کشف جدید اخترشناسان؛ چرا کهکشانهای کوتوله آندرومدا به سمت ما نشانه رفته‌اند؟
محققان می گویند که آنها یک پدیده غیر منتظره را در رفتار کهکشان همسایه ما شناسایی کرده اند ، که قبلاً مشخص نبود.
این کهکشان بزرگ مارپیچی با یک تریلیون ستاره ، نزدیکترین راه شیری ، مجموعه ای از کهکشانهای کوتوله ماهواره ای را دارد که رفتار آنها مدلهای علمی فعلی را به چالش کشیده است.
در حقیقت ، اخترشناسان متوجه شده اند که تقریباً همه کهکشان های ماهواره ای در یک طرف خاص از آندرومدا قرار دارند. طرف در راه شیری است.
به گفته آنها ، یکی از دو کهکشان ماهواره ای روشن در اطراف آندرومدا ، که حدود ۱.۵ میلیون نور از راه شیری است ، تنها در طرف مقابل است.
دکتر کوزوک جیمی کانیس از انستیتوی فیزیک و اخترشناسی در دانشگاه پاتسام می گوید: “آندرومدا تنها سیستمی است که ما می شناسیم و چنین درجه ای از عدم تقارن شدید را نشان می دهد.”
طبق مدل کیهان شناسی استاندارد ، جهان از هاله عظیمی از ماده تاریک تشکیل شده است. کهکشانهایی مانند شیری راه و آندرومدا در این هاله ها رشد کرده اند و با ادغام با کهکشانهای کوتوله کوچکتر شکل گرفته اند.
بنابراین ، انتظار می رود که ماهواره های کوتوله در اطراف کهکشان ها به طور تصادفی توزیع شوند ، اما آنچه اخترشناسان در مورد آندرومدا می بینند کاملاً متفاوت است.
تلسکوپ فضایی هابل در اوایل سال تأیید کرد که بسیاری از ماهواره های آندرومدا در اطراف یک صفحه مسطح قرار دارند. مشابه ساختاری که در اطراف راه شیری دیده می شود.
همچنین شواهد مبهمی از چنین الگویی در کهکشان دیگری در این نزدیکی به نام “Canauric” وجود دارد ، اما در مورد کهکشان های دورتر ، اندازه گیری فاصله و موقعیت آنها دقیقاً به دلیل کمبود این ماهواره ها دشوار است.
آندرومدا کهکشان از شیر لنز تلسکوپ فضایی Spitzerبا این حال ، اکنون محققان شبیه سازی های جدیدی را ایجاد کرده اند که احتمال توزیع نامتقارن ، طبق مدل های مشترک کیهانی ، کمتر از ۱.۵ ٪ است.
اگرچه این ممکن است تصادفی به نظر برسد ، اما ممکن است دانشمندان به یک تصادف ساده تبدیل شود.
اخترشناسان بر این باورند که اگر ساختاری در جهان به روشی خاص دیده شود ، احتمالاً علت خاصی در پشت آن وجود دارد. با این حال آنها هنوز توضیحی قطعی برای این پدیده ندارند. به جز اینکه منشأ آن باید نسبتاً جدید باشد.
دکتر Kannaha می گوید: “این صرفاً یک گمانه زنی است ، اما من فکر می کنم علت اصلی این تضاد با مدل های کیهانی ، تاریخ منحصر به فرد جذب اشیاء در سیستم آندرومدا است.”
طبق شواهد موجود ، آندرومدا حدود دو تا سه میلیارد سال پیش کهکشان با اندازه متوسط را به خود جلب کرد.
تلسکوپ فضایی هابل قبلاً موفق به شناسایی علائم این ادغام شده بود. در میان ستاره هایی که از کهکشان بلعیده اند و باعث انفجار ستاره ها شده اند.
با این حال ، حتی اگر کهکشانهای کوتوله فعلی متعاقباً در مدار آندرومدا ادغام شده اند ، هنوز توضیح نمی دهد که چرا همه آنها در سمت راست قرار دارند.
نکته جالب این است که خود کهکشان های کوتوله با سرعت و فواصل مختلف سفر می کنند و احتمالاً در میلیارد سال آینده پراکنده تر می شوند. بنابراین ظاهر فعلی ممکن است فقط یک تصادف گذرا باشد ، اما باور کردن به این وضعیت دشوار است.
یکی دیگر از مهمترین موارد این است که آیا راه شیری ، کهکشان ما ، می تواند علت این پدیده باشد؟ دکتر کانیسا پاسخ می دهد که اگر چنین باشد ، ما باید انتظار داشته باشیم که ماهواره های خودمان به آندرومدا تمایل داشته باشند ، که اینگونه نیست. همچنین ، نیروی گرانشی بین دو کهکشان برای ایجاد چنین الگویی کافی نیست.
اخترشناسان امیدوارند که با داده های علمی جدیدتر بتوانند حرکت حداقل ۵ کهکشان ماهواره ای را با دقت بالا تعیین کنند و زمان پایداری این عدم تقارن را تخمین بزنند.
این زمانی است که مدل کیهان شناسی استاندارد پیش بینی می کند که بسیاری از ماهواره های کوتوله کمتر کشف نشده اند. ماهواره هایی که به دلیل کمبود ستاره و تعداد کمی از ستاره ها ، شناسایی آنها بسیار دشوار هستند.
دکتر کانیسا می گوید: “اگر ببینیم که فقط کهکشان های ماهواره ای سبک تر در این الگوی نامتقارن نقش دارند ، سؤالات جدیدی درباره منشأ پدیده مطرح می شود.”
نتایج مطالعات جدید در مجله علمی طبیعت منتشر شده است.
منبع: Euronews
