مهمانی رضا عطاران و محسن نامجو را در تلویزیون کنسل کردند!
این شب ها حوالی ساعت ۹ دوباره «ترش و شیرین» از شبکه آی فیلم پخش می شود. رضا عطاران به همراه تیم همیشگی اش با این سریال نوروز ۸۶ را برای مخاطبانش خاطره انگیز کرد. خب طنز دهه ۸۰ در قرغ مدیری و عطاران بود. عطاران بعد از «خانه به دوش» و «متهم فرار» که از برنامه های پرمخاطب تلویزیون در ماه رمضان بود، این بار به سراغ ساخت سریال نوروزی رفت و تا حدود زیادی موفق بود.
داستان ترش و شیرین چه بود؟
فیلمنامه «سورش و شیرین» که کار مشترک سروش صحت و محمدرضا آرین بود، بر اساس کهن الگوی پسر پولدار و دختر فقیر و داستان آشنایی مردی ثروتمند و ثروتمند (حمید) نوشته شده است. لولایی که تاجر فرش است، با زنی ترشی فروش (با بازی مریم امیرجلالی). است. مهم ترین مشکلی که بر سر راه دو شخصیت اصلی قرار می گیرد، بچه های قد بلند و نیم قد هستند که هر کدام برای والدین خود وظایفی را محول می کنند.
بر این اساس می توان گفت ترش و شیرین یک کمدی اجتماعی خانوادگی است که به نقد روابط افراد درون خانواده می پردازد. اگرچه محبوبیت ترش و شیرین در بین مخاطبان به اندازه دیگر آثار عطاران مانند خانه به دوش و محمد برگه نبود، اما همچنان یکی از بهترین کمدی های تلویزیون به حساب می آمد. در کنار لولایی و امیر جلالی، رضا عطاران، مجید صالحی، رضا شفیعی جم، آناهیتا همتی و احمد پورمخبر در این سریال به ایفای نقش پرداختند.
تفاوت طبقاتی با کمدی
سارا ملاعباسی در دفتر تنم می نویسد: سریال «ترش و شیرین» از ابتدا تا اواسط سریال پر از تنش بین قشر ثروتمند و فقیر جامعه و فرزندان مخالف ازدواج والدین است. این موضوع در این مجموعه منشا شوخی هایی است که مخاطب را به خنده می اندازد و داستان را تا جایی که ممکن است پیش می برد. او حتی از رفتار نادرست و سطحی افراد انتقاد می کند و حرفی برای گفتن دارد. نیمه دوم سریال نیز به داستان دیگری برمی گردد که این دعواها و مشاجرات را به چالش می کشد و به نوعی در پایان آن را به صلح تبدیل می کند.
سکانس های مربوط به دعوای شهرام و مجید، خواستگاری دختر کوچکتر و سر و کله زدن با صاحب خانه قدیمی از جمله سکانس هایی است که می توان به تنهایی تماشا کرد و خندید. چون اغلب کمدی های سریال عطاران ابتدا مخاطب را می خنداند و بعد داستان را پیش می برد (نمی دانیم هدف اصلی کارگردان این بوده یا نه، اما برداشت ما این بود).
یکی از نکات مهم این سریال واقعی بودن همه اتفاقات است. به طوری که دیدن آنها در زندگی روزمره غیرعادی نیست و مخاطب آن را به خوبی درک می کند. ترش و شیرین یکی دیگر از آثار موفق رضا عطاران است که هنوز هم افراد زیادی از آن یاد می کنند و به عنوان یکی از مهم ترین آثار کمدی به یادگار مانده است.
اولین و آخرین حضور محسن نامجو در تلویزیون
اما موسیقی این سریال با تیتراژ متفاوت و سنت شکنی همراه بود که به نوعی نکته قابل اتکای سریال برای یادآوری آن روزها است. محسن نامجو در زمستان ۱۳۸۴ عنوان افتتاحیه ترش و شیرین را که برای نوروز ۱۳۸۵ تهیه شده بود به پیشنهاد رضا عطاران به صورت دو صدایی خواند و آماده کرد. البته این شب ها صدای نامجو پخش نمی شود که مهاجرت کرد و به جرگه ممنوعه پیوست. پیش از این عطاران در عنوان متهم فراری با امیرحسین مدرس همکاری داشت که با استقبال مخاطبان این سریال مواجه شد.
خاطره بازی کاربران با ترش و شیرین
محمود: رضا عطاران در ۴ سال ۴ سریال قوی ساخت. کل ایستگاه رادیویی در بقیه عمر خود چنین محتوای قوی تولید نکرد.
پیام: عکس محسن نامجو در سکانس کلانتری سریال ترش و شیرین در نقش یک جنایتکار فراری روی دیوار کلانتری :))
سارا: من با این سریال ها زندگی می کنم: ترش و شیرین – متهم فرار کرد – خانه به دوش. عجیب دوستشون دارم
و آهنگ: همه این شبها در IFilm برای شیرین و ترش دوست دارم.