نقدهای تند و تیز به پارسا پیروزفر و شهاب حسینی در «مست عشق» :: ایران تحلیل

داستان شمس و مولانا بدون شک یکی از اسرارآمیزترین، جذاب‌ترین و در عین حال پیچیده‌ترین داستان‌هایی است که تاریخ این سرزمین با آن روبروست و شاید به همین دلیل است که کمتر کسی جرات به تصویر کشیدن آن را داشته است. صفحه نمایش عکس بذار

به گزارش ایران تحلیل، جنبه های عرفانی و غافلگیرکننده در کنار بسیاری از روایات عامیانه داستان شمس و مولانا کار از این داستان پرماجرا را دشوارتر کرده است زیرا راه باریک است و اندکی لغزش می تواند تصویری مخدوش در ذهن ایجاد کند. . یک مخاطب علاقه مند بگذارید.

مست عشق ساخته حسن فتحی اثری نیست که مخاطب را مست سالن سینما رها کند و متأسفانه با وجود اینکه این فیلمساز قبلا تخصص خود را در ساخت آثار تاریخی نشان داده است، آنچنان که باید در این اثر موفق نیست زیرا داستانی که او نقل می کند به زبان الکان است. .

در این فیلم اگرچه انتظار می‌رفت تصویری جسورانه‌تر، واضح‌تر و ملموس‌تر از مولانا و وضعیت آشفته‌اش پس از دیدار با شمس ارائه کند، اما بیشتر درگیر خرده‌روایت‌هایی است که همگی در سطح می‌مانند و لایه‌های عمیق را کاهش می‌دهند. داستان.

شاید بزرگترین ایراد جدیدترین اثر حسن فتحی این باشد که فیلم چیز دیگری جز آنچه مخاطب از قبل از داستان شمس و مولانا می دانسته به او نمی دهد و همین ضعف بزرگ مخاطب را تشنه شنیدن زوایای دیگر داستان می کند. شمس و مولانا احساس غرق شدن می کنند. او سینما را رها می کند و جز آنچه می دانست چیزی به مجموعه اش اضافه نمی شود و چه خوب که فیلمساز با تحقیقی عمیق تر پرده های تازه ای بر روی این روایت مرموز گشود.

مست عشق صرف نظر از داستان، از نظر تکنیک و تولید با مشکلاتی مواجه است که عمر اثر را کم می کند و اگرچه فیلمساز سعی کرده با حرکت در گذشته و حال، با پرهیز از روایت خطی به اثر خود ریتم و ضرب آهنگ بهتری بدهد. اما این رفت و آمدها گاهی به نظر می رسد که به خوبی توسعه نیافته و زبان فیلم به یکنواختی لازم نرسیده است.

مست عشق صرف نظر از داستان، از نظر تکنیک و تولید با مشکلاتی مواجه است که عمر اثر را کم می کند و اگرچه فیلمساز سعی کرده با حرکت در گذشته و حال، با پرهیز از روایت خطی به اثر خود ریتم و ضرب آهنگ بهتری بدهد. ، اما این رفت و آمدها در مقاطعی به نظر می رسد که به خوبی توسعه نیافته و زبان فیلم به یکدستی لازم نرسیده است.

موضوع دیگر این فیلم این است که مخاطب را از فضای فیلم دور می کند و فضا آن طور که باید باورکردنی نیست. بدون شک دوبله بد فیلم است و علاوه بر بد بودن، عدم هماهنگی صدا و تصویر بازیگر در برخی سکانس ها بر عمق فاجعه می افزاید. این اشتباه یک اشتباه نابخشودنی برای فیلمی است که قدرت دوبله آن یکی از افتخارات آن در طول تاریخ سینماست.

بازی های مست عشق بالا و پایین زیادی ندارد، سیر راکد است و جز شهاب حسینی که شمس را خوب بازی کرده و ابراهیم چلیکل بازیگر ترک که در تک صحنه ها درخشیده است، حرف دیگری برای گفتن نیست.

این فیلم در طراحی صحنه، فضا، لباس و حرکت دوربین بی ربط نیست و فتحی به عنوان کارگردان توانسته برخلاف مونتاژ در این قسمت از فیلمش موفق تر عمل کند و تا حدودی از موارد لازم برخوردار باشد. استانداردها در پایان باید گفت که ماست عشق بیش از هر چیز فیلمی بلاتکلیف است که نه روح یک روایت تاریخی و عرفانی به معنای کامل در خود دارد و نه اثری که حداقل با تکنیکی خود مخاطب خود را به وجد آورد. و جاذبه های سینمایی