هر ثانیه حیاتی است: چگونه از یک سقوط هوایی نجات‌پذیر جان سالم به در ببریم؟
یورو نیوز: یک باور قدیمی وجود دارد که نشستن در نیمه عقب هواپیما باعث افزایش ایمنی مسافران در حوادث هوایی می شود. به نظر می رسد لاشه پرواز ۸۲۴۳ خطوط هوایی آذربایجان و پرواز ۲۲۱۶ کره ای ججو که اخیراً سقوط کرده اند این باور را تقویت می کند.
۲۹ نفر از بازماندگان سانحه هواپیمایی آذربایجان همگی روی صندلی های عقب هواپیما نشسته بودند که از وسط به دو نیم شد، اما نیمه عقب تا حد زیادی دست نخورده باقی ماند. این در حالی است که تنها بازماندگان سانحه هوایی در کره جنوبی دو خدمه هواپیما بودند که در قسمت دم هواپیما روی صندلی های خود نشسته بودند.
پس آیا نشستن روی صندلی های فرست کلاس و بیزینس کلاس چندان خوب نیست؟
در سال ۲۰۱۵، مجله تایم سوابق تمام سقوط هواپیما در ایالات متحده از سال ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۰ را بررسی کرد و گزارش داد که صندلی های یک سوم عقب هواپیما ۳۲ درصد از تلفات را تشکیل می دهند، در حالی که این رقم برای یک سوم جلویی ۳۸ درصد و برای یک سوم جلویی ۳۹ درصد بود. صندلی های وسط بوده است
اما آیا این آمار همچنان قابل اعتماد است؟
حسن شهیدی، رئیس بنیاد ایمنی پرواز با بیان اینکه هیچ داده موثقی که بین نشستن در قسمتی از هواپیما و بقا یا مرگ در سوانح هوایی همبستگی مثبت داشته باشد وجود ندارد، گفت: هر سانحه هوایی ویژگی های متفاوتی دارد.
چنگ لانگ وو، دانشیار دانشکده هوانوردی دانشگاه نیو ساوت ولز در سیدنی، نیز معتقد است که در یک سانحه هوایی مرگبار، تقریباً فرقی نمی‌کند که مسافر در کجا نشسته است.
اد گالیا، استاد مهندسی ایمنی در دانشگاه گرینویچ لندن، که مطالعات گسترده ای در مورد بهترین روش تخلیه هواپیما پس از یک سانحه هوایی انجام داده است، تاکید می کند که هیچ “صندلی جادویی” در هواپیما و سطح ایمنی مسافران وجود ندارد. بستگی به ماهیت هر حادثه هوایی دارد. بستگی به این دارد که چه اتفاقی افتاده است. بنابراین گاهی اوقات نشستن در جلو می تواند بهتر باشد و گاهی اوقات نشستن در عقب هواپیما.
اد گالیا تاکید می کند که در بیشتر سوانح هوایی شانس زنده ماندن مسافران و خدمه پرواز وجود دارد. وی یادآور می شود: از سال ۱۹۸۸ صندلی های هواپیما به گونه ای ساخته شده است که می توانند در برابر ضربه ای با نیروی ۱۶ برابر گرانش زمین مقاومت کنند. این بدان معناست که در بیشتر موارد، “امکان زنده ماندن از شدت ضربه ناشی از سانحه هوایی” وجود دارد.
او می افزاید: «با ساخت هواپیماهای مدرن با مقاومت در برابر ضربه بالا و کاهش گسترش آتش، شانس زنده ماندن از یک حادثه «قابل زنده ماندن» به حدود ۹۰ درصد افزایش یافته است.
البته به گفته او، آنچه شانس زنده ماندن را در بیشتر سوانح هوایی افزایش می دهد، سرعت تخلیه مسافران است. اد گالیا با اشاره به اینکه هواپیماهای مدرن از نظر تئوری حدود ۹۰ ثانیه طول می کشد تا مسافران را تخلیه کنند، می گوید: “این زمان نظری بسیار متفاوت از وضعیت واقعی است که ما با مسافران وحشت زده روبرو هستیم.”
او می‌گوید: «نکته مهم این است که در سقوط هواپیما، هر ثانیه مهم است. هر ثانیه می تواند زندگی یا مرگ را تعیین کند.”
این کارشناس ایمنی پرواز توضیح می دهد: البته در پی وقوع سوانح هوایی این احتمال وجود دارد که تمامی خروجی های اضطراری هواپیما قابل استفاده نباشد، برخورد پرواز ۵۱۶ هواپیمایی ژاپن با هواپیمای گارد ساحلی در باند فرودگاه هاندا. در ژانویه گذشته، تنها سه سرسره از هشت سرسره تخلیه عملیاتی شدند، اما به دلیل سرعت مثال زدنی خدمه و مسافران، همه ۳۷۹ سرسره مسافران ایرباس A350 زنده ماندند.
وی با توجه به مطالعات گسترده خود در مورد سوانح هوایی توصیه می کند که مسافران هنگام افق میهن صندلی به این نکته توجه داشته باشند که احتمال تخلیه سریعتر برای صندلی هایی که بیش از ۵ ردیف از خروجی های اضطراری هواپیما فاصله ندارند بیشتر است.
وی می افزاید: حتی اگر مکرر با هواپیما سفر می کنید، توجه به توصیه های ایمنی خدمه پرواز در ابتدای سفر ضروری است، باور کنید موضوع مهمی است که مردم [در سوانح هوایی] “آنها با این مشکل دارند، کمربند ایمنی را باز می کنند.”
او همچنین توصیه می‌کند کارت‌های ایمنی پرواز را که خروجی‌های تخلیه را نشان می‌دهند، که همیشه در جیب‌های صندلی هستند، به‌طور کامل بخوانید و اگر در کنار درب خروج اضطراری نشسته‌اید، با دقت مراقب نحوه باز شدن آن باشید.
او ادامه می دهد: «تا زمانی که به اوج نرسیدید کفش هایتان را در نیاورید و وقتی هواپیما شروع به فرود نهایی کرد دوباره آن ها را بپوشید». اگر خانواده هستید یا با دوستان و همکارانتان سفر می کنید، حتی اگر مجبور به پرداخت هزینه هستید، حتماً کنار هم بنشینید، زیرا در مواقع اضطراری، دوری از هم سرعت حرکت شما را کاهش می دهد زیرا افراد به ناچار سعی می کنند یکدیگر را پیدا کنند. هرجای هواپیما که می‌نشینید، تعداد ردیف‌های بین خود و نزدیک‌ترین خروجی اضطراری، چه در جلو و چه در عقب را بشمارید و مطمئن شوید که کدام خروجی به شما نزدیک‌تر است.»
جفری توماس، کارشناس ایمنی پرواز نیز توصیه می کند که هنگام وقوع سانحه هوایی، چمدان خود را در کابین هواپیما بگذارید تا سرعت تخلیه پرواز کاهش نیابد.
وی می افزاید: مشکل دیگر این است که مردم به جای تخلیه سریع اقدام به تهیه عکس و فیلم از حادثه برای انتشار در شبکه های اجتماعی می کنند و معتقدم فیلمبرداری از تصادف یا خروج از کابین با کیف دستی و چمدان باید جرم تلقی شود. زیرا جان مردم را به خطر می اندازد».
آقای توماس تأکید می‌کند: «اگرچه هواپیماها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با نیمی از خروجی‌ها می‌توان هر مسافر را در عرض ۹۰ ثانیه تخلیه کرد، اما در حال حاضر تخلیه برخی از هواپیماها به دلیل عدم سرعت کافی ۵ یا ۶ دقیقه طول می‌کشد. مسافران را می کشد.
حسن شهیدی همچنین خاطرنشان می کند: از نظر آماری بیش از ۸۰ درصد جراحات در هواپیما برای مسافرانی اتفاق می افتد که کمربند ایمنی نبسته اند.
هم توماس و هم گالیا تاکید می کنند که افق میهن خطوط هوایی بر کاهش احتمال سانحه هوایی نیز تاثیر دارد زیرا خطوط هوایی خوب هزینه بیشتری می پردازند و در نتیجه بدترین خلبان ها باید برای خطوط هوایی دیگر کار کنند.
