مومیاییهای ۵ هزار ساله مصری چه بویی میدهند؟
در نگاه اول ، بوی یک جسد باستانی ممکن است یک ایده بی رحمانه به نظر برسد. با این حال ، برخی از محققان چنین تجربه ای را در تحقیقات علمی خود انجام داده اند.
SECA Bombibre ، مدیر تحقیقات در کالج لندن لندن ، می گوید: “در فیلم ها و کتاب ها ، افرادی که بدن مومیایی را بو می کنند ، معمولاً سرنوشت وحشتناکی متحمل می شوند.”
وی گفت: “اما ما از لذت این بوها شگفت زده شدیم.”
در این مطالعه ، تجزیه و تحلیل شیمیایی و گروهی از افرادی که بوی آن را آزمایش کرده اند برای به دست آوردن عطرهای آزاد شده از چهار مومیایی ، که برخی از آنها ۵۰۰۰ سال سن داشتند ، استفاده شدند.
این مومیایی ها یا در Anbar نگهداری می شدند یا در موزه مصر در قاهره نمایش داده می شدند.
عباراتی مانند “چوب” ، “ادویه” و “شیرین” توصیفاتی بودند که بیشتر شبیه تست طعم شراب از بوی مومیایی بودند. با این حال ، محققان می گویند بدن باستانی چنین بوهایی را ساطع می کند.
Perters همچنین “یادداشت های گل” (عطرهای گل) را در بو بو می کند ، که ممکن است توسط رزین های کاج و سرو استفاده شده در فرآیند مومیایی ایجاد شده باشد.
دکتر بمببر ، نویسنده این مطالعه ، می گوید هدف از این مطالعه مطالعه منظم بوی مومیایی ها بوده است زیرا همیشه برای عموم و محققان جذاب بوده است.
در مصر باستان ، بو نقش مهمی در روند مومیایی سازی داشت. در این فرایند ، از روغن ، موم و مواد معطر برای حفظ بدن و همچنین روح فرد برای زندگی پس از مرگ استفاده شد.
مومیایی ها در جهان باستان عمدتاً برای فرعون و اشراف انجام می شد ، زیرا بوی دلپذیر نمادی از خلوص و الوهیت بود. در حالی که بوی ناخوشایند نشانه ای از فساد و کاهش بود.
محققان کالج لندن و دانشگاه لیوبیانا در اسلوونی این مطالعه را بدون تماس مستقیم با مومیایی ها انجام دادند.
این کار با استفاده از تجهیزات تخصصی برای اندازه گیری مولکول های هوا ، که از تابوت ها و اجسام منتشر شده بودند ، امکان پذیر بود. هدف این بود که تعیین کنیم که این بو ها متعلق به خود مومیایی ها یا به دلیل سموم دفع آفات ، مواد نگهدارنده ، قالب یا باکتری هستند.
ماتاجا استرلیچ ، استاد شیمی در دانشگاه لیوبیانا گفت: “ما نگران شناسایی بوی پوسیدگی یا فساد بیولوژیکی بودیم ، اما این اتفاق نیفتاد.” این نشان می دهد که محیط موزه مصر در قاهره در وضعیت خوبی قرار دارد. “
وی همچنین به استفاده از ابزارهای فنی برای اندازه گیری مولکول های هوایی آزاد شده از تابوت بدون لمس مستقیم مومیایی ها اشاره کرد و گفت: “اطلاعات به دست آمده می تواند نشان دهد که مومیایی چه چیزی اجتماعی است.” باستان شناسان. “
باربارا هابر ، محقق کارشناسی ارشد در موسسه انسان شناسی جغرافیایی Max Planck در آلمان ، گفت که این یافته ها اطلاعات ارزشمندی را در مورد ترکیباتی ارائه می دهد که می توانند مومیایی ها را حفظ یا از بین ببرند و “می تواند برای محافظت بهتر از نهادهای باستانی برای نسل های آینده استفاده شود.”
با این حال ، وی هشدار داد ، “بوهایی كه امروزه مشخص شده اند ، لزوماً بوهایی نیستند كه در هنگام مومیایی سازی وجود داشته اند. تبخیر ، اکسیداسیون و حتی شرایط ذخیره سازی در طی هزاران سال ، ترکیب بویایی اولیه را تغییر داده است.”
دو سال پیش ، دکتر هابر بقایای شیشه ای حاوی اندامهای داخلی یک زن اشرافی را مورد بررسی قرار داد. وی با کمک یک سازنده عطر ، ترکیبی از مواد مورد استفاده در مومیایی سازی را بدست آورد و “عطر ابدیت” را برای نمایش در موزه موسگارد در دانمارک تولید کرد.
محققان در این مطالعه جدید امیدوارند که کاری مشابه انجام دهند و از یافته های خود برای نوسازی بوهای کشف شده به صورت مصنوعی استفاده کنند و تجربه بازدید کنندگان موزه را غنی سازند.
دکتر بمببر گفت: “موزه ها اغلب مکانهایی هستند که از شما خواسته می شود از راه دور بخوانید ، ببینید و ببینید.”
وی افزود: “اما دیدن اجسام مومیایی شده از پشت شیشه ، تجربه را ناقص می کند ، زیرا ما قادر به بو کردن آنها نیستیم ، بنابراین نمی توانیم روند مومیایی سازی را واقعی و حسی درک کنیم.”
نتایج یک مطالعه جدید در مجله علمی انجمن شیمی آمریکا منتشر شده است.
منبع: Euronews