«نوک زبونمه اما یادم نمیاد»، چه کنم؟

یورو نیوز: آیا تا به حال برای شما اتفاق افتاده است که کلمه ای را فراموش کنید و با وجود اینکه روی زبان شماست، نتوانید به یاد داشته باشید که به چه فکر می کنید؟ نگران نباشید این پدیده «فراموشی کلمات» نام دارد و ممکن است برای همه ما اتفاق بیفتد.

پروفسور لیز آبرامز، استاد زبان شناسی و علوم شناختی در کالج پومونا، در سال ۲۰۱۷ به نیویورک تایمز گفت: “هیچ کس در هیچ فرهنگ، زبان یا گروه سنی وجود ندارد که چنین چیزی را تجربه نکرده باشد.” این پدیده حتی در بین افراد ناشنوا که به زبان اشاره صحبت می کنند نیز رخ می دهد.

اما اصلا چرا این اتفاق می افتد؟ آیا می توانیم جلوی این اتفاق را بگیریم؟ آیا باید نگران سلامتی خود باشیم که این اتفاق بیشتر می شود؟

چرا “فراموشی کلمه” اتفاق می افتد؟

علیرغم دهه ها تحقیق، هنوز دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث ایجاد سندرم “فراموشی کلمه” می شود.

نظریه‌های اولیه در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ مبتنی بر این ایده بود که مغز ما ممکن است ابتدا یک کلمه اشتباه، اما از نظر واج‌شناسی مشابه، برای مثال «آبان به‌جای «آبادان» یا «به‌جای «مهره» افق میهن کند. اما تا دهه ۱۹۹۰ شواهد زیادی برای این نظریه یافت نشد و محققان به دنبال یافتن پاسخی برای این پدیده بودند.

برخی از محققان برای یافتن پاسخ به نظریه های تولید گفتار روی آورده اند. اگرچه این زمینه مملو از نظرات و ایده های مختلف است، اما محققان در یک چیز اتفاق نظر دارند: “استفاده از زبان یک فرآیند فوق العاده پیچیده است که در آن خطاها می توانند در بسیاری از نقاط رخ دهند.”

در مقاله ای در سال ۲۰۱۶ در مورد این سندرم، آبرامز به همراه دانیل دیویس، استاد روانشناسی دانشگاه فلوریدا نوشت: “اگرچه نظریه ها متفاوت است، اما به طور کلی توافق شده است که گویندگان باید قبل از شروع به بیان یک کلمه و در نتیجه تولید موفقیت آمیز گفتار، چندین مرحله پردازش را پشت سر بگذارند. “

در مقاله ای در سال ۲۰۱۶ در مورد این سندرم، آبرامز و استاد روانشناسی دانشگاه فلوریدا، دانیل دیویس، نوشتند: “اگرچه نظریه ها متفاوت است، اما همه آنها به طور کلی موافق هستند که سخنرانان قبل از شروع صحبت باید چندین مرحله پردازش را پشت سر بگذارند. گفتن یک کلمه و موفقیت در تولید. گفتار موافق است

آنها توضیح دادند: به طور مشخص، گوینده ابتدا مفهوم اصلی را برای بیان افق میهن می کند، سپس درگیر فرآیند افق میهن واژگانی می شود و یک کلمه انتزاعی را افق میهن می کند که به بهترین وجه معنای مفهوم و ویژگی های نحوی مناسب مانند دستور زبان را منعکس کند. پس از افق میهن، کلمه انتزاعی وارد مرحله رمزگذاری واجی می شود تا بتوان کلمه را گفت.»

با توجه به این توضیحات، «فراموشی کلمه» زمانی اتفاق می افتد که قسمت اول فرآیند، یعنی افق میهن کلمه انتزاعی مناسب، با موفقیت انجام شده باشد، اما قسمت آخر که در آن کلمه به صدا تبدیل می شود، تکمیل نشده باشد. .

به گفته محققان، شواهد غیرمستقیم جالبی برای این ایده وجود دارد، «که به توضیح اینکه چرا گاهی اوقات می‌توانیم معنای کلی یک کلمه یا جزئیاتی مانند حرف اول کلمه را به خاطر بسپاریم، حتی اگر خود کلمه را فراموش کرده باشیم، کمک می‌کند. ” طبق این نظریه، این نتیجه یک فرآیند رمزگذاری آوایی ناقص است.

با این حال، طبق تحقیقات جدیدتر، حتی این احساس نزدیک بودن به کلمه و اینکه کلمه در نوک زبان ما قرار دارد، ممکن است یک توهم باشد.

آن کلیری، استاد روان‌شناسی شناختی در دانشگاه ایالتی کلرادو، در مقاله‌ای در سال ۲۰۲۳ برای مجله Psychology Today نوشت: «مطالعه ما چندین الگو را نشان داد که به طور جمعی آنچه را که معمولاً در مورد رابطه بین [نوک زبان بودن] و دسترسی ناقص به کلمه مورد نظر را زیر سوال می برد.

به عنوان مثال، او توضیح داد، نه تنها افراد بیشتر احتمال داشت که یک جای خالی کامل بکشند تا اینکه ویژگی های جزئی یک کلمه را به خاطر بسپارند، بلکه حتی زمانی که آن ویژگی های جزئی پیدا شد، “بیشتر از اینکه حق با آنها بود، اشتباه کردند.”

به عنوان مثال، او توضیح داد، مردم اغلب کلمه را به خاطر نمی آورند و حتی زمانی که سعی می کنند حروف یا سایر ویژگی های کلمه را به خاطر بسپارند، “اغلب اشتباه می کنند”.

کلیری می‌گوید: «وقتی مردم فکر می‌کردند این کلمه در نوک زبانشان است، احساس می‌کردند ویژگی‌هایی مانند حرف اول را می‌دانند، حتی زمانی که واقعاً نمی‌دانستند. او افزود: «به عبارت دیگر، آنها احساس می‌کردند که حرف اول کلمه مورد نظر را می‌دانند، حتی اگر نمی‌توانستند آن را به درستی به خاطر بسپارند». این نشان می دهد که بیشتر تجربه ذهنی ما از به خاطر سپردن بخشی از کلمه ممکن است توهمی باشد.

آیا می توان «فراموشی کلمه» را متوقف کرد؟

اگرچه علت این سندرم هنوز مشخص نیست، اما الگوهای خاصی وجود دارد که نشان می دهد کدام کلمات بیشتر باعث ایجاد چنین حالتی می شوند و در نتیجه تکنیک های خاصی وجود دارد که می تواند به مقابله با این پدیده کمک کند.

آبرامز در سال ۲۰۱۷ توضیح داد که دو نوع کلمه وجود دارد که بیشتر در نوک زبان ما گیر می کند، اسامی خاص و کلماتی که کمتر استفاده می کنیم.

بنابراین، تا زمانی که مکرراً کلمات را برای اشیاء روزمره فراموش نمی کنید، نباید بیش از حد نگران تجربه دوره های گاه به گاه “فراموشی کلمات” باشید. اگرچه این شرایط با افزایش سن افزایش می‌یابد، اما معمولاً به خودی خود نشانه‌ای از موارد جدی مانند بیماری آلزایمر یا زوال عقل نیستند.

آبرامز توضیح داد که اگر نام “مداد” را فراموش کنید، این نشانه خوبی نیست. اما اگر نمی توانید کلماتی مانند قسطنطنیه یا ترمودینامیک را به خاطر بسپارید، این کاملا طبیعی است.

آبرامز در ویدئویی در سال ۲۰۱۳ برای انجمن روانشناسی آمریکا، چند تاکتیک برای کمک به یادآوری کلمات را آموزش داد. او می گوید: «مردم معمولاً سعی می کنند حرفی را که با کلمه شروع می شود به خاطر بسپارند تا آن را پیدا کنند. من فکر می‌کنم این هجای ابتدایی است که واقعاً می‌تواند کلید باشد.”

او در ادامه توضیح داد، اگر فکر می‌کنید حرف اول را می‌دانید، سعی کنید واج بعدی را اضافه کنید، مثلاً اگر حرف اول «ل» است، فکر کنید اگر کلمه با «لا»، «لی» «لو» شروع شود. . ممکن است با این نوع جستجو کلمه مورد نظر خود را پیدا کنید