نادانی آگاهانه؛ چرا هرچه بزرگتر میشویم، کمتر میخواهیم حقیقت را بدانیم؟
زومیت: تحقیقات نشان می دهد که انسان تمایل به جلوگیری از اطلاعاتی دارد که ممکن است احساسات منفی ایجاد کند.
بسیاری از بزرگسالان گاهی اوقات ترجیح می دهند در هنگام مواجهه با شرایط نامشخص از اطلاعات پیروی کنند. به عنوان مثال ، آنها ممکن است اخبار ناخوشایند را دنبال نکنند یا حساب بانکی خود را بررسی کنند تا از اضطراب و نگرانی کوتاه مدت جلوگیری کنند. محققان اکنون دقیقاً مشخص کرده اند که چه مرحله از زندگی ما مسیر “جهل دلپذیر” را افق میهن می کنیم و راحتی را نسبت به چهره عدم اطمینان ترجیح می دهیم.
محققان دانشگاه شیکاگو توانسته اند سن دقیقی را که در آن افراد شروع به جلوگیری از اطلاعات می کنند ، تعیین کنند. این رفتار ، “اثر شترمرغ” به این معنی است که فرد عمداً از دانستن چیزهایی که ممکن است باعث اضطراب یا ناراحتی شود ، امتناع می ورزد. البته نام این پدیده به شترمرغ اشاره دارد ، اما برخلاف تصور عمومی ، شترمریش واقعاً سر خود را در ماسه نمی گیرد و این فقط یک استعاره برای جلوگیری از رویارویی با واقعیت است.
جالب اینجاست که این رفتار خیلی زودتر از آنچه در زندگی فکر می کنیم ظاهر می شود. در یک سری آزمایشات در مورد پنج کودک آمریکایی بین ۵ تا ۵ سال ، مشخص شد که کودکان کوچکتر به طور فعال به دنبال اطلاعات هستند ، اما از هفت سالگی ، اگر پاسخ ها احتمالاً احساس منفی می کردند ، کودکان شروع به جلوگیری از اطلاعات کردند.
“چرا کودکان اینقدر کنجکاو هستند ، اما با گذشت زمان برای جلوگیری از اطلاعات بزرگسال می شویم؟” این انتقال دقیقاً چگونه اتفاق می افتد؟ “
در اولین آزمایش خود ، محققان پنج دلیل ممکن برای رفتار “سر در ماسه” را بررسی کردند:
از احساسات منفی مانند اضطراب یا ناامیدی خودداری کنید
از اطلاعات منفی در مورد محبوبیت یا صلاحیت شخص خودداری کنید
جلوگیری از چالش اعتقادات
محافظت از ترجیحات خود
به نفع خود عمل کنند ، اما به این ترتیب دیگران تصور نمی کنند که خودخواهانه یا خود محور باشند.
در یکی از سناریوهای آزمایشی ، کودکان ابتدا مجبور بودند در مورد شیرینی ها و شیرینی های مورد علاقه مورد علاقه خود فکر کنند. سپس به آنها فرصتی داده شد تا ویدئویی را تماشا کنند که نشان می دهد چگونه هر یک از این شیرینی ها می توانند برای دندان های خود مضر باشند. هدف از این آزمایش بررسی تمایل به کودکان به دانستن اطلاعاتی بود که ممکن است لذت بخش نباشد یا احساسات منفی ایجاد کند. سانتاناگپالان می گوید: “در حالی که کودکان کوچکتر مشتاقانه به دنبال اطلاعات بودند ، کودکان بزرگتر شروع به جلوگیری از آن کردند.” به عنوان مثال ، آنها نمی خواستند بدانند که چرا شیرینی های مورد علاقه آنها برای آنها مضر است ، اما مشکلی در مورد مضرات شیرینی های مورد علاقه آنها نداشتند.
یکی دیگر از جنبه های جالب برای جلوگیری از اطلاعات ، مفهوم “فضای اخلاقی” است. این پدیده زمانی اتفاق می افتد که مردم از دانستن اطلاعات برای منافع خود خودداری کنند ، اما به گونه ای عمل کنند که دیگران این رفتار خودخواه یا خودخواهانه را تشخیص ندهند. به عبارت دیگر ، مردم می توانند تصمیم بگیرند منافع خود را دنبال کنند ، در حالی که به نظر می رسد به دیگران توجه می کنند و تصمیم آنها عادلانه به نظر می رسد.
در یک آزمایش ، کودکان در دو گروه بودند و با دو برچسب روبرو بودند: یکی برچسب های بیشتری داشت و دیگری پوشیده بود و تعداد برچسب ها ناشناخته بود. قبل از افق میهن یک سطل ، از آنها سؤال شد که آیا می خواهند بدانند چه تعداد برچسب دریافت می کنند.
دیگران توضیح می دهد: “انسانها تمایل دارند به نفع خود عمل کنند ، اما در عین حال اهمیت زیادی به ظاهر انصاف به دیگران می دهند.” مفهوم فضای اخلاقی فرد را قادر می سازد تا هم منافع شخصی خود را حفظ کند و هم رفتار کند تا دیگران احساس خودخواه نکنند. “
در این آزمایش ، کودکان بزرگتر به طور فزاینده ای از دانستن تعداد برچسب های دریافت شده خودداری می کردند. این امر به آنها اجازه می دهد تا علایق خود را حفظ کنند و در عین حال گناه افق میهن یک سطل را با تعداد ناشناخته برچسب برای شریک زندگی خود تجربه نکنند. به این ترتیب ، بچه ها یاد گرفتند که چگونه برای منافع خود تصمیم بگیرند و همزمان ظاهر انصاف را حفظ کنند.
نتایج نشان داد که با افزایش سن ، کودکان تمایل بیشتری به جلوگیری از اطلاعات دارند ، به ویژه هنگامی که می دانند اطلاعات ممکن است احساسات منفی مانند اضطراب یا ناامیدی ایجاد کنند. با این حال ، یک استثنا نیز وجود داشت: اطلاعات در مورد صلاحیت کودکان و عملکرد دانشگاهی.
کودکان تمایلی به دریافت این اطلاعات نداشتند حتی اگر نتایج آزمایش آنها منفی باشد. محققان معتقدند که این استثنا ممکن است تأثیر آموزش مدرسه باشد. در جایی که کودکان یاد می گیرند که یاد بگیرند و یاد بگیرند می توانند مهارت ها و توانایی های خود را بهبود بخشند و نتیجه منفی فقط یک گام کوچک به سمت پیشرفت آنها است.
در بزرگسالی ، اجتناب از اطلاعات رفتاری رایج است. بعضی اوقات مردم ترجیح می دهند از دانستن برخی از اطلاعات خودداری کنند ، زیرا قرار گرفتن در معرض آنها می تواند ناامید شود ، اعتقادات طولانی مدت آنها را به چالش بکشد ، یا ترس و اضطراب ناشی از عدم اطمینان را ایجاد کند. این نوع اجتناب نه تنها می تواند بر زندگی شخصی فرد بلکه عواقب اجتماعی نیز تأثیر بگذارد. به عنوان مثال ، جلوگیری از اطلاعات می تواند قطبش سیاسی را افزایش دهد ، به این معنا که افراد بدون توجه به شواهد و اطلاعات ، نظرات خود را تقویت می کنند. همچنین می تواند انعطاف پذیری شخصی و ایدئولوژیک را سرسخت تر کند ، به طوری که افراد کمتر آماده شنیدن و درک دیدگاه های مختلف هستند. نتیجه این فرایند کاهش توانایی جامعه در گفتگو ، مذاکره و درک است و ممکن است تفاوت های اجتماعی و فرهنگی را تشدید کند.
محققان توصیه می کنند که ابتدا دلایل جلوگیری از اطلاعات مفید را شناسایی کنیم و به جای فرار از آنها ، ارزش و اهمیت این دانش را درک کرده و آن را به عنوان اطلاعات طولانی مدت مشاهده کنیم. توضیح می دهد: “انسان تمایل به از بین بردن عدم اطمینان دارد ، اما هنگام حل این عدم اطمینان به نظر می رسد تهدید می شود ، ممکن است از آنها جلوگیری شود.” تحمل تحمل و حتی پذیرش بخشی از عدم اطمینان می تواند به ما کمک کند تا از سقوط در دام اطلاعات جلوگیری کنیم و تصمیمات آگاهانه تری بگیریم. “