کشف جدید محققان درباره انرژی تاریک: جهان شاید با «انقباض بزرگ» به پایان برسد
دیجیاتو: تحقیقات جدید دانشگاه یانسی در کره جنوبی نشان می دهد که انرژی تاریک در حال ضعیف شدن است و ممکن است جهان با یک “انقباض بزرگ” به پایان برسد.
شواهد جدید نشان می دهد که نیروی مرموزی که ما آن را انرژی تاریک می نامیم، ممکن است به گونه ای رفتار کند که ما انتظارش را نداریم. محققان کره جنوبی با تحلیل های جدید خود به این نتیجه رسیده اند که شاید انبساط کیهان ابدی نباشد و گرانش در نهایت کهکشان ها را دوباره به هم نزدیک کند. پدیده ای که اخترشناسان آن را «مهرامب» یا «کرانچ بزرگ» یا «کرانچ بزرگ» می نامند. این یافته ها درک ما از زمان و مکان را به چالش کشیده است و می تواند یکی از بزرگترین اکتشافات نسل کنونی باشد.
اگر نتایج این تحقیقات جدید درست باشد، سرنوشت جهان تغییر خواهد کرد. پروفسور یانگ ووک لی از دانشگاه یانسی سئول و تیمش معتقدند که انرژی تاریک ثابت نیست و در حال ضعیف شدن است. اگر این نیرو به اندازه کافی ضعیف شود، دیگر نمی تواند بر گرانش غلبه کند و در نتیجه گرانش کهکشان ها را به سمت یکدیگر می کشد تا جایی که همه چیز به یک انقباض بزرگ ختم می شود. این نظریه در تضاد با نظریه معروف «یخ زدگی بزرگ» یا «شکاف بزرگ» است که پیشبینی میکرد جهان برای همیشه منبسط و سرد شود یا ذرات آن از هم جدا شوند.
پایان دنیا با انقباض بزرگ
انرژی تاریک یک نیروی مرموز است که حدود ۶۸ درصد از جهان را تشکیل می دهد و مسئول تسریع انبساط جهان است. دانشمندان در سال ۱۹۹۸ با مشاهده ابرنواخترها (ستارگان در حال انفجار) کشف کردند که جهان با سرعت فزاینده ای در حال انبساط است. اما داده های جدید که تا حدی توسط ابزار طیف سنجی انرژی تاریک (DESI) در آریزونا به دست آمده است، نشان می دهد که سرعت عقب نشینی کهکشان ها در طول زمان تغییر کرده است. پروفسور Ofer Lahav از دانشگاه کالج لندن می گوید که اگر انرژی تاریک روز به روز کمیاب تر شود، کل فیزیک نیاز به بازنگری دارد.
محققان کره جنوبی اکنون به داده های ابرنواخترهای نوع IA بازگشته اند که به عنوان “شمع های استاندارد” برای اندازه گیری فواصل کیهانی استفاده می شود. آنها برخلاف روش های قبلی، سن کهکشان های میزبان را در محاسبات خود لحاظ کردند. نتیجه عجیب بود. محققان دریافتند که درخشندگی ابرنواخترها با سن ستارگان مرتبط است و ستارگان جوان تر کم نورتر هستند. با اعمال این اصلاحات، دادهها نشان داد که گسترش جهانی در حال حاضر شتاب نمیگیرد، بلکه در حال کاهش است. این بدان معناست که انرژی تاریک در حال از دست دادن قدرت خود است.
البته این یافته ها مخالفان سرسختی دارد. بسیاری از ستاره شناسان برجسته، مانند پروفسور جورج افستاتیو از دانشگاه کمبریج، معتقدند که این یافته ها به دلیل پیچیدگی داده های ابرنواختر است و همبستگی ادعا شده ضعیف است.
با این حال، پروفسور لی با قاطعیت از نتایج خود دفاع می کند و می گوید احتمال تصادفی بودن داده ها “یک در تریلیون” است. با وجود انتقادات، حتی تیم های دیگری که داده ها را بررسی کرده اند، نتوانسته اند این احتمالات را به طور کامل رد کنند. برای دریافت پاسخ قطعی باید منتظر داده های رصدخانه ورا روبین در شیلی باشیم که قرار است هزاران ابرنواختر جدید را رصد کند.
