کشف شواهد بیسابقه از رواج اعتیاد در مصر باستان؛ رد تریاک در ظروف توتعنخآمون پیدا شد
بر اساس یک مطالعه جدید، مصرف تریاک ممکن است “بخشی از زندگی روزمره” مصریان باستان بوده باشد. دانشمندان می گویند این یافته ها “روشن ترین شواهدی است که تاکنون” از استفاده گسترده از تریاک در جامعه مصر باستان وجود دارد.
کارشناسان موزه ییل پس از مشکوک شدن به باقی مانده معطر قهوه ای تیره ای که در یک ظرف مرمری تاریخی مصری (آلباستر) یافت شد، آن را بررسی کردند و آثاری از یک ماده مخدر اعتیادآور را کشف کردند.
نتایج این تحقیق وجود قطعی موادی مانند نوسکاپین، هیدروکوتارنین، مورفین، تباین و پاپاورین را تایید کرده است. موادی که همگی نشانگرهای زیستی شناخته شده برای تریاک هستند.
محققان می گویند که این کشف “روشن ترین شواهد تا کنون از استفاده گسترده از تریاک در جامعه مصر باستان است.”
آنها همچنین اضافه کردند که این یافته نشان می دهد که سایر ظروف مشابه، از جمله چندین ظروف یافت شده در مقبره فرعون توت عنخ آمون، ممکن است حاوی آثاری از مواد افیونی باستانی باشند.
دانشمندان بقایای مواد درون یک گلدان باستانی را تجزیه و تحلیل کردند.
Andrew J. Koh، محقق اصلی و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت که این تحقیق نشان می دهد که استفاده از تریاک در فرهنگ مصر باستان “تصادفی یا پراکنده” نبوده بلکه “تا حدی بخشی ثابت از زندگی روزمره مردم بوده است”.
وی افزود: ما فکر می کنیم که این امکان وجود دارد و حتی بسیار محتمل است که ظروف مرمری کشف شده در مقبره شاه توت نیز حاوی تریاک باشد. این در چارچوب سنت باستانی مصرف مواد افیونی است که ما تازه با آن آشنا می شویم.
تیم تحقیقاتی دریافتند که بر روی این ظرف مرمری کتیبه ای به چهار زبان باستانی اکدی، ایلامی، فارسی و مصری حک شده است که به خشایارشا یکم، پادشاه هخامنشی اشاره دارد که بین سال های ۴۸۶ تا ۴۶۵ قبل از میلاد حکومت می کرد.
همچنین کتیبه دوم ظرفیت این ظرف را حدود ۱۲۰۰ میلی لیتر مشخص کرده است. ویژگی که به گفته کارشناسان “بسیار نادر” است.
آقای کوه ادامه داد: محققان معمولاً ظروف باستانی را به دلیل زیبایی آنها بررسی و تحسین می کنند، اما برنامه تحقیقاتی ما بر نحوه استفاده از این ظروف و مواد آلی در آنها متمرکز است. دانشی که اطلاعات ارزشمندی را در مورد زندگی روزمره مردم باستان از جمله غذا، دارو و نحوه گذراندن اوقات فراغت خود در اختیار ما قرار می دهد.
این یافته ها همچنین با کشف قبلی بقایای مواد افیونی در مجموعه دیگری از ظروف مرمر مصری و کوزه های حلقه ای قبرسی مطابقت دارد.
این آثار که در یک مقبره معمولی که احتمالاً متعلق به یک خانواده بازرگان است، در منطقه سدمنت مصر کشف شد، به دوران پادشاهی جدید (قرن ۱۶ تا ۱۱ قبل از میلاد) باز می گردد.
به گفته اندرو کوه، این دو اکتشاف، که بیش از هزار سال را در بر می گیرد و تفاوت های طبقاتی اجتماعی، این احتمال قوی را تقویت می کند که تریاک در میان تعداد زیادی ظروف مرمری موجود در مقبره توت عنخ آمون در دره پادشاهان باشد.
تریاک از شیره خشک کپسول های بذر گیاه خشخاش به دست می آید و منبع اصلی بسیاری از مواد مخدر از جمله مورفین، کدئین و هروئین است.
اعتقاد بر این است که تریاک برای هزاران سال به عنوان یک دارو و کمک معنوی مورد استفاده قرار می گرفته است. اولین ذکر از آن به ۳۴۰۰ سال قبل از میلاد برمی گردد، زمانی که خشخاش در بین النهرین پایین (آسیای جنوب غربی) کشت می شد و از آن تریاک استخراج می شد.
بعدها تقاضا برای این ماده اعتیادآور افزایش یافت و کشت و مصرف آن در مسیر جاده ابریشم گسترش یافت. ابتدا در منطقه مدیترانه رایج شد، سپس به آسیا و بعداً به چین راه یافت. جایی که در اواسط قرن نوزدهم به کانون اصلی جنگ های تریاک تبدیل شد.
نتایج این مطالعه جدید در نشریه علمی “Journal of Eastern Mediterranean Archaeology” منتشر شده است.
منبع: یورونیوز
