اخبار اقتصاد ایران

چای داغ «رانت‌پهلو» دبشِ دبش | تا ارز دولتی هست فساد هم هست

بررسی ریشه های اقتصادی فسادهای میلیاردی؛

پیگیری‌ها نشان می‌دهد در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ ارز اختصاص یافته برای واردات چای حدود ۳۰۰ میلیون دلار بوده که ۹۰ درصد آن تامین شده است. اما از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ میزان ارز اختصاص یافته برای واردات چای به ۳ برابر رسیده است.

ایران تحلیل به نقل از دنیای اقتصاد، موضوع فساد ارزی در صنعت چای واکنش های متفاوتی را به همراه داشته است. گرچه ابعاد سیاسی ماجرای «دروازه چای» بسیار پررنگ شده است، اما کارشناسان تاکید می کنند موضوع مهمی که باید به آن توجه شود، ابعاد اقتصادی و سیاسی این موضوع است. ارائه ارز ارزان در سال های اخیر با هدف حمایت از خانوارها و جلوگیری از رشد قیمت در صنعت ادامه داشته است. اما این سیاست نه تنها نتوانسته از تورم قیمت ها جلوگیری کند، بلکه زمینه را برای فسادهای بزرگ ایجاد کرده است.

سازمان بازرسی کل کشور با انتشار گزارشی از فساد ارزی شرکت واردکننده چای خبر داد. بر اساس این گزارش، شرکت چای دباش طی سال های ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ حدود ۳ میلیارد دلار ارز ترجیحی برای واردات چای دریافت کرده است که تنها ۲ میلیارد آن صرف واردات شده و یک میلیارد مابقی در بازار آزاد به فروش رسیده است. قیمت بالاتر. .

پیگیری ها نشان می دهد در سال های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۶ تخصیص و عرضه ارز چای در کشور کمتر از ۳۰۰ میلیون دلار در سال بوده است. این در حالی است که تخصیص ارز در سال های بعد سه برابر شده است. انتشار این خبر باعث مواضع سیاسی شد; بدون تحلیل ابعاد اقتصادی و سیاسی آن. اعطای ارز ارزان در کنار اعطای اختیار به نهادهای دولتی برای معرفی اولویت های اصلی دریافت این نوع ارز، زمینه ساز فسادهای اخیر شده است.

کشف یک فساد

طی روزهای گذشته سازمان حسابرسی کشور از وقوع فساد ارزی در حوزه واردات چای خبر داد. ماجرا از این قرار بود که شرکت چای «دباش» از سال ۱۳۷۷ حدود ۳ میلیارد دلار بابت واردات چای با ارز ترجیحی دریافت کرد، اما تنها ۲ میلیارد آن را صرف واردات کرد و مابقی را با قیمت بالاتری در بازار آزاد فروخت. با ورود مقامات قضایی به این موضوع، روز گذشته خبر دستگیری مدیرعامل شرکت مذکور منتشر شد.

رشد ۳ برابری تخصیص ارز

در این میان، پیگیری‌ها نشان می‌دهد که در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ ارز اختصاص یافته برای واردات چای حدود ۳۰۰ میلیون دلار بوده که ۹۰ درصد آن تامین شده است. اما از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ میزان ارز اختصاص یافته برای واردات چای به ۳ برابر رسیده است. بررسی موضوعات مطرح شده در روزهای گذشته نشان می دهد که به طور کلی دو دیدگاه سیاسی در قبال این حادثه وجود دارد. گروهی آن را دستاورد دولت سیزدهم در کشف فساد دانستند و دولت قبل را مقصر این ماجرا دانستند. گروه مقابل نیز بر این باورند که بین فسادهای پیش آمده و مسئولان دولت سیزدهم ارتباط وجود دارد و آن را به نزدیکان مسئولان دولت سیزدهم نسبت می دهند.

صف فساد ارز ارزان

اما در این میان فارغ از نگاه های سیاسی، ابعاد این حادثه را نیز می توان با رویکرد اقتصادی بررسی کرد. به طور کلی وقتی در یک اقتصاد ارز ارزان تخصیص داده می شود، می توان از آن به عنوان زمینه مساعدی برای رشد رانت و فساد استفاده کرد.

مهم این است که این اتفاق بدون توجه به اینکه چه دولتی در راس آن است، رخ خواهد داد. حتی در شرایط فعلی نیز تخصیص ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان از این قاعده مستثنی نخواهد بود. زیرا تفاوت زیادی بین نرخ آزاد و دلار ترجیحی وجود دارد و این موضوع امکان رانت و فساد را فراهم خواهد کرد. از سوی دیگر باید توجه داشت که فساد اخیر به دلیل ابعاد و ارقام کلان کشف شده است و ممکن است تخلفات بی شماری رخ داده باشد که کشف نشده است. بنابراین آنچه به عنوان ریشه اصلی چنین تخلفاتی وجود دارد، روش سیاست گذاری است که زمینه آن را فراهم می کند و از آنجایی که سازوکار مناسبی برای کشف صددرصدی تخلفات وجود ندارد، آسیب جدی به اقتصاد وارد می کند.

تا زمانی که توزیع ارز ارزان ادامه داشته باشد، این بستر برای فساد ایجاد می شود. این احتمال وجود دارد که این فساد نیز به دلیل ابعاد گسترده ماجرا و مفاسد بسیار کمتر از این ارقام، به راحتی قابل شناسایی نباشد. موضوع دیگری که در روزهای گذشته پس از انتشار خبر فساد این شرکت در شبکه های اجتماعی مطرح شد، انتساب مطالب مدیران شرکت دباش چای به برخی رسانه ها بود، در حالی که بررسی ها نشان می دهد این افراد با بسیاری از خبرگزاری ها گفت و گو کرده اند. حتی در رسانه ملی نیز حضور داشتند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا