نه به جانمان رحم می‌کنند و نه به جیبمان
موضوع هفته: وزیر همان وزیر است، فقط اسمش تغییر کرده است;
کافی است یک نفر در این کشور از وزیر جدید صنعت و کارمندان بانک مرکزی بپرسد که وام های اعطایی ماده ۱۴۱ صنعت خودرو به این شرکت ها چه نتیجه ای داشته است؟ آیا بازار سازگار است؟ قیمت ماشین پایین اومده؟ آیا کیفیت تولید بهبود یافته است؟ یا مهمتر از آن، آیا وام هایی که این شرکت ها گرفته اند پرداخت شده و دوباره ۱۵ هزار میلیارد تومان به آنها اختصاص می دهید؟
چیزی را گزارش کنید اخبار بورسبی شک یکی از اخباری که در هفته گذشته ما را بر لب داشت، تصویر منتشر شده از نامه وزیر صنعت به رئیس کل بانک مرکزی در خصوص افزایش وام بانکی به خودروسازان بود.
بر اساس اساسنامه منتشر شده در فضای مجازی، عباس علی آبادی – وزیر صنعت، معدن و تجارت – در نامه ای به محمدرضا فرزین – رئیس کل بانک مرکزی – در تاریخ ۱۸ اسفندماه نوشت. بهمن ۱۴۰۲، گفت: همانطور که می دانید به دلیل عدم تغییر قیمت محصولات دو شرکت سایپا و ایران خودرو برای مهار تورم، این دو شرکت در تامین نقدینگی با مشکل مواجه شدند. لذا با تصویب معاون اول رئیس جمهور خواهشمند است به منظور افزایش تولید در ماه های پایانی سال و تنظیم بازار دستور فرمایید سقف اعتبار شرکت ایران خودرو به میزان ۱۰۰ هزار میلیارد ریال و سقف اعتبار شرکت سایپا ۵۰ هزار میلیارد ریال افزایش یابد.
اگرچه برخی از سهامداران ایران خودرو، سایپا و البته برخی از فعالان بازار سرمایه از این خبر و نامه منتشر شده اطلاع داشتند، اما نکات جالبی در این نامه نهفته است که سعی می کنیم به برخی از آنها بپردازیم:
۱- نقش و تخصص معاون اول رئیس جمهور را بعد از دو سال متوجه نشدیم:
در این تقریباً دو سالی که از دولت آقای رئیسی می گذرد، هر زمان که بحث تخصیص بودجه، وام، نرخ خوراک، واکسن و… مطرح می شد، به نام معاون اول رئیس جمهور برمی خوریم. در نامه فوق همچنین به تایید معاون اول رئیس جمهور با افزایش تولید اشاره شده است که در نوع خود جالب توجه است.
سوال این است که اگر معاون اول رئیس جمهور در مورد راهکارهای افزایش تولید خودرو نظر نهایی را بدهد و بانک مرکزی را مجبور به اعطای وام از بانک ها به خودروسازان به نام او کرد، پس چرا وزارت صنعت، وزارت بهداشت، بانک مرکزی و … آنها را نبندند تا با توجه به تخصص های گوناگون و فواید علوم مختلف، امور را در دست بگیرند؟
داستان های افشاگر و تولید میلیون ها واکسن کرونا توسط شرکت های برکت را به خاطر دارید؟ اکنون کار ساماندهی سیستم بانکی، خودروسازان، پتروشیمی ها و پالایشگاه ها آغاز شده است. خدا به صنعت رحم کند.
۲- آیا بانک مرکزی مستقل است؟
در صورت مستقل بودن بانک مرکزی، آیا رئیس کل بانک مرکزی ریسک پرداخت تسهیلات بیشتر به دو فوق بدهکار و دو شرکت ماده ۱۴۱ ه را می پذیرد؟ به عبارت دیگر، اگر بانک مرکزی یک نهاد مستقل بود، درخواست وزیر صنعت و موافقت معاون اول که آسان است، حتی التماس شخص رئیس جمهور، نباید دلیلی بر نابودی صنعت بانکی و بانکی باشد. تحمیل هزینه اضافی برای ۸۵ میلیون نفر توسط رئیس کل بانک مرکزی.
کافی است یک نفر در این کشور از وزیر جدید صنعت و کارکنان بانک مرکزی بپرسد وام های اعطایی به این شرکت های ورشکسته چه شد؟ آیا بازار سازگار است؟ قیمت ماشین پایین اومده؟ آیا کیفیت تولید بهبود یافته است؟ یا مهمتر از آن، آیا وام هایی که این شرکت ها گرفته اند پرداخت شده و دوباره ۱۵ هزار میلیارد تومان به آنها اختصاص می دهید؟
یا ما کم می دانیم یا این دوستان سوابق این شرکت ها را نمی دانند.
۳- پولی که برنمی گردد، سود کاغذی بانک ها و مردم که هر روز بدتر می شوند.
سوالی که از استاد بزرگوار جناب آقای علی آبادی وزیر صنعت می توان پرسید این است که ایشان می دانند بدهی ایران خودرو و سایپا به سیستم بانکی چند هزار میلیارد تومان است و باز هم تقاضای تسهیلات جدید دارند؟
آیا می دانید این شرکت ها توانایی پرداخت این وام ها را دارند یا خیر؟ آیا می دانید از حدود ۶۰ هزار میلیارد تومانی که این شرکت ها تسهیلات دریافت می کنند، بین ۲۰ تا ۲۵ هزار میلیارد تومان به عنوان هزینه های مالی برای خودشان و به عنوان سود بانک ها ثبت می شود؟
سود اوراقی که بانک هایی مانند بانک ملت، سپه، تجارت، مهر ایران و … حساب های این شرکت ها را بر اساس جریمه و اختلاس شناسایی کرده و در اقدامی مضحک به سرمایه خود اضافه می کنند.
گزارش های مالی ۶ ماهه شرکت ایران خودرو را بررسی کنید تا ببینید سودهای گزارش شده توسط بانک ها چقدر بی اساس و بدون کاغذ است.
واگذاری چک و سفته به شرکت های ایرانی خودرو برای دریافت تسهیلات بیش از ۲۲ هزار میلیارد تومان!
خنده دار نیست؟ حالا متوجه شدید که چرا بانک های به اصطلاح بهره و بانک های دولتی سود خود را با تمام سود سالانه بین مردم تقسیم نمی کنند؟ چون سودی برای پرداخت وجود ندارد.
حالا شما می گویید ۶۰ تا ۶۵ میلیارد تومان از تسهیلات سوخته این بانک ها کافی نیست و بانک مرکزی باید ۱۵ میلیارد تومان دیگر به این شرکت ها کمک کند؟
با توجه به سوابق علمی درخشان شما و همراهانتان، آیا می دانید عدم پرداخت این موسسات و چاپ پول بانک مرکزی چه تاثیری بر زندگی مردم دارد یا برایتان مهم نیست؟ اساساً وزیر صنعت یا اطلاع دقیقی از نقش و علم اعتبار سنجی بانکی در امداد رسانی به مشتریان خود ندارد و یا همچنان تلاش می کند بدون دانش و منطق در مسائل حساس اقتصادی از قدرت استفاده کند.
۴- بازدید سرزده آقای رئیسی و ۸ فرمان جادویی برای رونق خودروسازان چه شد؟
نمی دانم یادآوری وزیر صنعت، معاون اول رئیس جمهور به شما خوانندگان کمکی می کند یا خیر؟ اما سفر سرزده پرزیدنت خودرو به ایران و ۸ دستور جادویی او را فراموش نکرده ایم.
۱۱ اسفند سال ۱۴۰۰
سوال اینجاست که نتیجه بازدید سرزده آقای رئیسی و ۸ فرمان جادویی کجا رفته است؟ با گذشت دو سال هنوز دست خودروسازان در جیب مردم است.
آیا این ۸ فرمان در کنار شعارهای حمایت از بازار سرمایه و ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی به یادگار مانده است؟
۵- پرداخت حقوق، عیدی و پاداش به مدیران و کارکنان شرکت ها یا تنظیم بازار شب عید؟
به نظر شما چه کسی در این کشور داستان کمبود نقدینگی و مشکلات مالی سالانه ایران خودرو و سایپا را نداند؟ بنابراین این موضوع یک اتفاق نیست که مستلزم استفاده از قید اضطرار باشد. آنچه بیان فوریت به کار رفته در نامه وزیر را قابل توجه می کند، نزدیکی به پایان سال و پرداخت حقوق، عیدی و پاداش سخاوتمندانه به مدیران این شرکت هاست.
چطور ممکن است ده ماه از سال در بازار خودرو کشور عدم تعادل وجود داشته باشد اما تنظیم بازار در ماه های پایانی سال یکی از دغدغه های وزیر کشور باشد؟ آیا این بدان معناست که عیدی و پاداش پایان سال صنعتگران خلاق شرکت های ایرانی خودرو و سایپا برای تولید محصولات هم کلاس پورشه و مرسدس بنز باید با اضافه برداشت از جیب مردم خارج شود؟
سؤالات بسیار دیگری وجود دارد که فراتر از محدوده ی خواننده است. اکنون به جایی رسیده ایم که این شرکت ها بر اساس اصل ۱۴۱ جان ما را می گیرند. اما آنها به راحتی در کیف پول ما نیز کار نمی کنند.
