ناسا برای جلوگیری از اصابت فاجعه‌بار سیارک‌ها به زمین با ائتلافی جهانی از اخترشناسان همکاری می‌کند
هنگامی که یک سیارک کوچک در حدود ۶۶ میلیون سال پیش به زمین برخورد کرد و سه چهارم کل حیات سیاره ما را از بین برد، دایناسورها هیچ هشداری نداشتند.
اگر امروز سیارکی به همان اندازه با برخوردی ۲ میلیون برابر قویتر از بمب هیدروژنی به زمین برخورد کند، جنگل ها را صاف می کند، سونامی ایجاد می کند، شهرها را با ایجاد یک زلزله ۱۰ ریشتری ویران می کند و این پایان کار نیست.
ابری از غبار داغ که حاصل این برخورد خواهد بود از رسیدن نور خورشید به زمین جلوگیری می کند و زمین در یخ فرو می رود.
آژانس فضایی آمریکا، ناسا، می‌گوید که اگر بدانیم سیارک‌ها چه زمانی به زمین برخورد خواهند کرد، احتمالاً کاری پیشگیرانه انجام خواهیم داد و حتی ممکن است بتوانیم از آخرالزمان جلوگیری کنیم.
اکنون دفتر هماهنگی حفاظت از سیاره خانگی ناسا که وظیفه یافتن، ردیابی و ارزیابی خطرات مرتبط با سیارک های بالقوه خطرناک در منظومه شمسی را بر عهده دارد، می گوید که با یک ائتلاف جهانی از ستاره شناسان به نام شبکه بین المللی هشدار سیارک ها کار می کند. (IAWN) همکاری می کند.
لیندلی جانسون، مدیر اجرایی برنامه دفتر هماهنگی حفاظت از سیاره گفت: «ما قطعاً می خواهیم همه این سیارک ها را قبل از اینکه ما را پیدا کنند، پیدا کنیم.
در صورتی که یک سیارک خطرناک به سمت زمین حرکت کند، سازمان رویه‌های هشدار دهنده را برای اطلاع عموم در نظر گرفته است. در این موارد، دانشمندانی که تهدید را شناسایی کرده‌اند، ابتدا مشاهدات خود را در سراسر شبکه هشدار سیارک‌ها به اشتراک می‌گذارند تا یافته‌های آنها تأیید شود و خطر ارزیابی شود. هنگامی که همه طرف ها توافق می کنند که زمین باید برای ضربه آماده شود، ناسا پیام هشدار را ارسال می کند.
آقای جانسون گفت: «من تلفن قرمز رنگ یا چیزی شبیه به آن روی میزم ندارم، اما رویه‌های رسمی داریم که از طریق آن هشدار برخورد جدی سیارک انجام می‌شود.»
اگر سیارک به سمت ایالات متحده حرکت کند، ناسا به کاخ سفید اطلاع خواهد داد و دولت بیانیه رسمی را برای عموم منتشر خواهد کرد. اگر سیارک به اندازه‌ای بزرگ بود که یک تهدید بین‌المللی ایجاد کند، شبکه بین‌المللی هشدار سیارک‌ها را به دفتر امور فضایی سازمان ملل اطلاع می‌داد.
یک سیارک اگر بزرگتر از ۱۴۰ متر باشد و مدار زمین را در فاصله حداقل ۰.۵ واحد نجومی، که نصف فاصله زمین تا خورشید است، قطع کند، “بالقوه خطرناک” در نظر گرفته می شود. دانشمندان تاکنون حدود ۲۳۰۰ سیارک بالقوه خطرناک را شناسایی کرده اند که ۱۵۳ مورد از آنها بیش از ۱ کیلومتر قطر دارند.
این مقدار آنقدر زیاد است که در صورت برخورد با زمین، فاجعه ای را آغاز کند. اخترشناسان علاوه بر ردیابی سیارک هایی که قبلاً کشف شده اند، به دنبال سیارک های جدید نیز هستند و تمام مشاهدات آنها در یک پایگاه داده جمع آوری می شود.
شبکه بین المللی هشدار سیارک تا به امروز بیش از ۳۴۰۰۰ سیارک نزدیک به زمین را پیدا کرده است و ناسا می گوید که با داده های رصدی از مدار آنها، می توان مسیرهای احتمالی را حداقل برای قرن آینده به طور قابل اعتماد پیش بینی کرد.
سیارکی که به احتمال زیاد به زمین برخورد می کند Bennu نام دارد که به گفته دانشمندان در صورت برخورد در ۱۵۹ سال، انفجاری برابر با ۲۴ بمب هسته ای ایجاد می کند. با این حال، طبق یک مطالعه در سال ۲۰۲۱، احتمال این اتفاق تنها یک در ۲۷۰۰ است.
ناسا در دفاع از زمین در برابر سیارک هایی مانند بنو تردیدی ندارد و چندین ترفند در آستین خود دارد.
به گفته آقای جانسون، ناسا می تواند سیارک هایی را که در حال حرکت به سمت زمین هستند، خیلی قبل از اینکه به تهدیدی فوری برای زمین تبدیل شوند، متوقف کند. با این حال، این سازمان به حداقل ۵ تا ۱۰ سال اطلاع قبلی برای جلوگیری از آخرالزمان نیاز دارد.
خوشبختانه، استراتژی برای یافتن سیارک‌ها با استفاده از داده‌های فضایی، دهه‌ها، اگر نگوییم قرن‌ها، قبل از برخورد در دسترس است. آقای جانسون گفت: «این به ما زمان زیادی می‌دهد تا کاری در مورد این سیارک‌ها در حالی که هنوز در فضا دور هستند انجام دهیم تا از هرگونه فاجعه‌ای در اینجا روی زمین جلوگیری کنیم.»
پیش از این در سال ۲۰۲۱، ناسا اولین ماموریت آزمایشی دفاع سیاره ای خود را انجام داد. با هدف تغییر مدار یک سیارک، این سازمان برنامه ریزی کرد تا یک فضاپیمای بدون سرنشین به آن برخورد کند.
این ماموریت موفقیت آمیز بود و ناسا قصد دارد در آینده روش های بیشتری را آزمایش کند.
منبع: یورونیوز
