ترندهای روز

کشف ابزارهای سنگی کهن یک میلیون ساله، سرنخی تازه برای رمزگشایی از انسان‌های باستانی کوتاه‌قامت

افق میهن پایگاه داده اخبار تحلیلی (ofoghmihan.ir):

باستان شناسان توانسته اند ابزارهای سنگی تیز و ابتدایی را در جزیره Sulaws ، اندونزی کشف کنند و قدمت آن بیش از یک میلیون سال است.

این یافته می تواند یک قطعه مهم در معما تکاملی مردم باستانی مرموز که در منطقه ای به نام والاس زندگی می کردند ، باشد.

Wallasia مجموعه ای از جزایر بین آسیا و استرالیا است که بزرگترین آنها.

پیش از این ، گونه ای عجیب و کوچک از مردم باستان به نام “انسان فلورس” یا “سرگرمی” در جزیره فلورس به دلیل شباهت آنها به شخصیت های کوتاه رمان های GIR مشخص شد.

این انسانها بین ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ سال پیش در این جزیره زندگی می کردند.

اما ابزارهای تازه ابداع شده در Solaws ، که بین ۱.۵ تا ۳.۵ میلیون سال قدمت دارند ، نشان می دهد که این جزیره ممکن است حتی زودتر از فلورس میزبان اجداد انسانی باشد.

راز

یافته های جدید این احتمال را تقویت می کند که Solaws مسیر اولیه مهاجرت گونه هایی مانند Homo ectus یا حتی بستگان انسانی فلورانس باشد.

آدام براهام ، استاد باستان شناسی در دانشگاه گریفیت استرالیا و یکی از نویسندگان این مقاله ، می گوید: “ما مدتهاست که فکر کرده ایم که ریشه فلورسانس در جزیره سولواس و اکنون این ابزارهای باستانی می توانند این فرضیه را تقویت کنند.”

ابزارهایی را در مزرعه ذرت کشف کنید

کاوش ها در سال ۶ توسط باستان شناسی باستان شناسی اندونزی هکیم آغاز شد. باستان شناسان پس از مشاهده بیرون زدگی یک ابزار سنگی از یک سنگ شنی در سایتی به نام Calio ، باستان شناسان امروزه در این مکان کار می کردند ، یک مزرعه مدرن.

این منطقه در مجاورت یک رودخانه واقع شده است و به گفته محققان ، یک میلیون سال پیش محل ساخت ابزار و شکار برای انسانهای منقرض شده بود.

در پایان کاوش در سال ۲ ، هفت ابزار سنگی کشف شد. فسیل هایی مانند خوک های منقرض نیز در سایت یافت شد.

این ابزارها به طرز ماهرانه ای از سنگ رودخانه ساخته شده اند و برای برش یا خراش استفاده می شوند. به گفته برام ، ساخت و ساز آنها مهارت خاصی را نشان می دهد و صرفاً به دلیل برخورد تصادفی صخره ها نیست.

اما چه کسی این ابزارها را ساخته است؟

دکتر برام می گوید: “ما اکنون می دانیم که یک میلیون سال پیش آنها در Solaws ابزاری بوده اند ، اما هویت آنها هنوز ناشناخته است.” “از آن دوره فسیل انسانی در این مکان یافت نشده است.”

یکی از فرضیه های مطرح شده این است که این ابزارها توسط انسان مناسب یا یک گروه منزوی ساخته شده اند.

یافته های مشابهی از جزیره فلورس و همچنین جزیره لوزون در فیلیپین (شمال والاس) وجود دارد. این نشان می دهد که انسانهای اولیه در مناطق مختلف منطقه پراکنده بودند.

اما سوال اصلی باقی مانده است: چگونه آنها به این جزایر رسیدند؟

آقای براهام می گوید این انسانهای باستان احتمالاً قادر به ساخت قایق نبودند و مانند برخی از ارگانیسم های دیگر با شناور شدن بر روی توده های گیاهی طبیعی از سرزمین اصلی آسیا به جزایر رسیده اند.

گمشده در آب و هوای گرمسیری باقی مانده است

در حالی که امید به فسیل انسان در سلاو ها وجود دارد ، شرایط آب و هوایی گرمسیری باعث نابودی سریع می شود که برخی از آنها در این منطقه وجود دارد. به همین دلیل ، کشف بقایای انسان بسیار دشوار است.

با این حال ، چند سال پیش ، محققان توانستند از یک اسکلت دختر ۶۰۰۰ ساله دلها استخراج کنند ، آنها به اثبات یک گروه انسانی ناشناخته تبدیل شدند.

به گفته دکتر براهام ، سولاو ، یازدهمین جزیره بزرگ جهان ، “تقریباً یک قاره کوچک” محسوب می شود و با اکوسیستم های مختلف آن می تواند کلید درک تکامل انسانهای اولیه باشد.

او می گوید: “من واقعاً امیدوارم که فسیل های انسانی در سولوا ها یافت شود.” “از آنجا که فکر می کنم یک داستان شگفت انگیز در قلب جزیره وجود دارد.”

نتایج تحقیقات جدید در مجله علمی طبیعت منتشر شده است.

منبع: دیجیاتو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا