کشف جزئیات جدید از زندگی شکسپیر؛ نامهای که رابطه او و همسرش را به چالش کشید
کشف یک نامه از قرن هفدهم ، دیدگاه طولانی از رابطه ویلیام شکسپیر و همسرش آن هاتاوی را به چالش کشیده است.
برخلاف تصور عمومی مبنی بر اینکه شکسپیر به عنوان یک خانواده به دور از خانواده توصیف می شود ، سند جدید نشان می دهد که هاتثوی نیز در لندن با او زندگی می کرد و حتی در امور مالی نیز همکاری می کرد.
تصور شده است که ازدواج ویلیام شکسپیر با هاتاوی سالها چندان خوشایند نبوده است و او برای ادامه کار خود در تئاتر به لندن نقل مکان کرده و همسرش را در استراتفورد ترک کرده است.
اکنون یک متخصص برجسته شکسپیر بخشی از نامه ای از قرن هفدهم را تجزیه و تحلیل کرده است که ظاهراً چراغ جدیدی در رابطه این زوج است و این تصور طولانی را به چالش می کشد که آنها هرگز در لندن زندگی نکرده اند.
متیو استاگل ، استاد ادبیات مدرن انگلیسی در دانشگاه بریستول ، گفت که این متن نشان می دهد که شکسپیر و همسرش در یک آدرس ناشناخته در خیابان ترینیتی (که اکنون به عنوان تثلیث کوچک لین در لندن شناخته می شود) بودند. همچنین ، این متن نشان می دهد که آنها به طور مشترک با پول شکسپیر برای یتیم خانه به نام جان بیتس همکاری کردند.
این نامه ، که به “خانم شریف خانم شکسپیر” نوشته شده است ، به مرگ مردی به نام بیتس و پسری به نام جان ، که دست نخورده باقی مانده است ، اشاره دارد و همچنین به زنی به نام خانم بیتس اشاره می کند که از آقای شکسپیر خواسته است تا از فرزند خود مراقبت کند. به نظر می رسد شکسپیر از پرداخت جان بیتس خودداری کرده است.
Stagel می گوید: “این نویسنده معتقد است که خانم شکسپیر به طور مستقل به پول دسترسی پیدا کرده است.” آنها امیدوارند که خانم شکسپیر بتواند بدهی همسرش را بپردازد. آنها از او نمی خواهند که واسطه شود ، اما می خواهند پرداخت را انجام دهند. مانند شخصیت آدریانا در نمایشنامه “اشتباهات کمدی” که متعهد شد بدهی همسرش را بپردازد ، حتی اگر از آن بی خبر باشد.
Stagel افزود: “برای ۵ سال گذشته ، دیدگاه غالب این بود که همسر شکسپیر تمام عمر خود را در استراتفورد گذراند و شاید هرگز به لندن نرفته باشد.”
این سند ، که از زوجی که در خیابان ترینیتی زندگی می کنند صحبت می کند ، نشان می دهد که او زمان قابل توجهی را با همسرش در پایتخت گذراند.
این نامه به طور تصادفی در یک کتابچه کتاب در کتابخانه کلیسای جامع هرفورد حفظ شد. اگرچه در سال ۶ کشف شد ، اما عمدتاً ناشناخته بود زیرا نمی توان نام یا مکان های ذکر شده در آن را شناسایی کرد.
منبع: isna