پژوهش های جدید به این سئوال پاسخ دادند: چرا نمی‌توانیم دوران نوزادی خود را به یاد بیاوریم؟
سی ان ان نوشت: “آیا تا به حال به این فکر کرده اید که وقتی کودک هستید چه حسی دارید؟” اما مهم نیست که چقدر سعی می کنید ، نمی توانید جزئیات را به خاطر بسپارید؟
با توجه به سرویس خواندن “افق میهن” ، تحقیقات جدید نشان می دهد که مشکل این است که شما هیچ خاطره ای از نوزادی ندارید ، مشکل این است که شما در بزرگسالی قادر به دسترسی به آنها نخواهید بود.
این مطالعه که روز پنجشنبه در مجله Science منتشر شد ، ۵ نوزاد در محدوده سنی ۰.۵ تا ۴.۳ ماه را مورد بررسی قرار داد. این نوزادان به دو گروه سنی تقسیم شدند: کمتر از ۶ ماه و ۲ تا ۶ ماه.
در طول آزمایش ، نوزادان در دستگاه FMRI قرار گرفتند و مجموعه ای از تصاویر منحصر به فرد را برای دو ثانیه دیدند. محققان قصد داشتند فعالیت هیپوکامپ را ضبط کنند – مغزی که با احساسات ، حافظه و سیستم عصبی خودمختار همراه است.
دکتر نیک تورن بارون ، نویسنده اصلی مطالعه و استاد روانشناسی در دانشگاه ییل ، در یک ایمیل گفت:
“هیپوکامپ یک ساختار عمیق در مغز است که با روش های استاندارد قابل مشاهده نیست ، بنابراین ما مجبور شدیم یک روش جدید برای آزمایش حافظه در نوزادانی که در داخل دستگاه MRI هستند ایجاد کنیم.”
وی افزود: این نوع تحقیقات معمولاً در حالی که نوزادان در حال خواب هستند انجام می شود زیرا بیش از حد لرزان هستند ، نمی توانند دستورالعمل ها را دنبال کنند و تمرکز مختصری داشته باشند.
تجزیه و تحلیل فعالیت هیپوکامپ
پس از یک استراحت کوتاه ، نوزادان دو تصویر را همزمان دیدند: یکی از تصویری که قبلاً دیده بودند و دیگری تصویر جدیدی. محققان از حرکات چشم نوزادی پیروی کردند و بررسی کردند که کدام تصویری را مورد بررسی قرار می دهد.
اگر شیرخوار وقت بیشتری را صرف دیدن تصویر کرده بود ، نشان می داد که به یاد می آید و حافظه وی فعال می شود. اما اگر او اولویت نداشت ، احتمالاً حافظه او هنوز به خوبی توسعه نیافته بود.
دکتر سیمونا گیتی ، استاد دانشگاه کالیفرنیا ، گفت: “از حرکات چشم در صدها مطالعه در مورد حافظه نوزادان استفاده شده است.” “نوزادان به مواردی که برای آنها جالب است نگاه می کنند ، و محققان برای اطلاع از عملکرد حافظه از این رفتار خودجوش استفاده کرده اند.”
پس از جمع آوری داده های اولیه ، تیم اسکن FMRI نوزادانی را که بیشتر با آنها آشنا بودند با کسانی که ترجیح نمی دادند مقایسه کردند. در این آزمایشات ، اگر کودک روی صفحه تمرکز نکرد ، بیش از حد حرکت می کرد یا بیش از حد چشمک می زد ، نتایج از مطالعه خارج می شد.
یافته های کلیدی
نتایج نشان داد که هنگام ذخیره خاطرات در نوزادان مسن ، هیپوکامپ فعال تر است. علاوه بر این ، فقط نوزادان مسن فعالیت در کلاس orbitophonizal را نشان داده اند – مغزی که نقش اساسی در تصمیمات و شناخت مرتبط با حافظه دارد.
دکتر لیلا داواچی ، استاد روانشناسی در دانشگاه کلمبیا ، که در این مطالعه شرکت نکرد ، گفت: “آنچه ما در مورد حافظه در بزرگسالان آموخته ایم این است که اطلاعاتی که معمولاً در حافظه ضبط می کنیم و ذخیره می کنیم ، مواردی است که برای تجربیات ما بسیار مهم است.” شگفت انگیزترین چیز در مورد این مطالعه این است که فرآیندهای ضبط حافظه در هیپوکامپون ها به وضوح برای محرک هایی هستند که برای آنها مهم نیستند. “
اگرچه هنوز مشخص نیست که چرا روند ضبط حافظه در نوزادان بیش از ۶ ماه قوی تر به نظر می رسد ، اما این احتمالاً به دلیل تغییرات عمده در بدن آنها است.
ترک-بارون توضیح داد: “مغز کودک از نظر ادراک ، زبان ، مهارت حرکتی ، فرآیندهای بیولوژیکی و سایر جنبه ها از جمله رشد سریع هیپوکامپ تغییرات بسیاری را تجربه می کند.”
او و تیمش در حال بررسی این موضوع هستند که چرا مغز قادر به بازیابی این خاطرات اولیه در بزرگسالی نیست. اما آنها حدس می زنند که هیپوکامپ ممکن است نتواند اطلاعات ذخیره شده را با “کلمات کلیدی مناسب” برای بازیابی جستجو کند ، زیرا کودک چگونه این حافظه را با نحوه دریافت آن تجربه می کند.
