پایان یک بحث طولانی: ژنها داستان اولین مهاجران استرالیا را بازگو میکنند
زومیت: دههها بحث درباره زمانی که انسانها به استرالیا وارد شدند، سرانجام با شواهد ژنتیکی به پایان رسید. نتایج یک تصویر پیچیده تر و قدیمی تر از آنچه قبلا تصور می شد ارائه می دهد.
یک تحقیق جدید و گسترده سرانجام به یکی از داغ ترین بحث های باستان شناسی پایان داد: اولین انسان ها حداقل ۶۰۰۰۰ سال پیش و تقریباً به طور قطع از دو مسیر متفاوت به قاره باستانی استرالیا و گینه نو رسیدند. این یافته ها نه تنها جدول زمانی دقیق تری از آن مهاجرت حماسی را ارائه می دهند، بلکه مسیر غالب را نیز مشخص می کنند.
برای چندین دهه، دانشمندان در مورد زمان و چگونگی ورود انسان به ساهول، قاره عظیمی که استرالیا، تاسمانی و گینه نو در دوران یخبندان را شامل می شد، اختلاف نظر داشتند. این سفر باستانی یکی از بزرگترین دستاوردهای بشر اولیه محسوب می شود، زیرا حتی با وجود سطح پایین دریا، اجداد ما مجبور بودند حداقل ۱۰۰ کیلومتر از دریاهای آزاد عبور کنند.
دو دیدگاه اصلی در مورد زمان ورود انسان به سهول وجود دارد:
اول: ورود در حدود ۴۵۰۰۰ سال پیش (خط زمانی کوتاه)
دوم: ورود حداقل ۶۰۰۰۰ سال پیش (خط زمانی طولانی)
دو راه پیشنهادی در مورد مسیر مهاجرت وجود دارد. ابتدا مسیر جنوبی وجود دارد که از سرزمین اصلی آسیای جنوب شرقی شروع می شود: از منطقه سوندا شامل مالزی، اندونزی و تیمور می گذرد و سپس از طریق دریا به استرالیا می رسد. دوم، مسیر شمالی، که شواهد قویتری دارد، نشان میدهد که انسانها از طریق فیلیپین و سولاوسی به گینه نو رسیدهاند. مکانی که یک ابزار سنگی میلیون ساله ساخته شده توسط انسان نیز در آن کشف شده است.
به گزارش نیوساینتیست، تیمی از محققان به رهبری مارتین ریچاردز از دانشگاه هادرزفیلد بریتانیا، حدود ۲۵۰۰ توالی ژنومی از بومیان استرالیایی، مردم گینه نو و جمعیت های ساکن در غرب اقیانوس آرام و آسیای جنوب شرقی را برای حل این معما تجزیه و تحلیل کردند. آنها جهشهای دینا را ردیابی کردند و مطالعه پیوندهای ژنتیکی به نتایج شگفتآوری رسید: اولین سکونت انسان در Sahul از هر دو مسیر پیشنهادی (مسیر جنوبی از طریق تیمور و مسیر شمالی از طریق فیلیپین و سولاوسی) بود، اما مسیر شمالی غالب بود.
این تحقیق به این سوال پاسخ می دهد که “چه زمانی؟” نیز پاسخ قطعی می دهد. ریچاردز می گوید: «ما تاریخ هر دو مهاجرت را تقریباً یکسان یافتیم: حدود ۶۰۰۰۰ سال پیش. این کشف از یک جدول زمانی طولانی برای استقرار در مقابل یک جدول زمانی کوتاه پشتیبانی می کند که تاریخ ورود آن به حدود ۴۵۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ سال قبل است.
همچنین تحقیقات نشان می دهد که مهاجرت یک طرفه نبوده و شواهدی از بازگشت برخی گروه ها به آسیا وجود دارد. علاوه بر این، به نظر می رسد که اندکی پس از رسیدن به Sahul، گروه هایی از دریانوردان ماجراجو به سرعت راهی جزایری شدند که امروزه به عنوان جزایر سلیمان شناخته می شوند.
آدام برام، باستان شناس از دانشگاه گریفیث استرالیا، این یافته ها را بسیار مهم می داند. او می گوید که با گسترش حوزه دیرینه شناسی یا مطالعه ژن های باستانی، داستان تقریباً با هر مطالعه تغییر می کند. به گفته وی، این مطالعه شواهد قوی به نفع مسیر شمالی ارائه می دهد. فرضیه ای که با کشف هنر غار با قدمت حداقل ۵۱۲۰۰ سال در جزیره سولاوسی اندونزی تأیید شد.
پیتر وث از دانشگاه استرالیای غربی نیز معتقد است که نتایج با شواهد باستان شناسی مطابقت دارد. وی خاطرنشان می کند: یافته های سایت مجدابا در استرالیا، سن حضور انسان در این قاره را بیش از ۶۰ هزار سال تخمین می زند و این تحقیقات ژنتیکی وزن دیگری به نفع نظریه ورود زودهنگام انسان به سهول می افزاید.
