کشف صدها ردپا از دایناسورهای ۱۶۶ میلیون ساله در معدنی در بریتانیا؛ مسیر رفت و آمد آنها به کجا بود؟

پایگاه خبری تحلیلی افق میهن (ofoghmihan.ir):

محققان با کشف ردپای دایناسورهای غول پیکر در معدنی در آکسفوردشایر شگفتی جدیدی در دنیای دیرینه شناسی ایجاد کرده اند. این یافته بینش جدیدی را در مورد نحوه پرسه زدن دایناسورهای ژوراسیک در بریتانیای کنونی ارائه می دهد. این مکان به دلیل گستردگی و تعداد زیاد جای پا منحصر به فرد است.

نزدیک به ۱۰۰ رد پا به طول حدود ۲۲۰ متر از دایناسورهای سوروپود، گیاهخواران غول پیکر با گردن دراز و دم بلند، در معدنی در نزدیکی Bicester در حین عملیات استخراج سنگ آهک پیدا شد.

به نظر می رسد این ردپاها توسط گونه ای از سوروپود به نام استووزاروس ساخته شده باشد. این دایناسورها می توانستند تا حدود ۱۶ متر طول و حدود ۱۰ تن وزن داشته باشند و حدود ۱۶۵ تا ۱۷۱ میلیون سال پیش در مناطقی که امروز بریتانیا و فرانسه هستند زندگی می کردند.

تیم تحقیقاتی با همکاری موزه تاریخ طبیعی دانشگاه آکسفورد و دانشگاه بیرمنگام، صدها رد پا را کشف کردند که علاوه بر ساروپودها، شامل ردپای سه انگشتی نادری بود که گمان می‌رود توسط مگالوسوروس گوشتخوار ساخته شده باشد.

دایناسورهای ۱۶ متری که با سرعت قدم های انسان راه می رفتند

دکتر دانکن مرداک از موزه تاریخ طبیعی آکسفورد به ایندیپندنت گفت: “ما از سال ۲۰۲۲ روی این سایت کار کرده ایم و به تدریج سطوح آن را آشکار کرده ایم. تابستان امسال چهار مسیر کامل را کاوش کردیم که طولانی ترین آنها ۲۲۰ متر است و شامل نزدیک به ۱۰۰ رد پای بسیار بزرگ تقریباً یک متری است. اندازه ردپای دایناسورها تقریباً چهار برابر ارتفاع این دایناسورها است. طول رد پا، یعنی حدود ۴ متر که طول بدن را حدود ۱۵ تا ۱۶ متر و وزن آن را تا ۱۰ تن می کند.

این آثار اطلاعات جدیدی در مورد سرعت حرکت این موجودات ارائه می دهند. دکتر مرداک افزود: سرعت تخمینی با اندازه گیری طول گام ها و ردپاها محاسبه می شود. مانند فیل ها، وقتی حیوان می دود، طول قدم ها افزایش می یابد. سرعت دایناسورها در این مسیر حدود ۴ تا ۵ مایل در ساعت بود، چیزی معادل متوسط ​​سرعت راه رفتن انسان ها.

در آن زمان، منطقه ای که اکنون آکسفوردشایر است بسیار متفاوت بود. بریتانیا در عرض جغرافیایی جنوبی‌تر از امروز قرار داشت، تقریباً همان عرض جغرافیایی شمال آفریقا، و سطح دریاها بالاتر بود و دریاچه‌های داخلی بزرگ با جزایر پراکنده ایجاد شد. دایناسورها روی زمین های گلی مرطوب راه می رفتند و از این مسیرها برای حرکت بین جزایر استفاده می کردند.

“این مکان به دلیل وسعت و تعداد زیاد جای پا منحصر به فرد است”

دکتر مرداک توضیح داد: «چیزی شبیه جزایر شنی باهاما، زمین‌های گلی که گاهی خشک می‌شوند و دایناسورها از آن عبور می‌کنند، تصور کنید.

اگرچه سایت های ردپای دایناسورها در سراسر جهان و حتی در انگلستان وجود دارد، اما این سایت به دلیل اندازه زیاد و تعداد زیاد ردپاها منحصر به فرد است.

دکتر کریستی ادگار از دانشگاه بیرمنگام گفت: “بسیار نادر است که چنین چیزی را در بریتانیا ببینیم؛ بیشتر مکان‌های ردپای دایناسورها کوچک و در سواحل هستند.”

او افزود: «ایستادن در جایی که یکی از بزرگترین حیوانات تا کنون راه می‌رفت و زندگی و دنیای آن‌ها را تصور می‌کرد هیجان‌انگیز است.

ادگار تاکید کرد: ردپای دایناسورها به ما نگاهی اجمالی به زندگی و فعالیت‌های آن‌ها می‌دهد که تنها با فسیل‌های بدن نمی‌توان به آنها دسترسی پیدا کرد.

منبع: یورونیوز