چرا برخی غذاها واکنش آلرژیک مرگبار ایجاد می‌کنند؟ دانشمندان سرنخ تازه‌ای یافته‌اند
در کشف که می تواند راه را برای داروهای پیشگیرانه هموار کند ، محققان در ابتدای آنافیلاکسی ناشی از آلرژن های رژیم غذایی یک مسیر کلیدی را شناسایی کرده اند.
واکنشهای آلرژیک شدید ممکن است به سرعت و کشنده رخ دهد. دو مطالعه جدید موش منتشر شده در مجله Science در ۸ اوت یکی از مراحل اصلی این زنجیره وحشتناک را نشان داده است. از همه مهمتر ، این یافته ها همچنین به وجود یک دارو برای جلوگیری از آن اشاره دارد.
آنافیلاکسی یک واکنش خطرناک آلرژیک است که معمولاً در اثر نیش حشرات ، داروها یا غذاهایی مانند بادام زمینی یا تخم مرغ ایجاد می شود. پس از قرار گرفتن در معرض آلرژن ها ، سیستم ایمنی بدن می تواند بیش از حد واکنش نشان دهد و باعث تورم ، مشکل تنفسی و افت خطرناک در فشار خون شود.
هنگامی که واکنش آنافیلاکسی شروع می شود ، می توان آن را با اپی نفرین متوقف کرد ، که تزریق می شود یا به شکل اسپری بینی. این هورمون به باز کردن دستگاه تنفسی و محکم کردن رگ های خونی کمک می کند ، اما همیشه مؤثر نیست. تامارا حق ، یک دانشگاه مستقل ایندیانا در ایندیاناپولیس می گوید: “اپیینفین فقط وقتی قبل از آن اتفاق افتاده است ، با آنافیلاکسی رفتار می کند.” “ما برای جلوگیری از این واکنش شدید قبل از شروع به درمان نیاز داریم.”
محققان موشهایی را که علائم آنافیلاکسی دارند پس از قرار گرفتن در معرض مکرر در معرض آلرژن های رژیم غذایی ، شناسایی کردند و یک سیگنال کلیدی در روده را شناسایی کردند که آنافیلاکسی را آغاز می کند: مولکول هایی به نام “لوکوتین”.
در روده ، ذرات غذایی از طریق غشای روده عبور می کنند تا به جریان خون برسند ، جایی که می توانند واکنش آنافیلاکسی را فعال کنند. این واکنش شدید توسط ماست ایجاد می شود. یعنی همان سلولهای ایمنی محافظ که خطرات واقعی یا ممکن را مشخص می کنند و بدن را برای واکنش آماده می کنند. یک مطالعه نشان داد که لوکینت در کنترل این قسمت از غشای روده نقش دارد.
استفانی آیزنبرت ، امنیت شناس در دانشگاه شمال غربی شیکاگو و نویسنده می گوید: “وقتی فهمیدیم که به کدام مسیری که می خواهیم نگاه کنیم ، مشخص شد که چگونه می توانیم جلوی آن را بگیریم.” استدلال آنها این بود که اگر انتقال انجام نشود ، آنافیلاکسی رخ نمی دهد: “اگر هیچ قایق (مسیر انتقال) وجود نداشته باشد که (آلرژن مواد غذایی) به طرف دیگر غشای ، ماست ها از طرف دیگر آن را متوجه نمی شوند و واکنش نشان نمی دهند ، و در نتیجه آنافیلاکسی رخ نمی دهد.”
دقیقاً همین اتفاق با دارویی که قبلاً برای آسم ، Ziluton تأیید شده بود ، اتفاق افتاد. واکنش موش به آلرژن های غذایی (در یک مطالعه بادام زمینی و در سایر تخم ها) توسط زیلوتون کاهش یافت.
ناتانیل بکتل ، ایمونولوژیست و نویسنده دانشگاه ییل ، می گوید که یافته های حاضر فقط مربوط به واکنشهای آلرژیک ناشی از ورود غذا به روده است و احتمالاً نیش حشرات یا سایر آلرژن ها مسیر متفاوتی را طی می کنند. آلرژن های تزریقی ظاهراً برای فعال کردن سیستم ایمنی بدن به لوکوتین ها متکی نیستند.
جزئیات نحوه واکنش آلرژن ها بسیار پیچیده است و هنوز به خوبی درک نشده است. اما هر دو مطالعه نشان می دهد که لکووتین مراحل اصلی در واکنش های آلرژیک مواد غذایی است و بنابراین با ارزش تر هستند. به گفته نویسندگان ، دقیقاً مشخص نیست که این روند در انسان چگونه کار می کند ، اما دلایل خوبی وجود دارد که فکر کنیم موش ها و انسان ها از این نظر مشابه هستند و این داده ها تا حد زیادی مطالعات انسانی را نشان می دهند.
آیزنباروت به همراه آدام ویلیامز و سایر محققان در حال انجام هستند. ویلیامز ، که همچنین یک ایمونولوژیست در دانشگاه شمال غربی است ، می گوید: “اولین قدم بررسی این است که آیا در افرادی که دارای آلرژی های مختلف غذایی هستند ، زیلوتون بر عبور ذرات بادام زمینی از طریق سد روده تأثیر می گذارد.” “
در آزمایش های اولیه ، افراد مبتلا به آلرژی ، اما آلرژی بادام زمینی نیستند ، به دلایل ایمنی مورد مطالعه قرار می گیرند. انجام این آزمایشات وقت گیر خواهد بود ، اما ویلیامز خوش بین است و می گوید: “ما در تاریخ تحقیقات آلرژی سریعتر از گذشته پیشرفت می کنیم ، و بنابراین امید وجود دارد.”
منبع: زومیت
