چرا وقتی به زبان دیگری حرف می‌زنیم صدای خود را تغییر می‌دهیم؟
اگر بیش از یک زبان صحبت می کنید ، ممکن است متوجه شده باشید که صدای شما در همه زبان ها یکسان نیست.
فهمیدم که وقتی انگلیسی صحبت می کنم صدای من نازک تر است ، به زبان فرانسوی صدای من دقیق تر و ظریف تر است و من اسپانیایی پرشور و تیزتر صحبت می کنم. به نظر می رسد که هر زبانی جنبه دیگری از شخصیت من را نشان می دهد.
از نظر زبانی ، این فقط تخیل شخصی من نیست. بدن ، مغز ما و حتی هویت ما با نقشی که هر زبانی به آن نیاز دارد سازگار است.
آنا پائولا پتریو فریرا ، استاد دانشگاه فناوری ایالت پارانا در برزیل ، موضوع تغییر صدا را توضیح می دهد و واقعیت این است که “این دقیقاً مانند رفتار بازیگران است. ما ویژگی های جامعه گفتار را جذب می کنیم ، و به این زبان ما یک” شخص جدید “می سازیم. ما خودمان هستیم ، اما متفاوت هستیم.”
وی توضیح می دهد که در زبانشناسی ، این برداشت ها ساختارهای فرهنگی هستند. “به عنوان مثال ، در زبان آلمانی صداهایی وجود دارد که در انتهای مجرای صوتی تولید می شوند و احساس خشونت آمیز تری را منتقل می کنند. از طرف دیگر ، زبان فرانسوی صداهای نرم تری دارد.”
چگونه صداها به زبانهای مختلف تولید می شوند
صدای ما به هر زبانی یا اینکه دیگران صدای ما را در هر زبان دریافت می کنند ، نتیجه چندین عامل است.
اول ، ما باید به یاد داشته باشیم که چگونه صدا شکل می گیرد: تارهای صوتی صدایی را که در دستگاه صوتی تقویت می شود ، بیان می کنند ، بیان شده و به گفتاری که می شنویم تبدیل می شود.
Renata Azodo ، گفتاردرمانی و استاد دانشگاه فدرال سائوپائولو توضیح می دهد: “همه اینها توسط سیستم عصبی مرکزی کنترل می شود و از جنبه های عاطفی تحت تأثیر قرار می گیرد: اگر ما هیجان زده ، عصبی ، اضطراب یا غمگین هستیم ، صدای ما تغییر می کند.”
وی خاطرنشان می کند که عوامل آموزشی ، منطقه ای و فرهنگی نقش مهمی در این زمینه دارند و هر زبان صداهای خاص خود را دارد.
علاوه بر این ، تفاوت های آوایی و فرهنگی وجود دارد. “سخنرانی میز شام ایتالیایی معمولاً بلندتر از شام ژاپنی است. حتی در فرهنگ مشابه ، شخصیت های مختلف بر رتبه زبانی ، شدت صداها ، بیان و آهنگ و حتی استفاده از منابع تأثیر می گذارد.”
مصرف و تکرار فرهنگ زبان و زمینه ای که در آن از زبان استفاده می شود صدای ما را تشکیل می دهد.
از نظر وی ، “زبانی و زبانی” شامل یادگیری زبان و همچنین ایجاد خویشاوندی فرهنگی است.
“وقتی ما به زبان خارجی صحبت می کنیم ، معمولاً یک متن و متن خاص است و این بر صدای ما تأثیر می گذارد. من باید در مورد خودم بگویم که از انگلیسی استفاده می کنم و از سایر ویژگی های زبانی در مقایسه با زبانی که در خانواده صحبت می کنم استفاده می کنم. زمینه ، هدف و نقش اجتماعی تأثیر زیادی دارد.”
تحقیقات دکترا شواهد روشنی از این پدیده را ارائه می دهد.
به مدت شش ماه در ایالات متحده ، وی صداهای برزیلی را به زبان پرتغالی و انگلیسی ضبط کرد ، از جمله خواندن متن و همچنین سخنرانی های بدون آماده سازی قبلی.
نتیجه نشان داد که وقتی شرکت کنندگان و بیشتر زنان پرتغالی صحبت می کنند ، تمایل دارند صدای خود را نرم کنند و نرم تر و نرم تر صحبت کنند.
به زبان انگلیسی ، صدای آنها محکم تر و محکم تر می شد و برخی از خانم ها حتی در پایان جملات از صدا استفاده می کردند ، مانند آنچه در کاربران آمریکای شمالی دیده می شد. این سوت آهسته و کم و بیش است که صدای زمزمه ای ملایم دارد.
محقق نمونه های جمع و جور را برای شنوندگان دو زبانه توزیع می کند تا بدانند آیا دیگران از این اختلافات آگاه نیستند.
آنها از کلمات ساده مانند باس ، بلندتر ، نرم تر ، محکم تر و همچنین شخصیت شخص مانند هیجان انگیز ، عزت نفس ، عزت نفس یا نگرانی استفاده می کردند.
بیشتر شنوندگان در مورد تفاوت های متمایز بین صدای پرتغالی و انگلیسی بحث کردند و تأیید کردند که تغییر صدا فقط تصور نمی شود ، واقعیت و حتی برای افرادی که از جزئیات تخصصی بی خبر هستند ، قابل مشاهده است.
به نظر می رسد که این سازگاری صدا نیز نشانه تفاوت های فرهنگی است. برزیلی های دو زبانه وقتی انگلیسی صحبت می کنند ، صدای خود را تغییر می دهند تا بیشتر شبیه ویژگی های معمول این کاربران زبان در ایالات متحده و صریح تر باشد.
با این حال ، محقق تأکید می کند که این منطقه ای است که تحقیقات محدود انجام شده است و هنوز هم سؤالات زیادی در مورد چگونگی یادگیری عناصری مانند ضرب و شتم و آهنگ های زبانی و بیان زبان دوم وجود دارد.
افراد دوقلو
حتی افرادی که بزرگ شده اند و بیش از یک زبان از کودکی صحبت می کنند ، تفاوت های بیانی کمی بین زبانها دارند.
به نظر می رسد که فرات ، دو زبانه مفهومی گسترده ای است که با توجه به متن می تواند به روش های مختلفی تعریف شود.
“تحقیقات ، مانند آنچه در دهه اسپانیایی و کاتالونیایی انجام شده است ، نشان می دهد که افراد دو زبانه بین صحبت کردن به هر دو زبان تفاوت کمتری دارند ، اما همیشه یک زبان غالب ، زبانی که در آن فرد احساس خودآگاه تر است و می تواند از مهارت های زبانی خود بهتر استفاده کند.”
افرادی که زبان دوم را بعداً و در بزرگسالی یا بزرگسالی می آموزند ، هنگام صحبت به زبان مادری و زبان جدید ، به ویژه در مراحل اولیه یادگیری زبان ، بیشتر و شدیدتر در صدای خود تفاوت های شدیدتری دارند.
Renata Azvido ، سخنران و استاد دانشگاه ایالتی سائوپائولو می گوید: “وقتی شخصی شروع به یادگیری زبان خارجی می کند ، صدای آنها با تغییر آهنگ و لحن و تأکید بین دو زبان به وضوح تغییر می کند.” “با پیشرفت مهارت های زبانی و وقتی فرد احساس راحتی بیشتری می کند ، این اختلافات کاهش می یابد.”
Azivido تأکید می کند که تغییرات صدا به متن و متنی که در آن زبان استفاده می شود بستگی دارد.
“تماس مداوم با زبان جدید لازم است. هرچه بیشتر تمرین کنیم ، تنظیمات طبیعی صدا بیشتر می شود و به ما این امکان را می دهد تا بتوانیم خود را به هر زبانی با عزت نفس بیان کنیم.”
نکات مفید در یادگیری زبان جدید
یادگیری زبان جدید بیش از یادگیری گرامر و سایر کلمات زبان است.
برخی از عوامل بسیار مهم هستند ، از جمله آموزش منظم ، قرار گرفتن در موقعیت مکالمات طبیعی ، گوش دادن به سخنرانان آن زبان ، گوش دادن به موسیقی ، تماشای فیلم و خواندن زبان آن زبان و نزدیک شدن به فرهنگ آن زبان.
هرچه زبان منظم تر و روزانه تر باشد ، صدای شما طبیعی تر می شود و درک بهتر از زبان.
آنا پائولا پتریو فریرا توضیح می دهد که افرادی که بعد از یک نوجوان این زبان را یاد می گیرند ، هنگام صحبت به زبان بومی و جدید ، صدای خود را می بینند ، اما این با افزایش مهارت های زبانی کاهش می یابد.
لازم است با سخنرانان زبان مادری تماس گرفته و در متن فرهنگ باشد. Renata Azido توضیح می دهد: “هرچه به مردم نزدیکتر می شویم ، بیشتر می توانیم فرهنگ آنها را جذب کنیم ، خواه با صحبت کردن ، ادبیات ، آشپزی و موسیقی … جریان انتقال به طور طبیعی اتفاق می افتد و یادگیری را تقویت می کند.”
وی تأکید می کند: “یکی از عناصر مهم توجه به ظرافت های گفتار است.” بسیاری از تفاوتهای ظریف زبانی و آوایی به ندرت در کلاسهای رسمی زبان آموزش داده می شود ، اما گفتار ما را مسلط می کند و باعث می شود دیگران کلمات ما را بهتر درک کنند. “
در مورد لهجه ، ما هرگز کاملاً ناپدید نمی شویم و این طبیعی است.
Azivido می گوید: “لهجه را می توان کاهش داد ، اما این نشانه ای است که شخصیت و منشأ شما را نشان می دهد.”
استلا اشتر اورتولر تگنین ، استاد دانشگاه سائوپائولو می گوید: “وقتی در بزرگسالی یک زبان را یاد می گیرید ، ممکن است یک استاد به آن زبان بدست آورید ، اما برخی از صداها همیشه برای شما دشوار خواهد بود.”
منبع: بی بی سی
