واقعیت سرطان انرژی در کشور را به مردم بگویید | راهی جز جراحی اقتصادی و آزادسازی قیمت نیست

قیمت گذاری برای حامل های انرژی ، سرطان اقتصاد ایران است. یک شبکه بسیار بدخیم که تمام شریان های اقتصادی را آلوده کرده است. از تولید و اشتغال تا سرمایه گذاری ، از محیط تا عدالت اجتماعی.

براساس وب سایت Diarmirza ، سرطان انرژی سالهاست که در مرحله محلی قرار دارد و اکنون در مرحله سوم و چهارم قرار دارد. حتی اگر امروز عمل جراحی شروع شود ، نیاز به شیمی درمانی و رادیوتراپی سخت و طولانی خواهد بود. با این حال ، به جای اقدام فوری ، دولت درگیر گفتگو و مشاوره بی پایان است ، گویی بیمار به خودی خود تحت درمان قرار می گیرد.

ادامه این وضعیت ، یعنی اختصاص میلیارد ها دلار در قاچاق بنزین ، در حالی که ارز کافی برای بیماران واقعی وجود ندارد. یعنی تغذیه شبکه فساد و ناکارآمدی ، با هزینه تخریب حمل و نقل عمومی ، کاهش بهره وری و رکود در رکود اقتصادی. این سرطان اقتصادی نه تنها منابع مالی کشور را بلعیده است بلکه ذهن و توانایی برنامه ریزان را نیز تحلیل می کند.

سیاستگذاران آنقدر از عمل جراحی می ترسند که حتی جرات نمی کنند حقیقت را به مردم بگویند. نتیجه این است که هزینه های بحران ، مستقیم و غیرمستقیم ، فقط بر روی شانه های مردم سنگین است ، نه مدیران و تصمیم گیرندگان. این همان عمل جراحی اقتصادی است که باید در سال اول دولت انجام شود. هنگامی که هنوز سرمایه اجتماعی و سرمایه برای حمایت از تصمیمات دشوار وجود داشت. اکنون ، با تأخیرها و تأخیرها ، هزینه این عمل ضرب شده و موفقیت کمتری دارد. تأخیر هر روز به معنای گسترش بیشتر سرطان در بافت های اقتصاد و کاهش امید به بهبود است.

دولتی که با چنین بیماری کشنده ای ناکام باشد یا جرات کند و مردم را ترغیب به همراهی با معالجه کند ، در هیچ زمینه دیگری موفق نخواهد شد. بحران قیمت گذاری انرژی ، آزمایشی است که سطح واقعی دولت را برای تصمیمات مهم و حیاتی نشان می دهد.

سرطان را نمی توان با داروهای آرام بخش یا وعده های غذایی فردا درمان کرد. گاهی اوقات تنها راه برای پس انداز تیغ است ، هرچند که به نظر دردناک است. امروز ، اقتصاد ایران در اورژانس قرار دارد ، اما جراحان آن به جای عمل ایستاده و سخنرانی می کنند.