هنگامی که به مریخ کوچ کردیم، تعطیلات کجا برویم؟ معرفی هشت تفرجگاه مریخی
مریخ سیاره ای است با تضادهای فراوان، از آتشفشان های عظیم گرفته تا دره های عمیق و دهانه های برخوردی که ممکن است حاوی آب باشند. به محض اینکه انسان ها زندگی خود را در مریخ شروع می کنند، باید تعطیلات خود را در مکان های بکر و هیجان انگیز این سیاره بگذرانند. دقیقاً همان کاری که ما روی زمین انجام می دهیم. قطعا مریخ به دلیل ویژگی های خاص خود می تواند مکانی فوق العاده برای انسان ها باشد.
تصور می شود که به دلیل مسائل ایمنی، انسان ابتدا در دشت های هموار این سیاره فرود می آید و شروع به ساختن خانه می کند، اما با چند ساعت یا چند روز رانندگی می توانید به مناطقی سفر کنید که ارزش دیدن دارند. در ادامه با برخی از این حوزه ها آشنا می شویم.
۱- المپوس مونس، یکی از اولین مکان های گردشگری مریخ
Emposs Mons خانه فعال ترین رشته کوه آتشفشانی منظومه شمسی است. اگر فرصتی برای بازدید از یک کوه آتشفشانی روی زمین پیدا نکردید، نگران نباشید. می توانید به Olympus Mons در مریخ بروید. به گفته ناسا، این منطقه که در منطقه آتشفشانی تارسیس واقع شده است، تقریباً به اندازه ایالت آریزونا در ایالات متحده است. ارتفاع کوه آتشفشانی در این منطقه حدود ۸.۹ کیلومتر است. تقریباً سه برابر ارتفاع اورست!
المپوس مونس نوعی تپه آتشفشانی است که از خزنده آهسته گدازه روی سطح تشکیل شده است. یعنی احتمالاً صعود برای مریخ‌نوردان آسان است و شیب آن ناچیز است. در بالای Olympus Mons دره ای به عمق ۸۵ کیلومتر وجود دارد که پوشیده از ماگما است. به همین دلیل است که Olympus Mons واقعا دیدنی است.
۲- آتشفشان های تارسیس
در حالی که در حال صعود به اطراف Olympus Mons هستید، ارزش دارد به برخی از آتشفشان های دیگر در منطقه تارسیس نگاهی بیندازید. به گفته ناسا، منطقه تارسیس میزبان ۱۲ آتشفشان غول پیکر در منطقه ای به وسعت حدود ۴۰۰۰ کیلومتر است. این آتشفشان ها، مانند المپوس مونس، بسیار بزرگتر از زمین هستند، احتمالاً به این دلیل که مریخ کشش گرانشی ضعیف تری دارد که به کوه های آتشفشانی اجازه می دهد بلندتر باشند. این آتشفشان ها ممکن است ۲ میلیارد سال یا نیمی از تاریخ مریخ فوران کرده باشند.
تصویر بالا منطقه شرقی تارسیس را نشان می دهد که توسط وایکینگ ۱ در سال ۱۹۸۰ گرفته شده است. در سمت چپ، از بالا به پایین، ۳ کوه آتشفشانی را می بینید که ارتفاع آنها تقریباً ۲۵ کیلومتر است: Pavonis Mons، Ascraeus Mons و Arsia. مونس نیز در سمت راست بالا قرار دارد.
۳- دره Valles Marineris
مریخ نه تنها خانه بزرگترین آتشفشان‌های منظومه شمسی، بلکه بزرگترین دره است. به گفته ناسا، Valles Marineris تقریباً ۳۰۰۰ کیلومتر طول دارد. حدود ۴ برابر طولانی تر از گرند کانیون روی زمین است که حدود ۸۰۰ متر طول دارد.
محققان مطمئن نیستند که Valles Marineris چگونه شکل گرفته است، اما چندین نظریه در مورد چگونگی شکل گیری آن وجود دارد. بسیاری از دانشمندان بر این باورند که زمانی که منطقه تارسیس شکل گرفت، به رشد Valles Marineris کمک کرد. گدازه هایی که در ناحیه آتشفشانی حرکت می کنند، پوسته را به سمت بالا هل داده و باعث شکسته شدن پوسته در طول زمان شده و شکستگی ها، Valles Marineris را تشکیل می دهند.
۴- قطب شمال و قطب جنوب سیاره مریخ
مریخ دارای ۲ منطقه یخی در قطب های خود است که ترکیبات متفاوتی دارند. قطب شمال سیاره مریخ که در تصویر مشاهده می کنید در سال ۲۰۰۸ توسط فرودگر «ققنوس» از نزدیک مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات و دانش ما در مورد قطب جنوب سیاره سرخ از مطالعات مدارگردها به دست آمد. به گفته ناسا، در زمستان دمای نزدیک هر دو قطب به حدی کاهش می یابد که دی اکسید کربن اتمسفر به صورت یخ در سطح متراکم می شود.
در تابستان دی اکسید کربن تصعید شده به جو باز می گردد. دی اکسید کربن کامل در نیمکره شمالی ناپدید می شود و کلاهک یخی باقی می ماند. اما مقداری یخ دی اکسید کربن در جو جنوبی باقی می ماند. همه این وقایع تاثیر شگرفی بر آب و هوای مریخ دارند و باد ایجاد می کنند.
۵- دهانه گیل و کوه شارپ
دهانه گیل که با فرود مریخ نورد کنجکاوی در سال ۲۰۱۲ به شهرت رسید، شواهد گسترده ای از آب گذشته در این منطقه است. کنجکاوی تاکنون شواهدی از رودخانه ای خروشان یافته است که زمانی در این منطقه جاری بوده است. پس از آن، کنجکاوی از یک کوه آتشفشانی در مجاورت دهانه به نام «شارپ» یا «آئولیس مونس» بالا رفت تا نگاهی به ویژگی های زمین شناسی این منطقه بیندازد.
از آنجایی که کنجکاوی موفق به یافتن ترکیبات آلی پیچیده در این منطقه شد، دانشمندان بر این باورند که مریخ زمانی میزبان حیات بوده است. نتایج تجزیه و تحلیل های انجام شده در سال ۲۰۱۸ نشان داد که این مواد آلی در سنگ های ۳.۵ میلیارد ساله کشف شده اند. در کنار این نتایج، دانشمندان اعلام کردند که غلظت متان در جو نیز در طول فصول تغییر می کند. متان عنصری است که می تواند توسط میکروب ها و برخی پدیده های زمینی تولید شود.
این امر دهانه گال را به یکی دیگر از استراحتگاه های مریخی برای انسان های آینده تبدیل کرده است. در این منطقه می توان بستر خشک شده رودخانه های خروشان گذشته را نیز دید. شاید افرادی که برای تفریح به این منطقه سفر می کنند بتوانند مستقیماً آثاری از زندگی پیدا کنند. چیزی که سالهاست دانشمندان را به خود مشغول کرده است.
۶- جستجوی آثار سقوط بشقاب پرنده
منطقه “Medusae Fossae” یکی از عجیب ترین مناطق سیاره مریخ است که انسان می تواند در تعطیلات آخر هفته از آن بازدید کند. برخی حدس می زنند که شواهدی از سقوط بشقاب پرنده در این منطقه وجود دارد که آن را به یکی از محبوب ترین استراحتگاه های مریخ تبدیل کرده است.
البته، توضیح دقیق‌تر برای آنچه در این منطقه دیده می‌شود این است که این یک ذخیره‌گاه آتشفشانی عظیم است که تقریباً یک پنجم کل ایالات متحده است. با گذشت زمان، بادها صخره‌ها را به شکل‌های زیبایی درآورده‌اند که گویی شی‌ای عظیم مانند بشقاب پرنده به آنها برخورد کرده است.
محققان برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این منطقه و چگونگی شکل گیری Medusae Fossae توسط آتشفشان ها به تحقیقات بیشتری نیاز دارند.
مطالعه ای در سال ۲۰۱۸ نشان داد که این شکل گیری ممکن است به دلیل فوران های آتشفشانی عظیمی باشد که صدها برابر بزرگتر از آتشفشان های زمین هستند و بیش از ۵۰۰ میلیون سال پیش رخ داده اند. این فوران ها آب و هوای سیاره سرخ را گرم کرده است. زیرا گازهای گلخانه ای ناشی از آتشفشان ها در جو مریخ محبوس می شوند – زمانی که مریخ جو داشت.
۷- دره ختینختی در دهانه تالار
مریخ میزبان مکان‌های عجیب و غریبی است که در حین زندگی در سیاره سرخ باید از آن دیدن کنید. یکی از این مناطق «خط شیب مکرر» در دهانه «هال» است. در این دهانه می توانید یک دره خطی پیدا کنید که در نواحی شیب دار با گرم شدن هوا شکل می گیرد. اما درک اینکه چرا این اتفاق می افتد دشوار است. تصاویر دهانه تپه و مکان های دیگر از پدیده هیدراتاسیون خبر می دهند.
ناسا در سال ۲۰۱۵ اعلام کرد که وجود نمک های هیدراته در این مکان باعث تشکیل یک دره خطی شده است. نمک های هیدراته نیز از نشانه های وجود آب در گذشته هستند. اما تحقیقات بعدی نشان داد که این منطقه احتمالاً از آب یا نهرهای خشک ماسه تشکیل شده است. در واقع باید به این مناطق سفر کنیم تا دلیل شکل گیری این منطقه و ماهیت آن را درک کنیم.
اگر این منطقه میزبان میکروب های حیات باشد، انسان نباید خیلی به آن نزدیک شود. زیرا این میکروب ها ناشناخته هستند و احتمال انتقال بیماری های ناشناخته وجود دارد. اگرچه ناسا می تواند تحت پروتکل های خاصی به این منطقه نزدیک شده و مطالعه کند، اما به خاطر داشته باشید که اگر برای تعطیلات به این دره سفر می کنید، حتماً در فاصله ای مطمئن از آن قرار بگیرید و با دوربین دوچشمی رگه ها را تماشا کنید.
۸- تپه ارواح در سیاره مریخ
مریخ سیاره ای است که برای هزاران سال تحت تاثیر بادهای شدید قرار گرفته است زیرا جو خود را از دست داده است. با این حال، شواهدی از جریان‌های قوی آب در سطح آن در زمان‌های دور نیز یافت می‌شود – مانند مناطق “تپه ارواح” که در Noctis Labyrinthus و منطقه Hellas یافت شده است.
محققان می گویند در این مناطق تپه هایی به ارتفاع ده ها متر وجود داشته که بر اثر گدازه یا آب از بین رفته اما آثاری از آنها باقی مانده است.
تپه های ماسه ای قدیمی نشان می دهد که باد نیز در شکل گیری آنها تاثیر داشته است. با سفر به مریخ و شروع زندگی در آنجا، می توانید به این تپه ها سفر کنید و تاثیر باد و جریان آب را که در گذشته وجود داشته، مشاهده کنید.
از آنجایی که وجود حیات میکروبی در مریخ هنوز تایید یا رد نشده است، هر مسافری در مریخ می تواند کاشف حیات بیگانه باشد و این نکته شگفت انگیزی است. همچنین ممکن است وقتی با خانواده خود برای یک گردش آخر هفته به گوشه مریخ سفر می کنید، به کشف بزرگی دست پیدا کنید.
منبع: دیجیاتو
