چین و دیپلماسی بدون ویزا: آیا این سیاست ادامه خواهد یافت؟

از ۹ ژوئن ، اتباع ۷۵ کشور از جمله چهار شورای همکاری گلف (عربستان سعودی ، عمان ، کویت و بحرین) توانسته اند بدون ویزا تا ۳۰ روز وارد و بمانند. علاوه بر این ، امارات متحده عربی و قطر ، که از سال ۲۰۱۸ با چین در روابط متقابل بوده اند ، باعث شده است که همه شش کشور GCC این امتیاز را داشته باشند.

در این ماه ، چین همچنین سیاست را به پنج کشور آمریکای جنوبی (برزیل ، آرژانتین ، شیلی ، پرو و اروگوئه) و دو کشور آسیای میانه (ازبکستان و قزاقستان) گسترش داد. بیشتر این اقدامات به طور یک جانبه توسط چین انجام می شود و لیست کشورها هنوز در حال افزایش است.

این رویکرد بخشی از استراتژی قدرت نرم وسیع تر چین است که هدف آن بهبود تصویر بین المللی کشور با افزایش تعامل مردم با مردم است. در عین حال ، بیشتر کشورها با ارائه ساده تر یا نه -Visa -visa ، سفر چینی را فعال می کنند ، که نشانگر یک حرکت دو ساله در طول سفر است.

از اواخر سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۴ ، چین با گسترش محل اقامت ویزا به کشورهای اروپایی مانند بلغارستان ، رومانی ، کرواسی ، مونته نگرو ، مقدونیه شمالی ، مالت ، استونی ، لتونی و ژاپن روند تسهیل ویزا را تسریع کرد.

در حال حاضر ، ۷۵ کشور می توانند تا ۳۰ روز بدون ویزا به چین سفر کنند. این تغییرات از تلاش برای بهبود خدمات گردشگری ، از جمله تابلوهای چند منطقه ای ، کمپین های تبلیغاتی هدفمند ، توافق نامه همکاری گردشگری ، ارتقاء زیرساخت ها مانند فرودگاه ها و راه آهن و ابزارهای ترجمه دیجیتال برای تبدیل شدن به چین به هدف دوست داشتنی انجام شده است.

این راهنما نه تنها به جبران عقب ماندگی طبق اپیدمی کرونا کمک می کند. در عوض ، برای احیای اقتصادی باید از یک سفر بدون ویزا استفاده کند.

براساس اعلام دفتر مهاجرت چینی ، ۳۸ میلیون خارجی در شش ماه اول سال ۲۰۲۵ به چین سفر کردند که این رشد سالانه ۳۰ ٪ را نشان می داد. از این تعداد ، ۱۳.۶۴ میلیون نفر بدون ویزا وارد شده اند که از سال گذشته ۵۳.۹ درصد بود.

شورای جهانی سفر و گردشگری پیش بینی می کند که بخش گردشگری چین در سال ۲۰۲۵ با سهم بی سابقه ای از ۱۳.۷ تریلیون یوان (۱.۹۳ تریلیون دلار آمریکا) به اقتصاد این کشور کمک خواهد کرد ، که بیش از ۱۰ درصد بیشتر از گذشته و حدود ۸۳ میلیون شغل است.

با این حال ، گردشگران خارجی در چین با چالش هایی روبرو هستند ، از جمله محدودیت های دسترسی به اینترنت به دلیل فیلتر کردن بسیاری از شبکه های بین المللی و وب سایت های اجتماعی ، عدم پشتیبانی انگلیسی در گزینه های چینی و نیاز به شماره تلفن های محلی برای استفاده از خدمات. اگرچه سیم کارتهای اینترنتی خارجی ارائه می شود ، روند پذیرش می تواند پیچیده باشد.

پرداخت هزینه ها هنوز دشوار است. بسیاری از مغازه ها و هتل های کوچک کارت های اعتباری خارجی را نمی پذیرند و عمدتاً به زبان چینی رزرو می شوند. خرید بلیط و محدودیت هتل ها برای پذیرش خارجی نیز مشکلات دیگری است.

از طرف دیگر ، چین نگران جنبه های امنیتی و اقتصادی دروازه های باز است. از جمله مهاجرت غیرقانونی ، مشکلات امنیتی و تروریسم ، جرایم فراملی ، اسکان بیش از حد ، فشار بر خدمات عمومی و کاهش فروش ویزا.

به همین دلایل ، این طرح یک آزمایش یک ساله برای بیشتر ۷۵ کشور است و سپس پکن تصمیم می گیرد دستورالعمل ها را ادامه دهد یا محدودیت ها را محدود کند.

این آزادسازی ویزا نشان دهنده یک تغییر مهم در رویکرد چین است. کشوری که سالها به عنوان یک دولت شناخته می شود که کنترل جدی و نگرانی در مورد نفوذ خارجی دارد ، اکنون درهای خود را به جهان باز می کند زیرا ایالات متحده سیاست های بصری سختگیرانه تری را دنبال می کند ، از جمله در برخی کشورها ممنوع است.

به گفته تحلیلگران ، سیاست تلاش های دیپلماتیک چین می تواند به افزایش مبادله مردمی کمک کند و فرهنگ غنی کشور را معرفی کند ، به موجب آن یک گام امیدوار کننده در جهت ارتقاء زمان کلی چین در جهان می تواند منجر به ارتقاء جهان شود. این در عین حال مزایای اقتصادی قابل توجهی برای پکن است.

شینوا

پایان پیام/