پسری که الهام‌بخش استیون مک‌کویین برای فیلم «بلیتز» بود
تصویری از یک پناهنده سیاه پوست که در سال ۱۹۴۰ لندن را ترک می کند توجه کارگردان را به خود جلب کرد – او اکنون کجاست؟
او با یک پالتو دورش و یک چمدان کوچک که با نخ به هم بسته شده بود، تنها یکی از هزاران کودکی بود که به سوی ناشناخته می رفتند. اما پسری که اکنون پرتره‌اش در آرشیو موزه جنگ امپراتوری نگهداری می‌شود، به دلیل سیاه‌پوست بودن در کشوری عمدتاً سفیدپوست متمایز بود. این عکس – که به واقعیت تخلیه کودکان از لندن در طول جنگ جهانی دوم می پردازد – الهام بخش کارگردان تحسین شده استیون مک کوئین برای ساخت فیلم جدید خود، بلیتز، شد.
این تولید وحشتناک بمباران نازی ها را به تصویر می کشد که در آن بین سپتامبر ۱۹۴۰ و مه ۱۹۴۱ ۴۰۰۰۰ غیرنظامی در لندن و سایر شهرهای بریتانیا کشته شدند. زندگی پناهنده در تصویر یک راز باقی مانده است.
مک کوئین ماه گذشته گفت: «وقتی برای «Small X» تحقیق می‌کردم، با این عکس یک بچه سیاه‌پوست مواجه شدم که روی یک سکو ایستاده بود و در حال تخلیه بود. کت بزرگ، چمدان بزرگ و کلاه. و با خود گفتم این نقطه شروع من است، زیرا با دیدن او می‌خواستم آن را از دیدگاه او ببینم.»
در Blitz، جورج در شرق لندن با مادر سفیدپوست خود (Saoirse Ronan) و پدربزرگ (با بازی ستاره راک پل ولر) زندگی می کند. داستان در سپتامبر ۱۹۴۰ اتفاق می افتد – یک سال پس از اعلام جنگ بریتانیا به آلمان – و تصمیم خانواده جورج برای فرستادن او به جایی امن تر را به تصویر می کشد. او در حال رفتن به ایستگاه و سوار شدن به قطار دیده می شود، اما قبل از رسیدن به مقصد، از قطار پیاده شده و به لندن باز می گردد. این نوجوان در پایتخت تنها می ماند در حالی که بمب های هیتلر در اطراف او فرو می ریزد.
برنامه تخلیه، که در اول سپتامبر ۱۹۳۹ – دو روز قبل از اعلام جنگ بریتانیا به آلمان – آغاز شد، در چندین موج ادامه یافت و بیش از ۱.۵ میلیون نفر از مناطق شهری در معرض خطر تخلیه شدند.
تقریبا ۸۰۰۰۰۰ نفر از پناهجویان کودک بودند و نه تنها از لندن، بلکه از شهرهایی مانند منچستر، گلاسکو، بیرمنگام و لیورپول فرستاده شدند. برای بسیاری از پناهندگان – به ویژه آنهایی که به مناطق بسیار روستایی فرستاده شده اند – این تجربه مانند یک ماجراجویی بود. اما دیگران به دلیل برخورد خشن یا حتی بدرفتاری که توسط میزبانان خود متحمل شدند (که اغلب تمایلی به پذیرش آنها نداشتند) متحمل رنج شدند. کودکانی که با شپش یا شب ادراری وارد می شدند، گاهی به عنوان نمادی از بی توجهی طبقه کارگر یا نظارت ضعیف مادر دیده می شدند.
تا ژانویه ۱۹۴۰، صدها هزار پناهنده به خانه های خود در مناطق هدف بازگشتند، زیرا درگیری بریتانیا با آلمان هنوز به نبرد مستقیم تبدیل نشده بود.
با این حال، پس از تهاجم آلمان به فرانسه و تخلیه دانمارک در ماه مه ۱۹۴۰، تلاش‌های جدیدی برای انتقال افراد آسیب‌پذیر به خارج از مناطق شهری صورت گرفت، زیرا احتمال بمب‌گذاری بیشتر شد.
دو ماه پس از تصویر پسر الهام گرفته مک کوئین در لندن، حمله رعد اسا نازی ها آغاز شد. بین ۷ سپتامبر ۱۹۴۰ تا ۲۱ مه ۱۹۴۱، بیش از ۴۰۰۰۰ غیرنظامی در امواج بمباران شبانه کشته و ویران شدند. بیش از ۲۰۰۰۰ تن مواد منفجره در ۱۶ شهر بریتانیا پرتاب شد.
در لندن، بمب‌ها عمدتاً بر روی شهر و شرق لندن افتادند، در حالی که تیمز بمب‌افکن‌ها را به سمت اهدافشان هدایت می‌کرد. بیش از یک میلیون خانه در لندن تخریب یا آسیب دیدند و بیش از ۲۰۰۰۰ نفر در پایتخت جان خود را از دست دادند. شهرهای دیگری که به شدت تحت تاثیر قرار گرفتند عبارتند از کاونتری، لیورپول، گلاسکو، پلیموث، بلفاست و ساوتهمپتون.
پس از اینکه هیتلر طرح حمله به بریتانیا را رها کرد و توجه خود را به حمله به اتحاد جماهیر شوروی معطوف کرد.
Blitz در می ۱۹۴۱ به پایان رسید.
