کشف شگفت‌انگیز سلولهای ایمنی برنده‌ی جایزه نوبل ۲۰۲۵ شد
سه دانشمند برای کشف یک مکانیسم شگفت انگیز که نشان می دهد چگونه بدن مانع حمله سیستم ایمنی بدن می شود ، جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی سال را کسب کردند.
با توجه به افق میهن و به نقل از Sciencealert ؛ دانشگاه اوزاکا اوزاکا در ژاپن ، مری. برانکوکو از انستیتوی زیست شناسی سیستم و فردزدر از Sonoma Biotrapytics در ایالات متحده سلولهای ویژه ای را شناسایی کردند که مانند “نگهبانان” سیستم ایمنی بدن عمل می کنند و از واکنش نامناسب و خطرناک آن به بافت های خود جلوگیری می کنند.
این کشف نقش مهمی در درک بیماری های خود ایمنی و روشهای درمانی و پیشگیری آنها داشته است. این سه محقق یک جایزه مشترک به ارزش ۵ میلیون سوئد (حدود ۵،۰۰۰ پوند) دریافت می کنند.
چالش سیستم ایمنی: دفاع بدون خود تخریب
سیستم ایمنی بدن یکی از مهمترین سیستم های بدن است. این سیستم ضمن کمک به رشد و بازسازی بافت ها ، سلول های فرسوده و زباله های سلولی را از بین می برد و بدن را در برابر ویروس ها ، باکتری ها و قارچ ها محافظت می کند.
اما این سیستم پیچیده با یک چالش بزرگ روبرو است: باید روزانه با هزاران میکروب تهاجمی مبارزه کند ، که بسیاری از آنها بسیار شبیه به سلولهای بدن ما هستند – بدون اینکه به اشتباه به بافت های بدن حمله کنند.
برای چندین دهه ، دانشمندان به دنبال پاسخ به این سؤال هستند که چگونه سیستم ایمنی بدن بین “بیگانه” و “خود” تمایز قائل می شود.
کشف “تنظیم کننده” (سلولهای T نظارتی)
دستاورد امسال برندگان نوبل در واقع کلید این تعادل را باز می کند: کشف یک نوع سلول ایمنی به نام سلول T تنظیم کننده یا T-RG که مانع از آسیب رساندن به بدن فرد می شود.
پیش از این ، دانشمندان تصور می كردند كه غده تیموس فقط مسئول “تحمل ایمنی” است – به این معنی كه سلولهای T ، كه به شدت به پروتئین های خودشان پاسخ می دهند ، در دوران نوزادی در تیموس از بین رفتند و فقط واکنشهای ضعیف تری در بدن گردش می كردند.
اما تحقیقات ساکاگوچی در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۸۰ نشان داد که نوع خاصی از سلولهای T در بدن وجود دارد که نقش مهمی در مهار واکنشهای ایمنی و جلوگیری از خود ایمنی دارند.
در اولین آزمایشات خود ، وی از نظر جراحی از نظر جراحی به نوزادان موش ها اطلاع داد و سپس سلولهای T را از موش های مشابه تزریق کرد. آنها انتظار داشتند که مصونیت آنها تضعیف شود ، اما برعکس ، وی مشاهده کرد که موش ها به بیماری خود ایمنی مبتلا نمی شوند – نشانه سلول محافظ در بدن.
در سال ۲ ، وی مقاله ای را منتشر کرد که در آن نوع جدیدی از سلولهای T به نام “سلولهای T تنظیم کننده” را اثبات کرد. این سلولها قادر به شناسایی و مهار سلولهای T مضر با پروتئین خاص بر روی سطح آنها بودند.
اثبات و گسترش مفهوم T-Reg توسط برانکو و
در ابتدا ، بسیاری از دانشمندان نسبت به وجود این سلول ها تردید داشتند ، اما تحقیقات مری برنکوف و فرددل در دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ عملکرد خود را با دقت بیشتری نشان دادند.
آنها دریافتند که سلولهای T تنظیم کننده با ترشح پروتئین های تضعیف ایمنی یا ارسال مستقیم پیام های ضد التهابی ، از حمله سلولهای ایمنی به سلولهای ایمنی جلوگیری می کنند.
از همه مهمتر ، این دو محقق پروتئین شاخص به نام Foxp3 را کشف کردند که فقط در سلولهای T تنظیم کننده است. این کشف به دانشمندان این امکان را می دهد تا این سلول ها را شناسایی ، جدا و مطالعه کنند.
تأثیر گسترده بر طب مدرن
یافته های این سه دانشمند دیدگاه ما در مورد ایمنی را تغییر داد. آنها نشان دادند که ایمنی و التهاب فرآیندهای پویا و قابل تنظیم هستند ، نه فقط واکنش های خودکار.
این کشف روشهای جدیدی را برای درمان بیماریهای التهابی باز کرده است – از جمله بیماری های خود ایمنی مانند دیابت نوع ۲ ، آرتریت روماتوئید و MS.
علاوه بر این ، تحقیقات آنها درهای جدیدی را برای جلوگیری از از بین بردن پیوندهای اندام ، بهبود پاسخ ایمنی در برابر سرطان و افزایش کارایی واکسن باز کرده است.
