کدام صاحبخانه‌ها باید مالیات بر اجاره بدهند؟ | نگاهی به قانون ساماندهی بازار زمین و مسکن
مالیات اجاره شامل حال برخی دیگر از صاحبان خانه نمی شود. کسانی که خانه خالیشان را پر می کنند. اما به نظر می رسد بسیاری از این صاحبان خانه ها ترجیح می دهند مالیات را پرداخت کنند، اما خانه های خود را خالی نگه دارند.
ایران تحلیل، اگر مالک سقف افزایش اجاره بها را رعایت نکند، مستاجر ممکن است موضوع را به دادگاه بکشاند و شکایت کند و در نهایت مالیات بر اجاره تبدیل به کابوس مالک می شود.
به گفته فرارو، مالیات بر اجاره یکی از انواع مالیات بر درآمد است، اما به طور معمول آنقدر موارد معافیت از مالیات بر اجاره را خودسرانه تعیین کرده اند که تقریباً هیچکس شامل نمی شود. این فرصت ایده آل را می توان به راحتی از دست داد. به خصوص مالکانی که قانون سقف اجاره را رعایت نمی کنند در معرض خطر هستند.
مالیات اجاره شامل مالکانی است که سقف افزایش اجاره بها را رعایت نمی کنند. این سقف افزایش چگونه تعیین می شود و چقدر است؟ برای دریافت این پاسخ باید به طرح ساماندهی بازار زمین و مسکن اشاره کرد که سال گذشته در شورای اسلامی مطرح شد و اکنون با تلاش کمیسیون عمران و همکاری وزارت راه به مرحله تدوین رسیده است. و شهرسازی که به ما می گوید سقف قانونی مجاز برای افزایش اجاره مسکن سالانه در شهرها و استان های کشور بر اساس نرخ تورم عمومی تعیین می شود.
اگر بخواهیم کمی این موضوع را باز کنیم باید بگوییم در شهرهایی که تورم عمومی سالانه بیش از ۳۰ درصد است، وزارت راه و شهرسازی سقف مجاز افزایش اجاره بها را بین ۵۰ تا ۱۰۰ درصد تعیین می کند. از نرخ تورم است؛ بنابراین اگر نرخ تورم یک شهر را ۵۰ درصد فرض کنیم، رشد اجاره بها مجاز بین ۲۵ تا ۵۰ درصد تعیین می شود. حال اگر موجر به آن پشت کند، مالیات در انتظار اوست.
وزارت راه و شهرسازی در آخرین تصمیم خود به ماده ۷ قانون تنظیم بازار زمین و مسکن استناد کرده است. بر اساس این ماده قانونی، اگر نرخ تورم عمومی برخی استان ها بیش از ۳۰ درصد باشد، وزارت راه و شهرسازی می تواند از طریق شورای عالی مسکن نرخ افزایش اجاره بها را تعیین کند.
ماده ۷ قانون تنظیم بازار زمین و مسکن نیز تبصره ای دارد که می گوید در صورت عدم رعایت سقف افزایش اجاره بها توسط موجر، مستاجر حق دارد پس از گذشت پنج سال از تاریخ تسویه ملک، نسبت به مابه التفاوت شکایت کند. خالی شده البته قراردادهایی که پس از تصویب قانون منعقد می شود شامل این قانون خواهد بود.
تعیین سقف اجاره بها داستان جدیدی نیست و موافقان و مخالفان سرسختی دارد. موافقان می گویند این راه بر روی تحمیل قیمت اجاره بها بر مستاجران بسته است، اما مخالفان می گویند تعیین سقف اجاره بها فرافکنی است و فقط دادگاه ها را شلوغ می کند. برخی نیز به این نکته اشاره می کنند که تعیین سقف اجاره بها شبیه شوخی است و عملا رعایت نمی شود و اگر در برخی شهرها سقف ۲۵ درصد تعیین شود به شهرهای دیگر هم سرایت می کند.
مالیات بر اجاره بار مالکانی است که سقف افزایش اجاره بها را نادیده می گیرند. اما از افرادی که یکسری شرایط و شرایط سازمان امور مالیاتی که اولین آن تعیین سقف اجاره بها است را رعایت کنند، مالیات اجاره بها تعلق نمی گیرد.
مالیات اجاره شامل سه دسته دیگر از مالکان نمی شود. اولاً اگر صاحبخانه خانه خود را در اختیار خانوارهای تحت پوشش کمیته امداد یا بهزیستی قرار دهد شامل ۱۰۰ درصد معافیت مالیاتی می شود. ثانیاً اگر موجر خانه خود را به افرادی که کارگر یا کارمند تامین اجتماعی هستند اجاره دهد تا سقف معافیت حقوق مستاجر از پرداخت مالیات معاف خواهد بود. ثالثاً در صورت انعقاد قرارداد ۲ الی ۳ ساله موجر با مستاجر، به ترتیب از ۷۰ تا ۱۰۰ درصد معافیت مالیاتی درآمد اجاره بهره مند می شود.
البته این موارد ذکر شده اطلاعاتی است که اخیراً در مورد آنها تصمیم گیری شده است. قبلا در قانون معافیت هایی از مالیات اجاره وجود داشت. مثلاً اگر مالک مال خود را به پدر یا مادر، زن یا فرزند یا اجداد یا افراد تحت تکفل خود بدهد، اجاره محسوب نمی شود و مالیات نمی دهد.
اگر ملک خود را رایگان به سازمان ها و مؤسسات دولتی اجاره دهید، مالیات بر اجاره شامل ایالت شما نمی شود. همچنین در صورتی که شخصی اقدام به فروش سکونت خود کند و در سند نقل و انتقال بدون اجاره مهلتی (تا ۶ ماه) مشخص شده باشد که تا تخلیه ملک در آنجا سکونت داشته باشد و مالکان حداقل سه واحد در مجتمع های مسکونی که طبق آن ساخته شده اند. طبق الگوی مصرف از مالیات معاف هستند. هستند.
از دیگر معافیت های مالیات بر اجاره، درآمد اجاره املاک مسکونی برای هر نفر در مجموع تا ۱۵۰ متر در تهران و تا ۲۰۰ متر در شهرستان است. ضمناً چنانچه تنها درآمد شخص حقیقی، اجاره ملک باشد، تا سقف مقرر از مالیات اجاره معاف می باشد. همچنین مالکی که در ملک دیگری مستاجر است از مبلغ اجاره ای که پرداخت می کند مالیات وی کسر می شود.
مالیات اجاره شامل وضعیت برخی دیگر از صاحبان خانه نمی شود. کسانی که خانه خالیشان را پر می کنند. اما به نظر می رسد بسیاری از این صاحبان خانه ها ترجیح می دهند مالیات را پرداخت کنند، اما خانه های خود را خالی نگه دارند. آمار نیز این موضوع را تایید می کند. در حال حاضر بیش از دو میلیون واحد خالی در کشور داریم که در ۱۱ ماه گذشته حدود چهار میلیارد تومان مالیات از آنها اخذ و به سازمان امور مالیاتی ارسال شده است.
دولت می گوید مالیات بر خانه های خالی خوب است زیرا به جریان یافتن پول در اقتصاد کمک می کند و بازار مسکن را به حرکت در می آورد. علاوه بر این، بازگشت این تعداد خانه خالی به چرخه مصرف در شرایطی که ۵۱ درصد پایتخت نشینان و به طور میانگین حدود ۳۱ درصد مردم ایران مستاجر هستند، اساسا در کاهش اجاره بها موثر است. از واحدهای مسکونی
یک نکته را نباید فراموش کرد و آن این است که مالیات چهار میلیاردی از خانه های خالی در شرایطی که دولت ۸.۴ هزار میلیارد تومان درآمد مالیاتی از فروش و تولید سیگار به دست آورده، کار بزرگی نیست.
اگر به جدول ۵ منابع قانون بودجه سال جاری مراجعه کنیم، متوجه می شویم که درآمد مالیاتی که دولت برای خود در نظر گرفته است، یک میلیون و ۳۰۸ هزار و ۶۳۲ میلیارد تومان است و سهم مالیاتی از واحدهای خالی از سکنه هزار میلیارد تومان است؛ در حالی که درآمد مالیاتی دولت برای خود یک میلیون و ۳۰۸ هزار و ۶۳۲ میلیارد تومان است. محاسبات نشان می دهد که این عدد حدود صد درصد از کل بودجه ۶۳۴۷ همتی را شامل می شود.
