کشف گور دختر سه‌هزار ساله در ایران، آیین‌های گمشده تمدن خراسان بزرگ را فاش می‌کند
کشف یک دختر ۵ ساله اشرافی ، با یک جعبه اسرارآمیز ، اشیاء طلا و آیینی که در خراسان دفن شده است ، اسرار فراموش شده تمدن گسترده را احیا کرده است.
در قلب شمال خراسان ، مکانی بین تپه های ساکت ، قبر یک دختر ۵ ساله در قلب خاک دفن شد که بیش از سه هزار سال پیش با یک جواهرات و جعبه مرموز دفن شد. قبر باستانی ، که به طور تصادفی در هنگام کاوش های تپه کشف شد ، نه تنها زندگی کوتاه یک دختر ۵ ساله را زنده می کند ، بلکه از شکوه جهانی تمدن که زمانی از بلک تا دره سند گسترده بود ، رونمایی می کند.
Hillchallo یک سایت باستانی در استان خاراسان شمالی است که قدمت آن به هزاره چهارم قبل از میلاد باز می گردد. این سایت حاوی مجموعه ای از نعمت های عصر مس و عصر برنز است و بخشی از تمدن بزرگ خراسان و تمدن آموداریا است. کاوش های این تپه باستانی ، که از سال ۶ آغاز شد ، ده ها دفن غنی را با طلا ، سنگ و آیین نشان داد و تصویری جدید از روابط فرهنگی و تجاری این تمدن با بین النهرین ، بالک و دره سیند ارائه داد.
گروهی از باستان شناسان به سرپرستی علی اکبر وهداتی ، باستان شناس در وزارت میراث فرهنگی ، یکی از چشمگیرترین قبرهای برنز دوران برنز را در طی کاوش های دوران هیلچالو کشف کردند: یک دختر ۵ ساله از تمدن بزرگ خوراسان ، با بیش از سه هزار سال پیش. این کشف ، که وضعیت اجتماعی و ثروت دختر دختر را نشان می دهد ، همچنین تصویری جدید از روابط فرهنگی و تجاری این تمدن با سرزمین های دوردست ارائه می دهد.
دختر نوجوان باشکوه با نام “شماره ۱ گور” ، برای اولین بار در سال ۶ کشف شد ، اما توضیحات جامع آن در یک تحقیق جدید در مجله ایران منتشر شده است. سن دقیق این قبر نامشخص است ، اما نظرسنجی های این تیم نشان می دهد که آن مرحوم در اواخر هزاره سوم قبل از میلاد زندگی می کرد و در سمت راست جنوب شرقی دفن شده ، سنتی که در تپه رایج بود.
در میان اشیاء دفن ، یک جعبه مستطیل شکل ساخته شده از کلینکلر سنگ سیاه با نقش مار و عقرب بیشترین توجه را دارد. این جعبه احتمالاً برای تعمیر و نگهداری ، خط چشم معدنی سیاه استفاده شده است و نقش های حک شده می تواند عملکرد آیینی یا محافظتی داشته باشد.
نمونه مشابهی قبلاً در گورهای عصر برنز در شمال هیلچالو ، از تمدن بلخ در آسیای میانه کشف شده بود ، که اکنون بخش هایی از افغانستان ، تاجیکستان و ازبکستان را در بر می گیرد. به گفته وهداتی ، سرپرست اکتشاف و نویسنده اصلی تحقیق ، احتمالاً سنگ جعبه از همان منطقه وارد می شود.
اشیاء دیگر ، مانند دو گوشواره و یک حلقه طلا ، پین های عاج و برنز (از جمله پین های به شکل دستی) ، یک آینه برنز ، چندین ظروف سفالی و یک مهر و موم برنز با نقش پاهای انسانی نیز به همراه متوفی یافت شد.
به گفته وهداتی ، مهر و موم های مشابهی نیز در دوره برنز در جنوب ایران کشف شده است ، و این نیز کشف می شود. مببر یکی از معدود مراحل بود که نقش فعال و وضعیت اجتماعی زنان در جامعه آن زمان را نشان می دهد. علاوه بر این ، وجود مهره های لاجورد و پین های عاج همچنین بیانگر اوراق قرضه تجاری گسترده تمدن خراسان با مناطقی مانند افغانستان و دره سند است.
وهداتی معتقد است که این دختر احتمالاً به دلیل مرگ طبیعی بوده است و ثروت و وضعیت اجتماعی وی نتیجه یک دستاورد شخصی نیست بلکه از طریق خانواده یا ازدواج وی است. او توضیح می دهد که وجود چنین ثروت در قبر یک دختر نوجوان از بین یافته های تمدن بزرگ خراسان بی نظیر است و فقط در زمینه اشراف ارثی و ساختار سلسله مراتبی آن دوره قابل توضیح است.
تمدن بزرگ خراسان
Wahdati برای اولین بار در اولین بار در مطالعات باستان شناسی حوضه رودخانه مجاور ، محل تپه را شناسایی کرد ، اما تا سال ۲ کشف آن امکان پذیر نبود. تاکنون ۵ قبر در این منطقه کشف شده است که در طبقه پراکنده و زیر تپه های کم هستند. تپه هایی که به نام سایت نامگذاری شده اند.
بیشتر قبرهای کشف شده در تپه متعلق به تمدن آموداریا یا مجموعه باستان شناسی بلخ-روو است که بخشی از تمدن بزرگ خراسان بود. تمدن از عصر برنز با استحکامات شهری ، معماری یادبود و شبکه های تجاری با بین النهرین و دره سند که در قرن سیزدهم قبل از میلاد کاهش یافت. با این حال ، تعدادی از قبرها به دوره قدیمی تر ، اواخر سن مس در هزاره چهارم قبل از میلاد ، هنگامی که تپه برای اولین بار مسکونی بود ، برمی گردند.
کشف قبر شماره ۳ نه تنها اطلاعات جدیدی در مورد سنت های تدفین تمدن بزرگ خراسان ارائه می دهد ، بلکه نشان می دهد که زنان جوان در این جامعه می توانند مواضع مهم اجتماعی و نشانه ای از روابط فرهنگی و تجاری طولانی داشته باشند.
منبع: زومیت
