وقتی دهک‌بندی خودش به چالش تبدیل می‌شود | معیارهای متناقض؛ از گردش حساب تا هزینه‌های ماهانه

در صورت عدم وجود مالیات بر درآمد اساسی ، روشهای بالای ریسک دهکده های یارانه ، از محاسبه گردش حساب گرفته تا معیار جدید هزینه های ماهانه ، باعث نارضایتی شده است.

طبق پایگاه داده Diarmirza ، قرار بود دهکدهای یارانه ابزاری برای پشتیبانی هدفمند از اقشار کم درآمد باشد ، اما تجربه نشان می دهد که این سیاست به منبع نارضایتی تبدیل شده است. حذف یارانه برخی از خانواده های نیازمند و پرداخت آن به افراد مرفه ، هم جدول را کاهش داده و اعتماد به سیاست های پشتیبانی دولت را کاهش داده است. حتی روشی جدید که از هزینه های ماهانه خانواده می ترسید ، مشکلات قبلی را حل نمی کند و ابعاد جدیدی ایجاد می کند.
​​​​​​​
چالش بلند مدت ؛ از خوشه بندی تا امروز
به گفته خوراسان ، داستان چالش برانگیز این دهستان به سال ۲ و اجرای هدفمند یارانه ها باز می گردد. در آن زمان ، “خوشه بندی” خانوارها به دلیل عدم وجود داده های دقیق شکست خورد و یارانه نقدی تقریباً به همه پرداخت شد. در سالهای بعد ، عدم وجود تصویر واضح از درآمد خانوار و دارایی ها ، حذف یارانه ثروتمندان را دشوار کرده است. فقط برای دهمین دهم ، جایی که هزینه هزینه های خانوار با دهک بعدی بیش از حد زیاد است و بیش از ۵ بار ، طبق گفته IRNA ، تاکنون یارانه با اعتماد به نفس بالایی از بین رفته است.

معیارهای متناقض ؛ از گردش حساب گرفته تا هزینه های ماهانه
اکنون که کمبود منابع برای پروژه های پشتیبانی Calaberg و همچنین وظیفه قانون بودجه برای از بین بردن ۲ تا ۵ عرشه جدی تر شده است ، مسئله حذف یارانه ها به صدر اخبار این زمینه بازگردانده شده است. همین روش باعث شد مستاجران کم درآمد یا مشتری های آژانس های پشتیبانی صرفاً به دلیل چند معاملات بانکی یا ارزیابی وسیله نقلیه غیرواقعی ، در دهک های فوقانی قرار بگیرند. وزارت رفاه اکنون معیار جدیدی را اجرا کرده است: سرانه هزینه های ماهانه. با توجه به آن ، اگر هزینه هر شخص بالاتر از ۵ میلیون تومان باشد ، خانواده در یک دکل بالا و با درآمد بالا قرار دارند و یارانه آن قطع می شود. هزینه مسکن برای مستاجران مستثنی است ، اما سایر هزینه ها از درمان تا آموزش از جمله هزینه ها است. منتقدین می گویند که این روش به همان اندازه اشتباه است ، زیرا یک بیماری دانشگاه یا شهریه می تواند به طور موقت هزینه ها را افزایش داده و به طور نادرست خانواده را در زیر درآمد قرار دهد.
روایت های مردمی: عدالت در رویکرد ، تبعیض در واقعیت

مشاهدات میدانی نشان می دهد که مدل حذف یارانه های ثروتمند اکنون خطاهای قابل توجهی ایجاد کرده است.
به گفته خبرگزاری فارس ، آقای احمدی اجاره نامه ای را با حداقل حقوق و دو کودک دوقلوی روایت کرده است که در هشتمین دهک و حتی کالابرگ واقع شده است. در مقابل ، افرادی که دارای چندین اتومبیل و خانه هستند در دهک های پایین قرار دارند و یارانه دریافت می کنند.
در روزنامه خراسان ، مخاطب از تجربیات مشابه صحبت کرده است. یکی از این افراد می گوید با خرید یک ماشین تارا از طریق وام به Decile بروید! منتقل شده و یارانه آن بریده شده است.
مخاطب دیگر نیز روایت کرده است که مادرش به دلیل بازنشستگی فرزند مجردش به دلیل اشتغال مجرد فرزندش از بین رفته است.
این روایات یک پیام مشترک دارند: معیارهای فعلی ستون گاهی از واقعیت زندگی خانواده ها دور است.

پیشاهنگان معترض ؛ از زایمان تا پشتیبانی از سیستم
اعتراضات مردمی نه تنها در رسانه ها بلکه در رسانه های اجتماعی منعکس شده است. پیشاهنگان تشکیل شده اند که به تضادها و خطاهای سیاست فعلی اشاره دارند:
به روزرسانی سیستم پشتیبانی: معترضین می گویند که نیمه اول سیستم پشتیبانی تاکنون به روز نشده است و بسیاری از اطلاعات قدیمی اساس تصمیم گیری است.
برخلاف سیاست کودک گرایی: به گفته فارس ، برخی از خانواده ها گزارش داده اند که با تولد یک فرزند جدید ، عرشه های خانگی آنها افزایش یافته و یارانه های آنها کاهش یافته است. (شاید به دلیل افزایش هزینه ها ، که اکنون معیار حذف ثروتمندان است) ، در حالی که هزینه های زندگی افزایش یافته است.
محاسبات دارایی کاذب: به گفته فارس ، برخی از معترضین اظهار داشته اند که ارزش خودروها توسط دارایی های واقعی چند برابر می شود ، اما دارایی های مهم تر مانند مسکن و املاک و مستغلات گاهی نادیده گرفته می شوند.
شرکت کنندگان در این پیشاهنگ می گویند که Decile فقط بر اساس گردش حساب است. یکی از معترضین نوشت: به دلیل چند وام سپرده گذاری در ازدواج و بانکی ، من در دکر ۲ قرار داشتم. در حالی که اجاره داده شده و تنها دارایی من یکی است پراید است
مشکل دیگر نافرمانی اعتراضات است. بسیاری از خانوارها ماهها منتظر شکایت خود هستند و به هیچ نتیجه ای نرسیده اند.

پیامدهای اجتماعی و اقتصادی یک سیاست پرخطر
کارشناسان هشدار می دهند که خطاهای مکرر در Decile فقط یک مسئله اجرایی نیست بلکه عواقب جدی برای اقتصاد و جامعه دارد.
۱. افزایش ابهام خانوارها: هنگامی که خانواده های نیازمند از بین می روند و هنوز هم از افراد مرفه حمایت می کنند ، اعتقاد عمومی به دلیل عدالت اجتماعی و کارآیی دولت آسیب می بیند.
مشاهدات میدانی نشان می دهد که بیشتر معترضین خود را با کسانی که در معیشت خود بالاتر هستند اما هنوز یارانه دریافت می کنند ، مقایسه می کنند و منجر به عدم اعتراض ، سرگردان و ابهام در برنامه پشتیبانی دولت شده اند.
۲. افزایش معیشت: خانواده های کارگران و کارمند که قبلاً تحت تورم و اجاره مسکن قرار داشتند ، با از بین بردن یارانه ها در وضعیت دشواری تری قرار دارند.
به گفته گلپور ، رئیس انجمن عالی انجمن های کارگران ، با عبور برخی از کارفرمایان از حساب کارگران به فرار مالیاتی یا کاهش تعهدات ، یارانه برخی کارگران حذف می شود. وزارت کار ، این معاملات را به عنوان درآمد فردی می داند و آن را در رده های برتر قرار می دهد. این استثمار مدرن قربانی خود را به یک سرگرمی تبدیل می کند ، در حالی که کارگر هیچ نقشی در این تخلف ندارد ، در عین حال ، در صورت عدم بازرسی کارآمد ، و برای حفظ شغل مجبور به سکوت می شود.
۱. درگیری با سیاست های کلان- دموگرافیک: حذف یارانه برای برخی از خانوارها به دلیل افزایش انگیزه فرزندانشان ، در واقع انگیزه فرزندآوری را کاهش می دهد.

استراتژی های کارشناسی ؛ وثیقه یارانه با مالیات
بسیاری از کارشناسان معتقدند که این خطاها تا زمانی که سیستم یارانه به سیستم مالیاتی مرتبط نباشد ، ادامه خواهد یافت.
راه حل اصلی اجرای کامل “پایه در کل درآمد خانوار” است. یعنی درآمد و هزینه های واقعی افراد در یک چارچوب مالیاتی شفاف ثبت می شود. در این حالت ، می توان هزینه های لازم مانند درمان و آموزش را تشخیص داد و تصویری دقیق تر از رفاه خانوار را می توان تشخیص داد.
علاوه بر این ، چند اقدام فوری پیشنهاد شده است:
بررسی شاخص های Decile و جدا کردن هزینه های لازم از سایر هزینه ها.
رسیدگی سریع و شفاف اعتراضات مردمی ؛
به روزرسانی مداوم بانک اطلاعاتی سیستم پشتیبانی ؛
هماهنگی بین وزارت رفاه ، سازمان مالیاتی و بانک ها را برای جدایی دقیق تر درآمد و هزینه افزایش دهید.

هنگامی که خود Decile به یک چالش تبدیل می شود
اگرچه برای عدالت اجتماعی طراحی شده است و نتایج مثبتی داشته است ، اما یارانه در فقدان اطلاعات دقیق و سیستم مالیاتی کارآمد برای از بین بردن ثروتمندان به یک سیاست پرهزینه و پرهزینه تبدیل می شود. اگر اصلاحات فوری و اساسی در مورد معیارها و مکانیسم های آن صورت نگیرد ، حذف سه دهک های فوق الذکر پس انداز مورد نظر دولت را به همراه کارآیی برنامه پشتیبانی نجات نمی دهد.