چرا سریال تاریخی «مهیار عیار» ناکام مانده؟ :: افق میهن

سریال «مهیار عیار» به کارگردانی سید جمال سیحاتمی تاکنون نتوانسته مخاطبی را جذب کند.

به گزارش افق میهن، سریال «مهیار عیار» به کارگردانی سید جمال سیحاتمی نتوانسته چندان موفق به جذب مخاطب شود. این اثر تاریخی که در شب های اخیر از شبکه سه پخش شده است، پس از ده قسمت نتوانسته خاطره خوش نمونه های موفق قبلی در ژانر تاریخی را زنده کند. در حالی که سیدحاتمی پیش از این تجربه موفق «مستوران» را داشته است، سریال دیگری با مضامین تاریخی، «مهیار عیار» نتوانسته به همان اندازه توجه مخاطبان و رسانه ها را به خود جلب کند.

چالش چهره های طبیعی؛ مشکل یا انتخاب کارگردان؟

یکی از اولین نکات مهم در «مهیار عیار» بحث چهره بازیگران و انطباق آنها با دوران صفویه است. این امر به ویژه در مورد بازیگران زن صدق می کند. متین ستوده بازیگر نقش خاتون یکی از شخصیت های اصلی سریال است اما چهره او که بیشتر به سبک معاصر شباهت دارد به نظر نمی رسد با تصاویر تاریخی زنان آن دوره همخوانی داشته باشد. این موضوع مورد توجه کاربران شبکه های اجتماعی قرار گرفته و بسیاری از بینندگان از انتخاب نشدن بازیگران با چهره طبیعی تر انتقاد کرده اند.

آشا محرابی بازیگر نقش دزددل پیشکسوت خاتون نیز در این زمینه مورد توجه قرار گرفته است. در حالی که ممکن است کارگردان و گروه سازنده سعی کرده اند از گریم و تکنیک های مختلف برای تطبیق چهره ها استفاده کنند، اما نتیجه نهایی نتوانسته از نظر بصری مخاطب را به طور کامل متقاعد کند. به نظر می رسد در عصر امروز استفاده از چهره های طبیعی در آثار تاریخی به شدت کم شده است و این مشکل حتی در سریال هایی مانند «جیران» نیز دیده می شد. با این حال در نهایت باید پذیرفت که سینما و تلویزیون همیشه به نوعی یک دروغ بزرگ است و شاید این ناهماهنگی ها بخشی از ماهیت این رسانه باشد.

بازیگران؛ درخشش و شکست

در مورد بازیگری متین ستوده در نقش خاتون عملکرد قابل توجهی ارائه نکرده است. او در ۱۰ قسمت اول سریال نتوانست شخصیت یک زن رنج کشیده را به تصویر بکشد. نکته قابل توجه این است که ستوده نتوانست بازی درخشانی از خود ارائه دهد، اما همچنان برخی معتقدند که او در بین دیگر بازیگران سریال پررنگ تر به نظر می رسد!

آشا محرابی هم در نقش دزدشخصیتی جذاب از خود به نمایش گذاشته است و تعاملات او با همسرش که رامین نصیر نصیر بازی می کند به نوعی جالب است. اگرچه بیشتر به چهره بازیگران و موضوع «چهره طبیعی» توجه شده است، اما نباید از کیفیت بازی آنها غافل شد.

اما در مورد کامران تفتی که نقش اصلی مهیار را بازی می کند، باید گفت که این انتخاب چندان موفق نبود. تفتی در اپیزودهای ابتدایی نتوانست نقش مهیار را به خوبی ایفا کند، مخصوصاً در صحنه های اکشن و احساسی که به نظر می رسید از عهده آن ها بر نمی آید. گریم و صدای منحصر به فرد تفتی هم نتوانست کمکی به ایفای بهتر نقش کند. در مجموع او در نقش خود حضور ضعیفی داشت و شاید از ابتدا باید بازیگر دیگری برای این نقش انتخاب می شد.

در این بین سیامک صفری در نقش داروغه اصفهانبهترین بازی را در بین بازیگران سریال ارائه کرده است. او با ارائه شخصیتی پیچیده و متفاوت در این نقش توانسته به خوبی از پس بازی خود برآید. این شخصیت با صدایی خاص و بازی دقیق، قدرت و استیصال را همزمان به نمایش می گذارد.

داستان و گره گشایی؛ عدم تأکید در روایت تاریخی

اگرچه این سریال در ابتدا با وعده ماجراهای هیجان انگیز و اطلاعات تاریخی جذاب شروع شد، اما به مرور زمان داستان کسل کننده و کم رنگ شد. گره گشایی هایی که در ابتدای داستان نوید یک روایت پرتنش را می داد، کم کم تکراری و یکنواخت شد. درهم تنیدگی و ادامه ماجراهای مهیار و دیگر شخصیت ها جذابیت اولیه خود را از دست داده و مخاطب دیگر آن هیجان اولیه را احساس نمی کند.

فضای سریالی که قرار بود مخاطب را به دوران صفویه ببرد، نتوانسته به درستی این حس را ایجاد کند. این امر به ویژه با توجه به چهره بازیگران و همچنین جزئیات فنی مانند سبیل های مصنوعی بازیگران مرد به چشم می خورد. در واقع این جزئیات می توانست عمق و تاثیر داستان را تا حد زیادی افزایش دهد اما در عمل نتایج مطلوبی به همراه نداشته است.

خلاصه

با گذشت ده قسمت از سریال «مهیار عیار» می توان گفت که این اثر نتوانسته موفقیت سریال تاریخی قبلی خود را تکرار کند. مشکلاتی مانند انتخاب نامناسب بازیگران، وضوح ضعیف و فضای ناکارآمد باعث شده این سریال نتواند مانند آثار تاریخی موفق قبلی توجه مخاطب را به خود جلب کند. برای موفقیت و جذابیت سریال های تاریخی باید به جزئیات بیشتر توجه شود و بدون شک «مهیار عیار» هنوز نتوانسته این انتظارات را برآورده کند.