کشف آثار انسان‌های باستانی متعلق به ۴۴ هزار سال پیش در غاری در تیمور شرقی
باستان شناسان می گویند که هزاران اثر سنگی و استخوان حیوانات را در پناهگاه صخره ای “لیلی” در شمال شرقی تیمور پیدا کردند که نشان می دهد انسان های باستانی حدود ۴۴۰۰۰ سال پیش در آنجا زندگی می کردند.
این تیم از محققان دانشگاه های استرالیا و انگلیس می گویند که تجزیه و تحلیل رسوبات عمیق کف غار که بین ۵۹ تا ۵۴ هزار سال قدمت دارد، نشان می دهد که قبل از این تاریخ هیچ فعالیت انسانی در این منطقه وجود نداشته است. این در حالی است که حدود ۴۴۰۰۰ سال پیش رد پای انسان در این منطقه ظاهر شد.
کاسی نورمن، زمین شناس و محقق در دانشگاه گریفیث استرالیا، درباره اهمیت پناهگاه سنگی لیلی و اکتشافات آن می گوید: «محل لیلی به ویژه جالب است زیرا نشان می دهد که جمعیت زیادی از انسان ها بین ۴۹۰۰۰ تا ۴۳۰۰۰ سال پیش در جزیره ساکن شده اند. »
وی افزود: با توجه به یافته ها به نظر می رسد سکونت در منطقه لیلی بخشی از مهاجرت گسترده انسان امروزی است که بین ۷۰ تا ۴۰ هزار سال پیش در سراسر جهان رخ داده است.
پروفسور سو اوکانر، باستان شناس در دانشگاه ملی استرالیا و یکی از نویسندگان این مطالعه، می افزاید: جزیره تیمور از دیرباز مقصد اولین مهاجرت انسان ها از سرزمین اصلی خود در جنوب شرقی آسیا به استرالیا و جدید در نظر گرفته شده است. منطقه گینه بوده است، اما یافته های جدید این فرضیه را به چالش می کشد.
به گفته وی، “شواهد جدید نشان می دهد که انسان های اولیه به جای جزیره تیمور از طریق گینه نو به استرالیا مهاجرت کرده اند”.
دکتر اوکانر افزود: غیبت انسان ها از جزیره تیمور زودتر از حداقل ۵۰۰۰۰ سال پیش قابل توجه است زیرا نشان می دهد که انسان های اولیه دیرتر از آنچه قبلا تصور می شد به جزیره رسیدند.
گمان می رود که اولین گروه از این انسان های باستانی احتمالاً از جزیره فلورس و سرزمین اصلی آسیای جنوب شرقی به تیمور مهاجرت کرده اند.
شیمونا کیلی، باستان‌شناس و دیرینه‌شناس از دانشگاه ملی استرالیا که در این تحقیق شرکت کرده است، می‌گوید: «برخلاف سایر مکان‌های منطقه، پناهگاه صخره‌ای لیلی رسوبات عمیقی را حفظ کرده است که هیچ نشانه‌ای از فعالیت انسانی را نشان نمی‌دهد.»
این در حالی است که از ۴۴۰۰۰ سال پیش می توان فعالیت های انسانی را در رسوبات فشرده کف غار مشاهده کرد. پروفسور مورلی در این باره می گوید: به محض ورود انسان، صحنه تغییر می کند و شواهد واضحی از اثرات آتش سوزی و همچنین فشرده شدن لایه کف پناهگاه به دلیل زیر پا گذاشتن زیاد وجود دارد.
تیمور شرقیدر حین حفاری، تیم تحقیقاتی ابزارهای سنگی کوچک و همچنین استخوان های ماهی زغال شده را کشف کردند.
دکتر کیلی در مورد استفاده این افراد از ابزارهای سنگی کوچک می گوید: از آنجایی که بیشتر رژیم غذایی این افراد صدف یا حیوانات کوچک بود، برای جمع آوری و تهیه این نوع غذا نیازی به چاقوهای سنگی بزرگ نداشتند. داشتن ابزارهای کوچک و ظریف برای کارهایی مانند کندن برگ و سپس بافتن سبد و همچنین برای ایجاد ابزار چوبی مفید بود.
جزیره تیمور در جنوب جزیره سولاوسی اندونزی واقع شده است، جایی که محققان معتقدند نقاشی ۴۵۵۰۰ ساله از خوک زگیل‌دار می‌تواند قدیمی‌ترین نقاشی روی زمین باشد.
این تیم قبلاً نقاشی ۴۴۰۰۰ ساله دیگری را در غاری در همان منطقه پیدا کرده بود. بسیاری از قدیمی ترین مکان های میراث فرهنگی روی زمین در استرالیا تا جنوب تیمور شرقی و اندونزی یافت می شوند.
نتایج مطالعات جدید در مجله علمی “Nature Communications” منتشر شده است.
منبع: یورونیوز
