کشف فسیل یک دایناسور عجیب با دوچنگال در صحرای مغولستان
اخبار یورو: بقایای فسیلی در هنگام ساخت خط لوله آب در صحرای مغولستان ، یک دایناسور منحصر به فرد را کشف کرده است. حیوان با پنجه با دو پنجه خمیده.
دایناسور ، به نام Duonychus tsogtbaatari ، حدود ۲ متر طول و ۲ کیلوگرم بود.
به گفته دیرینه شناسان ، دایناسور در زمین شناسی کرتاسه زندگی می کرد ، حدود ۱ تا ۲ میلیون سال پیش ، که هر کدام حدود ۵ سانتی متر طول داشتند.
Devonicus یک عضو متوسط از گروهی از دایناسورهای غیر طبیعی به نام Trisinosurs است.
این دایناسورها به دلیل ظاهر خاص و غیرمعمول خود شناخته شده اند. بدن چاق ، یک گردن بلند ، یک سری کوچک ، یک ایستاده دو لگد ، یک بدن کامل و پنجه های بزرگ از ویژگی های برجسته آنها است.
این دایناسورها ، گرچه از نظر شجره نامه با دایناسورهای گوشتی مانند Tiranosor و Spinosaur در هم تنیده بودند ، گیاهخواری بودند.
در حالی که همه نمونه های شناخته شده این گروه سه چنگال داشتند ، Dwnikos فقط دو چنگال داشت ، بنابراین نام علمی آن به معنی “دو چنگال” است.
دیرینه شناس ژاپنی از دانشگاه هوکایدو و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: “Trisinoosors یکی از عجیب ترین دایناسورهایی است که ما تا به امروز آن را می شناسیم.” “علی رغم نزول گوشتخوارشان ، آنها بیشتر شبیه تنبل غول پیکر بودند.”
وی افزود: “دونیکوس حتی عجیب تر از آن است.” این حیوان دارای پنجه های کوتاه با دو انگشت و چنگال شبیه به رودخانه ها (دایناسورهای سریع شکارچی) بود ، اما از آنها برای تغذیه گیاه استفاده می کرد. گویی تکامل گفته است ، بیایید چیز کاملاً جدیدی را امتحان کنیم. و ظاهراً جواب است. “
دایناسور در یک محیط نیمه خشک با رودخانه های کم عمق زندگی می کرد و در کنار سایر ترینووزورها ، دایناسورهای زرهی ، شاخ ، نوک و نمونه ای از تیرانوسور به نام الکترووروس زندگی می کرد.
اسکلت کشف شده کامل نیست و قسمت هایی مانند جمجمه و پاها از دست رفته است ، اما دست و بازوها در شرایط بسیار خوبی حفظ می شوند.
یکی از چنگال ها حتی ضرایب بیرونی کراتین (همان تشکیل دهنده ناخن انسان) را حفظ می کند ، که بیش از ۵ ٪ به طول چنگال افزایش می یابد.
دارلا زلنیتسکی ، دیرینه شناس در دانشگاه کلگری کانادا و محقق می گوید: “این چنگال ها بزرگ ، تیز و واقعاً ترسناک بودند.”
کوبایاشی افزود: “حفظ کراتین در فسیل ها بسیار نادر است ، و این یک پنجره منحصر به فرد در مورد چگونگی استفاده از این دایناسورها از دست خود در زندگی واقعی باز می کند.” جزئیات زیادی در این دست ها وجود دارد ، از جمله جوش های مچ دست ، مفاصل خشک و دو چنگال بزرگ. “
به گفته محققان ، این چنگال ها ممکن است برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار گرفته باشد ، اما استفاده اصلی آنها برای تهیه و پایین آمدن شاخه ها برای تغذیه برگها بود.
آنها می گویند که این چنگال ها نیز ممکن است در فعالیت هایی مانند دفاع ، فرود یا حتی در شناسایی خانه (مانند “نگاه ، من دو انگشت هستم” استفاده شود).
Devonicus نمونه ای از پدیده کاهش تعداد انگشتان در تکامل است. مهره های زمین اول انگشت داشت و دایناسورهای اولیه دقیقاً مانند انسان ها دارای پنج انگشت بودند. اما در بسیاری از شاخه های دایناسور ، با گذشت زمان تعداد انگشتان دست کاهش می یابد.
با کشف Dovycos ، اکنون حداقل پنج شاخه از دایناسورهای تروپود به عنوان تنها دو انگشت در هر دست شناخته می شوند. مشهورترین آنها Tiranosurus rex است ، با بازوهای بسیار کوچکی که به نسبت عجیبی با جمجمه و بدن عظیم او وجود داشت.
دکتر زلنیتسکی در پاسخ به این سؤال که چرا انگشتان می توانند مفیدتر باشند ، گفت: “ممکن است تصور شود که دایناسورهایی که گیاهان را نگه می دارند باید انگشتان بیشتری داشته باشند ، اما ظاهراً اینطور نیست.” ساختار دو رنگ Doonicus برای نیازهای آن کاملاً مناسب است و ممکن است یک رفتار غذایی خاص یا منبع تغذیه ویژه ای داشته باشد. “
نتایج مطالعات جدید در مجله IsoCence منتشر شده است.
