نوزادان زبانهای بیگانه را که پیش از تولد شنیده‌اند، تشخیص می‌دهند
ZOOMITE: یک مطالعه جدید نشان می دهد که مغز نوزاد می تواند زبانهایی را که قبل از تولد شنیده و پردازش می کند.
یک مطالعه جدید نشان می دهد که نوزادان قبل از تولد نیز در حال پردازش زبان هستند. گروهی از محققان دریافتند که نوزادانی که صدای داستانهای زبان خارجی را در دوران جنین شنیده اند ، پس از تولد ، زبانهای مشابه با زبان مادری خود را پردازش می کنند.
مطالعه جدید اولین مطالعه ای است که از تصویربرداری از مغز استفاده می کند که سالهاست دانشمندان علوم اعصاب و روانشناسی مناسب بوده است. پیش از این ، شواهد رفتاری نشان داده است که جنین و کودک می توانند صداهای و ریتم های آشنا را تشخیص دهند و حتی زبان مادری را حتی اندکی پس از تولد ترجیح می دهند. با این حال ، بیشتر شواهد مربوط به رفتار کودک (مانند تغییر در الگوی مکیدن یا ضربان قلب) به دست آمد ، نه از فعالیت مستقیم مغز.
“نمی توان گفت که نوزادان قبل از تولد یک زبان خاص را یاد می گیرند ، اما می توان گفت که در دوران بارداری نوعی آشنایی ذهنی در مغز آنها شکل می گیرد و این از ابتدا شبکه های زبان مغزی را سازماندهی می کند.”
در این مطالعه ، چهار زن باردار در حدود ۲ هفته بارداری شرکت کردند که از این تعداد ، هر دو روز تا زایمان ، ۵ دقیقه به زبان فرانسه و ۵ دقیقه از همان داستان ها به زبان عبری یا آلمانی گوش می دادند. این دو زبان به دلیل تفاوت های آشکار در موسیقی متن فیلم و ساختار آوایی با زبان فرانسوی افق میهن شدند. چهار نفر دیگر گروه کنترل بودند و فقط در محیط طبیعی خود در معرض فرانسه بودند.
پس از تولد ، در طی ۲ ساعت از سه روز ، محققان فعالیت مغز نوزاد را هنگام شنیدن آلمانی ، عبری و فرانسوی با استفاده از یک روش غیر تهاجمی به نام طیف سنجی عملکردی نزدیك مادون قرمز یا FNIR ها بررسی کردند.
در همه نوزادان ، هنگام شنیدن فرانسوی ، فعالیت در لوب تمپورال چپ مغز افزایش یافته است. این بخش از مغز در پردازش زبان نقش دارد. فقط نوزادانی که قبل از تولد در معرض عبری یا آلمانی قرار داشتند ، الگوی فعالیت مغز مشابه زبان مادری خود را هنگام شنیدن همان زبانها پس از تولد نشان دادند.
چنین یافته ای نشان می دهد که مغز نوزادی در حال حاضر با ساختارهای زبانی آن زبانها آشنا است. در مقابل ، نوزادانی که قبل از گوش دادن به آنها آن زبانها را نشنیده بودند ، واکنش کلی مغز را نشان دادند که بیشتر مربوط به پردازش صداها و ریتم ها نسبت به هدفمند بود ، و این تفاوت تأکید می کند که تجربه قبل از تولد نقش مهمی در شکل دادن به شبکه های زبان مغز ایفا می کند.
یافته ها از یک دیدگاه علمی نشان می دهد که مغز کودک “صفحه سفید” نیست ، برخلاف تصور قبلی. به گفته آنا کارولینا کوان ، متخصص مغز و اعصاب کودکان از آکادمی جراحی مغز و اعصاب برزیل ، محیط بارداری از ابتدا ساختارهای پردازش مغز جنین را شکل می دهد.
محققان هنوز نمی دانند چه مقدار قرارگیری جنین برای شکل گیری این اثر کافی است. برخی از مطالعات قبلی ساعت های قرار گرفتن در معرض را در نظر گرفته اند و برخی دیگر فقط ۵ دقیقه در نظر گرفته اند. گالاگار می گوید که او در ابتدا نگران این بود که این تحقیق برای مشاهده واکنش مغز کافی نیست ، اما نتایج شگفت آور نشان داد که زمان محدود نیز مؤثر است.
یافته ها به این معنی نیست که مادران باید در دوران بارداری عمداً خود را در معرض زبانهای مختلف قرار دهند تا کودک بیشتر و باهوش تر شود. اما درک چگونگی مؤثر بودن زبان قبل از تولد می تواند برای شناسایی و درمان اختلالات گفتاری که در حدود ۲ ٪ تا ۵ ٪ از کودکان تأثیر می گذارد ، مهم باشد.
به گفته کان ، این مطالعه شواهد بیشتری را ارائه می دهد که نشان می دهد رشد زبانی انسان خیلی زودتر از تولد آغاز می شود و شناخت می تواند در تشخیص زودرس و درمان تأخیرهای گفتاری مؤثر باشد.
