میکروپلاستیک‌ها حتی به استخوان‌های ما هم نفود کرده‌اند
نفوذ میکروپلاستیک به بافت استخوان انسان تأیید شد. این مهاجمان نامرئی می توانند روند رشد و ترمیم استخوان را مختل کنند.
ریزگردها چنان در محیط اطراف ما پخش می شوند که عملاً می خوریم ، می نوشیم و حتی نفس می کشیم. به همین دلیل ، این ذرات پلاستیکی ریز در مدفوع ، جفت جنین ، اندامهای تولید مثل و حتی مغز انسان یافت شده است. محققان اکنون هشدار داده اند که این ذرات نیز به بافت استخوان نفوذ کرده اند.
میکروپلاستیک ذرات کوچکتر از ۵ میلی متر است که در اثر تجزیه پلاستیک های بزرگتر یا مستقیماً از صنعت نفت ایجاد می شود. یک مطالعه جدید بر اساس ۳ مطالعه علمی نشان می دهد که این ذرات (و حتی نمونه های کوچکتر به نام نانوپلاستها) می توانند بر سلامت اسکلتی بدن تأثیر بگذارند.
Rodrigo Bueno de Oliviera ، محقق دانشگاه ایالتی کمپیناس در برزیل می گوید: “بسیاری از مطالعات نشان داده اند که میکروپلاستها می توانند در اعماق بافت های استخوانی مانند مغز استخوان نفوذ کنند و احتمالاً روند متابولیسم را مختل کنند.”
برخی از مطالعات انسانی نشان داده اند که ذرات پلاستیکی می توانند پس از ورود به بدن و گردش خون در بافت استخوان جمع شوند. مطالعات حیوانی همچنین نشان داده است که این تجمع رشد استخوان را کاهش می دهد.
از طرف دیگر ، ریزگردها بر سلولهای خاصی به نام “پوکی استخوان” تأثیر می گذارند. این سلولها نقش مهمی در رشد و ترمیم استخوان دارند. اختلال عملکرد آنها می تواند استخوان ها را تضعیف کرده و خطر تغییر شکل استخوان یا شکستگی را افزایش دهد.
به گزارش Science Alert ، آزمایش های مربوط به سلولهای استخوانی در آزمایشگاه نشان داده است که میکروپلاست ها اثرات زیر را دارند و در نهایت رشد اسکلتی در حیوانات را متوقف می کنند.
توانایی زنده ماندن و فعالیت سلول ها را کاهش دهید ،
روند پیری سلولی را تسریع کنید ،
مسیر طبیعی برای تبدیل سلول ها به انواع مورد نیاز برای اختلال در استخوان ، مختل می شود
آنها باعث التهاب می شوند.
هنوز مشخص نیست که این اثرات در انسان چقدر رخ می دهد ، اما در عین حال تعداد پوکی استخوان (شکنندگی استخوان) در جهان در حال افزایش است. محققان فکر می کنند میکروپلاست ها می توانند در بروز بیماری به همراه عواملی مانند پیری و مصرف الکل نقش داشته باشند.
با وجود هشدارهای مداوم ، تولید پلاستیک هنوز در حال افزایش است. هر ساله حدود ۵ میلیون تن پلاستیک تولید می شود که علاوه بر ایجاد آلودگی ، حدود ۱.۵ میلیارد تن گاز گلخانه ای وارد می کند. این فرایند سلامت انسانی و محیط زیست را تهدید می کند.
محققان مدتهاست که تأکید کرده اند که برای درک بهتر اثرات ریزگردها بر روی بدن انسان ، سرمایه گذاری جدی تر در تحقیقات لازم است. بسیاری از مکانیسم های ورود دقیق و تأثیر این ذرات هنوز ناشناخته مانده اند ، اما شواهد علمی نشان می دهد که آنها می توانند به بافت های مختلف نفوذ کنند و فرآیندهای حیاتی را مختل کنند.
تا زمانی که نتایج قطعی حاصل شود ، بهترین راه حل کاهش تماس روزمره با این آلاینده ها است. به عنوان مثال ، استفاده از فیلترهای پیشرفته می تواند برخی از ریزگردها را در آب آشامیدنی از بین ببرد. محدود کردن مصرف بطری های پلاستیکی یک طرفه ، هم ذرات مستقیم را به بدن کاهش می دهد و از چرخه تولید پلاستیک های جدید جلوگیری می کند. علاوه بر این ، الیاف مصنوعی هنگام شستن مقادیر زیادی ریواس پلاستیکی شسته می شوند که برخی از آنها در نهایت به زنجیره غذایی باز می گردند. بنابراین ، تعویض این پوشاک با مواد طبیعی مانند پنبه یا پشم می تواند یک گام مؤثر در کاهش آلودگی و محافظت از سلامت ما باشد.
این تحقیق در مجله Osteoproosis International منتشر شده است.
منبع: زومیت
