پوتین و بازی با زمان؛ آیا ترامپ در تله روسیه گرفتار می‌شود؟

در آستانه ملاقات دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین در آلاسکا ، همه چیز برای اوکراین خوب نبود. توضیحات مربوط به دیدار بین “یالتای جدید” ، که در آن ترامپ خواسته های کرملین را برای تشخیص تأثیر روسیه در اوکراین ، به “مونیخ جدید” می شناسد ، که در آن ترامپ فداکاری اوکراین و حمایت ایالات متحده از دفاع را انجام داد. به عبارت دیگر ، انتظارات در اوکراین و در بین متحدین کیف کم بود.

استراتژی پوتین

با این حال ، جلسه آلاسکا برای اوکراین منجر به فاجعه شدید نشد. ترامپ به جای زلکسکی در مورد پوتین مذاکره نکرد و قبل از پایان جنگ در اوکراین به روسیه نشان نداد. ترامپ همچنین والودیمیر زلسکی و گروهی از رهبران اروپایی در کاخ سفید را در ۷ اوت پذیرفت ، جایی که توانستند توپ دیپلماسی را به پوتین برگردانند. اگرچه پوتین اکنون می داند که اولین برنامه او ، که در آن ترامپ توافق نامه ای را برای کیف در مسکو تحمیل می کند ، احتمالاً تحقق نیافته است ، اما او به برنامه B روی آورد: این که ترامپ صبر خود را از دست داد و کمک های ایالات متحده را برای اوکراین به طور قابل توجهی کاهش داد. برای کرملین ، این رویداد هنوز به معنای پیروزی است.

استراتژی دیپلماتیک پوتین هنوز روی سه محور متمرکز است: جلب توجه رئیس جمهور ایالات متحده ، جلوگیری از دور جدید تحریم های دردناک ایالات متحده و ادامه جنگ. زیرا در محاسبات کرملین زمان در روسیه وجود دارد. مسکو دست بالایی را در میدان نبرد دارد: این برتری عددی قابل توجهی را در کارگران و تجهیزات حفظ کرده است و با وجود افزایش خسارات ، هنوز هم قادر به پاره کردن خطوط قوی در دونبا بود. علاوه بر این ، روسیه به جنگ پهپاد رسید و مزیت رقابتی خود را از بین می برد. مسکو در حال حاضر نمی خواهد جلوی آتش جنگ را بگیرد. مگر اینکه تمام خواسته های سیاسی وی کاملاً برآورده شود.

روسیه وقت خود را از ترامپ خریداری می کند. با وجود عزت نفس خود ، مشخص نیست که آیا پوتین جایگزین واقع گرایانه ای برای مقاومت اوکراین دارد یا خیر. به عنوان مثال ، اگر اتحادیه اروپا تحویل مهمات و هواپیماهای بدون سرنشین از ذخایر موجود را تسریع کند و دارایی های بلوک روسی را در بانک های خود با ۵ میلیارد دلار در بانک های خود توقیف کند ، ممکن است کرملین نتواند به هدف استراتژیک خود قانون بر اوکراین برسد. اگرچه پوتین اقتصاد و جامعه روسیه را در جنگ قرار داد ، اما ممکن است برای پیروزی به زمان بیشتری نیاز داشته باشد.

از برنامه “A” برای برنامه ریزی “B”

به نظر می رسید تعامل اولیه با دولت دوم ترامپ برای مسکو امیدوار کننده است. ترامپ دوست خود استیو ویتاکاف را در مذاکره با روسیه به عنوان نماینده ویژه منصوب کرد. Witcaf چندین بار به مسکو سفر کرد و ساعت ها با پوتین صحبت کرد. علاوه بر این ، مسکو سعی کرد تا رابطه با ایالات متحده را به اشتراک بگذارد. در اولین دیدار با تیم امنیت ملی ترامپ در ۷ فوریه ، کرملین پیشنهاد کرد که در عادی سازی روابط گسترده دو جانبه ، از جمله بازگشایی کنسولگری ها (بسته شده توسط ۱) ، مذاکرات کنترل سلاح را از بین ببرد و تجارت و سرمایه گذاری را تقویت کند.

تا تابستان مشخص شد که این تلاش ها مؤثر نبودند. زالسکی توانست با دستورالعمل رهبران اروپایی روابط خود را با ترامپ ترمیم کند. وی توافق نامه ای را در حوزه معادن اوکراین امضا کرد و بنابراین دسترسی ترجیح ایالات متحده به منابع معدنی اوکراین – به ویژه عناصر نادر – را تضمین کرد. در مقابل ، کاخ سفید ادامه کمک های نظامی برای کیف ، از جمله خدمات مخفی ایالات متحده و فرصتی برای خرید سلاح های ایالات متحده با پول اروپایی را حفظ کرد.

با این حال ، کاهش درآمد نفت و گاز در حال حاضر اقتصاد جنگ روسیه را ترویج کرده است: برخی از مناطق روسیه که قبلاً پاداش زیادی برای استخدام پرداخت می کردند ، به دلیل کمبود بودجه ، مشوق ها را کاهش داده اند. بارزترین نشانه این امر کسری در حال افزایش بودجه کشور است. در ابتدای سال ، برنامه کرملین تنها ۲.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی را داشت. اما در ماه ژوئن مجبور شد آن را به ۳.۵ درصد افزایش دهد و حتی از این هدف خداحافظی کند. زیرا در هفت ماه اول سال ، کسری بودجه به ۴.۹ درصد از تولید ناخالص داخلی رسیده است.

تحریم های بیشتر ایالات متحده می تواند مضر باشد. ایالات متحده هنوز انرژی روسیه مانند Rusfat و Lukelville را تحریم نکرده است ، اما چنین گامی فشار جدی به جریان نقدی کرملین وارد خواهد کرد. همانطور که الکساندرا پروکوپنکو در ژانویه در فارن افز نوشت ، اقتصاد روسیه می تواند ۵ تا ۶ ماه دیگر از ماشین جنگ پوتین پشتیبانی کند ، اما اوضاع بدتر می شود.

کرملین روی سر

این واقعیت باعث شده است که کرملین با یک جاده دو جاده از بین برود: ادامه راهی دشوار برای تهدیدهای ترامپ یا تلاش برای آرام کردن رئیس جمهور ایالات متحده در آن زمان. سرانجام مسکو تصمیم گرفت جلساتی بین روسای جمهور ترتیب دهد و روابط شخصی بین ترامپ و پوتین را ترمیم کند. پس از سه ساعت مکالمه بین پوتین و ترامپ ، ناهار لغو شد و یک کنفرانس مطبوعاتی توسط رئیس جمهور به اظهارات رسمی کاهش یافت. این یک نشانه واضح بود که تلاش های روسیه برای جدا کردن مشکل جنگ اوکراین و عادی سازی روابط در مناطق دیگر انجام نشد.

با این حال ، پوتین به هدف اصلی خود رسید: او ترامپ را ترغیب كرد كه تلاشهای صلح آمریكا باید بر دستیابی به “راه حل جامع برای پایان جنگ” متمرکز شود ، نه بر آتش بس غیرحرفه ای. در نتیجه ، کاخ سفید روسیه را مجازات نکرد زیرا او برخلاف درخواست رهبر اروپا و زنسکی ، آتش بس را رد کرده بود. سوال اینجاست که چگونه پوتین موفق شد؟ وی با مذاکرات چشمگیر نسبت به دیپلماسی چشمگیر ترامپ واکنش نشان داد و در واقع دولت ترامپ را فریب داد تا باور کند که وی امتیازات واقعی را ارائه داده است.

به گفته ترامپ و مقامات آمریكا ، از جمله Witcaf ، ماركو روبیو (وزیر امور خارجه) و جی د ونوس (معاون رئیس جمهور) ، پوتین در آلاسكا ، وانمود كردند كه آماده است تا از برخی از حداکثر الزامات خود عقب نشینی كند. کرملین به جای اینکه خواستار عقب نشینی کامل نیروهای مسلح اوکراین از چهار منطقه است که در مسکو ایجاد شده است ، اکنون فقط می خواهد مناطق دونتسک و لنک و در خانسون و زاپورگیا را پخش کند ، از خط تماس فعلی راضی است. ظاهراً پوتین همچنین پیشنهاد مبادله بخش هایی از اوکراین روسیه ، از جمله بخش هایی از Danipropettropsk ، سوم و خارکف را داد.

این “مبادله سرزمینی” کیف را ده برابر بزرگتر از مناطقی که روسیه می تواند بازگردد ، رها می کند. علاوه بر این ، بخش کنترل اوکراین در دونتسک ، از جمله شهرهای استراتژیک اسلاویانسک و کراماتورک ، قوی ترین بخش کشور است که به یک شبکه دفاعی عظیم تبدیل شده است. برای زلکسکی ، انتقال این مناطق هم از نظر سیاسی و هم از نظر نظامی غیرممکن است. همه نظرسنجی ها نشان می دهد که جامعه اوکراین معامله را از طریق زمین نمی پذیرد. از دیدگاه نظامی ، خروج از غرب دونباس به معنای شمال کلید و اوکراین مرکزی به روسیه است. پس از این جلسه ، ترامپ “مبادله زمین” پیشنهادی پوتین را پذیرفت ، اگرچه وی گفت كه تصمیم نهایی در زلكسكی است.

ضمانت های امنیتی

موضوع مهم دیگر در آلاسکا ضمانت امنیتی برای اوکراین بود. برای مدت کوتاهی ، امید به تشکیل یک قرارداد امنیتی افزایش یافته است. اروپایی ها ، که بر اساس ابهامات در برنامه روسیه مستقر بودند ، اظهار داشتند که پس از جنگ برای ساختن “نیروی قابل اعتماد اروپایی” در اوکراین ، با مشارکت بالقوه کشورهای عضو اتحادیه اروپا ، که مبتنی بر وعده مبهم ترامپ برای پشتیبانی هوایی بودند. این یعنی همان موسسه ای که روسیه حق وتو دارد. علاوه بر این ، مسکو می خواهد ارتش اوکراین را به طور جدی محدود کند.

در حقیقت ، این “پیشرفت حماسی” با نگرش روسیه در مذاکرات استانبول در اوایل ۶ تفاوت چندانی نداشت. مذاکراتی که وقتی دو طرف با ضمانت های امنیتی موافق نبودند ، شکست خوردند. برای پوتین ، پایان همکاری های امنیتی بین اوکراین با غرب یک هدف اصلی است. اما برای کیف این یک پیش نیاز برای بقا است که یک ارتش توانا داشته باشد و با ناتو ارتباط برقرار کند. علاوه بر این ، اکنون اوکراین جایگاه بهتری نسبت به ۲ کشورهای اروپایی برای اطمینان از ضمانت های امنیتی امروز دارد و همکاری بین اوکراین و ناتو از همه عمیق تر می شود. بنابراین تصور اینکه کیف داوطلبانه این روابط را پیوند می دهد غیرممکن است. علیرغم تمایل ترامپ برای برگزاری جلسه مشترک بین پوتین و زنسکی ، یک توافق صلح واقعی هنوز غیرقابل دستیابی است.

ادامه جنگ را دنبال کنید

نمی توان پیش بینی کرد که ترامپ با فاصله بین مواضع روسیه و چه چیزی برای اوکراین قابل قبول است. اما در حالی که پوتین زمان می برد ، اروپا طرح های خاص خود را طراحی می کند. اروپایی این است که Tarmep را متقاعد کند که پوتین یک مانع مهم در مسیر صلح است و فشار فقط می تواند روسیه را به مصالحه برساند. اگر این طرح موفقیت آمیز باشد ، زمان پوتین نتیجه مخالف دارد و ترامپ می تواند تحریم های بیشتری را علیه روسیه اعمال کند. اروپا همچنین قصد دارد سلاح های ایالات متحده را برای اوکراین بپردازد. یک هفته پس از اجلاس آلاسکا ، پنتاگون گردش مالی ۵ میلیون دلار آمریکا از دستگاه های اوکراین را تأیید کرد.