه.
طبق مطالعه آگوست ۲۰۲۴، پلی اتیلن همچنین نوع غالب پلیمری بود که در بیضه های انسان و سگ یافت شد.
بر اساس داده ها، پلی اتیلن ترفتالات (PET) بزرگترین منبع انتشار حلال دی اکسان به عنوان یک ماده سرطان زا برای انسان است.
نانوپلاستیکها با حمله به سلولها و بافتهای اندامهای اصلی میتوانند فرآیندهای سلولی را مختل کنند و مواد شیمیایی مانند فتالاتها یا فلزات سنگین را در غدد درونریز رسوب کنند.
به گفته انجمن غدد درون ریز، اختلالات غدد درون ریز با سیستم تناسلی انسان تداخل کرده و منجر به ناهنجاری های تناسلی و تولید مثلی و همچنین ناباروری زنان و کاهش تعداد اسپرم می شود.
یاد بگیرید از پلاستیک کمتر استفاده کنید
به گفته کارشناسان، یکی از مهم ترین اقدامات برای کاهش قرار گرفتن در معرض پلاستیک، حذف مواد غذایی از بسته بندی های پلاستیکی قبل از پختن یا قرار دادن آنها در مایکروویو است. هنگامی که پلاستیک گرم می شود، این حرکت میکروپلاستیک ها سریعتر از بسته بندی به غذا منتقل می شود.
منبع: یورونیوز