نفوذی‌ها چه شکل و قیافه‌ای دارند؟ / آنها بیشتر شبیه کشمیری‌ها و خودی‌ها هستند تا ناخودی‌ها

Mojtaba Hosseini در روزنامه Etemad نوشت: “امروزه ، پس از ایستادن چهار روزه دوستداران خانه در برابر زورگویی و جرم اسرائیل و ایالات متحده ، همه این نفوذ.

حال اگر موشک ها در آسمان باشند و تصمیمات در زیر زمین گرفته شود ، وقت آن است که یک سؤال اساسی دیگر بپرسیم: چگونه و در چه فرایندی می توان دشمن را در هسته سیستم نفوذ کرد؟

پاسخ این سؤال نه تنها به دلیل محدودیت ها ، بلکه به میزهای مدیریت ، پشت تریبون ها و در قلب شعارهایی است که بوی می دهند ، بلکه در پوشش دلسوزی است.

تأثیرات همیشه قابل تشخیص نیست. آنها وارد پرچم دوست داشتنی می شوند ، به زبان همدلی صحبت می کنند و ژست “صلح دوست داشتنی” را می سازند ، اما رسالت آنها مشخص است. برای حاشیه راندن تمرکز کشور از سؤالات مهم و استراتژیک. آنها استاد تولید انحرافات هستند. با طرح ها و ایده های جعلی با پروژه هایی که تعیین شده اند ، اما ماهیت آنها چیزی بیش از اتلاف وقت و منابع نیست.

این جامعه اطلاعات دروغین ارائه می دهد ، یک تحلیل جعلی را ارائه می دهد ، مدیران روح را مدیریت می کنند و ملت را می سازند ، که در بحران های مصنوعی و بحث های غیر ضروری درگیر است. آنها رادیکال تر از کار هستند. همان کسانی که برای هر مشکل نسخه فوری و سطحی دارند. بدون عمق و بدون تعهد به واقعیت.

متجاوزان همیشه ماسک دارند. گاهی اوقات در یک متخصص متخصص ، گاهی اوقات در موقعیت مدیر و حتی گاهی اوقات پشت غرفه های رسمی. آنها با چهره های آشنا و کلمات ظاهراً انقلابی اعتماد می کنند ، اما فقط چاقو می زنند. درست مانند مسعود کشمیری ، که حتی در پشت سر او به شهید رجائی دعا می کرد ، اما در سکوت و با ژست هنر پرستار بچه به عنوان مادر برای دولت و مردم ، او ستون های اعتماد را خورد.

امروز به نظر می رسد که این الگوی در جریان است. نمی توان مطرح کرد که تأثیر دوربین های دولتی ممکن است دشمن را شناسایی نکند ، بلکه برای نظارت بر گزارش زنان ، به طوری که آنها افکار عمومی را سرگرم می کنند و عصبانیت و عصبانیت اجتماعی ایجاد می کنند که منجر به شکاف بیشتری از حاکمیت می شود اما فرصتی برای جاسازی همکاران خود در لایه های مختلف کشور دارد؟

ممکن است ساده تر بگوییم که تمام این ناامیدی پروژه های دستیابی به اطلاعات ، تولید دستگاه های پیشرفته مانند ریزپردازنده های تهاجمی و ایجاد شبکه های پنهان و غیره بود. او می تواند یک نماینده دولتی ، یک مشاور عالی رتبه یک کارمند مهم دولت یا حتی یک فرمانده نظامی و امنیتی ، یک قاضی عالی رتبه یا هر کس در موقعیت ملی باشد.

او خصومت خود را در این مورد نمی نویسد ، اما به شکلی که او تصمیم گیری ملی و سازندگان تصمیم گیری را پیشنهاد می کند ، می تواند در اولویت هایی که تعریف می کند و در نگرانی های جعلی سیستم و جامعه رد شود. اینها کسانی هستند که قدرت ملی را در پشت ایده های فریبنده هدر می دهند ، مردم را خسته و ناامید می کنند و امکانات تاریخی یک ملت و یک کشور را سوزانده اند.

شناخت نفوذ فقط یک کار امنیتی نیست. این یک ضرورت ملی است. ما باید یاد بگیریم که زبانهای شیرین ، دو شعار شکست خورده و انقلابی ، پدیده های تزئین شده و نگرانی های مصنوعی را فریب دهیم ، زیرا تجربه نشان داده است که خطرناک ترین خائنان همیشه با ظاهر آشنا و تونیک خود همراه هستند و مأموریت خود را انجام می دهند.

مهمترین چیز این است که تأثیرات بیش از هر جریان دیگر است و هر گروه شبیه صاحبان روشنفکران و گفتمان خود بود تا بتوانند وارد سیستم شوند. آنها به خوبی درک شده بودند که ، برای تأثیر مؤثر ، آنها باید کاملاً به سمت ساختار هدایت شوند. از همان زبان استفاده کنید ، همان شعارها را بدهید و گاهی اوقات خود را انقلابی تر ، دلسوزتر و مبارز تر از هر مبارزه با استکبار به عنوان یک خود واقعی کنید.

این ریاکاری ، که به نظر می رسد در برخی از سیستم ها به روز شده است ، یک بستر شروع برای شما بود. در نتیجه ، آنها به سرعت تصمیماتی می شوند که عناصر را در سطوح مختلف سیاسی ، امنیتی ، نظامی ، فرهنگی و ایالتی و هر موقعیت مؤثر ایجاد می کند. بدون تردید در مورد هویت پنهان آنها. در اینجا ، به نظر می رسد متجاوزان مانند کشمیری و خودی نامناسب تر هستند ، و این دقیقاً همان جایی است که آنها باید این مشخصات را در مناطق مختلف سیستم ببینند که باید کشور و مردم را انتخاب کنند تا خرابکاری نکنند.

منبع: اعتماد