چرا وعده کاهش پرداختی‌های سلامت عملی نشد؟ – افق میهن

برخی از منابع امروز می گویند که نسبت هزینه های بهداشتی تا ۵ ٪ است که در آمار متعادل بین ۲ تا ۵ درصد است ، اما واقعیت نزدیک است. این بدان معنی است که بر خلاف برنامه های توسعه مانند برنامه چهارم ، پنجم و ششم (سالهای ۱ تا پایان ۲) ، که باید ۲ ٪ باشد ، اما هنوز هم بیش از ۲ ٪.

Decile پایین ، آسیب پذیری بیشتر

در همین راستا ، نتایج سه ساله “هزینه های خانوار در مراقبت های بهداشتی” اخیراً در آکادمی علوم پزشکی ایران با تمرکز بر پرداخت جیب های افراد مورد بررسی قرار گرفت. مثل آن مهر به گفته رئیس جمهور انجمن علمی اقتصادی ، خانوارها در پنج دكتار اول قوی ترین هزینه های بهداشتی را دارند. با این حال ، هزینه پرداخت پایین تر از دهک های بالاتر به دلیل فقر جدی و عدم توانایی در استفاده از خدمات درمانی و عدم بهبود سلامت است. طبق این مطالعات ، مطالعات نشان می دهد که ۵ درصد از جامعه پایین حدود ۲ درصد از هزینه های بهداشتی را از جیب خود تشکیل می دهند.
یک مقایسه جهانی

بیایید اخیراً ، در سالهای اول دهه ۱۹۸۰ ، هنگامی که شرایط تزریق بودجه بهتر بود ، به عقب برگردیم و این باعث شد ما با تعداد مشخصی روشن شویم و بهتر می توانیم آن را با شرایط و شاخص های جهانی مقایسه کنیم.

براساس داده های دفتر سرشماری ایران ، نسبت هزینه های بهداشتی در سال ۴.۹ درصد بود که پس از تزریق ۲ تریلیون ریال ، ۴.۹ درصد از وسایل اضافی یارانه های هدفمند را بدست آورد. با این حال ، میانگین شاخص جهان در جهان ۴.۹ درصد بود.
هزینه جیب های افراد افزایش می یابد

نظرسنجی ها نشان می دهد که پرداخت از جیب مردم از ۲ از سر گرفته شده است و اکنون به ۲ ٪ رسیده است. البته اختلاف نظر بین کارشناسان بهداشت برای دستیابی به تعداد ثابت وجود دارد و این تعداد بین ۱ تا ۲ درصد متغیر است. با این حال ، مسلم است که پرداخت جیب های افراد هنوز هم زیاد است. در همین راستا ، نمایندگان وزارت بهداشت مانند سلمان اسحاق از وزارت بهداشت فروردین در ماه گذشته گفته می شود که “در حال حاضر ۵ ٪ هزینه های درمانی از جیب بیماران پرداخت می شود”.
قانون: بیمار جدا از رنج این بیماری نباید نگرانی داشته باشد

همه این ارقام و بلایای طبیعی هزینه های بهداشتی از جیب افراد است ، در شرایطی که قانون وزارت بهداشت و اسناد همیشه بر کاهش پرداخت از جیب افراد تأکید می کرد ، اما این کار به روشی عملی انجام نشده است.

در اجرای ماده ۱ قانون اساسی “سیاست بهداشت عمومی” ، فروردین ۲ رهبری اعلام شد ، بند ۲-۴ از این دستورالعمل ها بر مدیریت منابع بهداشتی توسط سیستم بیمه تأکید کرده است و در بند ۲-۵-بیمه کامل نیازهای درمانی اساسی بیمه برای شهرداری و کاهش نسبت هزینه های درمانی افراد ، به طوری که بیمار هیچ رنج دیگری به جز رنج ندارد. علاوه بر این ، ماده ۵ قانون برنامه توسعه پنجم بر دستیابی به گزارش های جامع و منصفانه در مورد خدمات درمانی و کاهش نسبت افراد به هزینه های بهداشتی مردم به ۵ ٪ تأکید کرد. طبق ماده ۴ قانون برنامه توسعه چهارم ، نسبت افراد در هزینه های بهداشتی باید تا پایان برنامه ۵ ٪ کاهش یابد.

چه باید کرد؟

دولت ، قانونگذار و تصمیم گیرندگان تصمیم سیاسی می دانند که پاشنه تا سهم بودجه بهداشتی در تولید ناخالص داخلی (تولید ناخالص داخلی) به استاندارد خود می رسد ، از این طریق تغییر می کند و نه تنها هزینه های هزینه های مردم را کاهش می دهد بلکه همچنان نادرست خواهد بود. سپس دولت همچنین می تواند بیش از بیمه اساسی پشتیبانی کند و سهم مردم را کاهش دهد. از آنجا که این شرکت بیمه است که برای کاهش پرداخت کیف ها باید هزینه های بهداشتی را تا حد امکان پوشش دهد. در غیر این صورت ، در پایان برنامه هفتم ، ما نمی توانیم انتظار داشته باشیم که برای پرداخت سلامتی به سهم مردم برسیم.

منبع: خراسان