ترندهای روز

کمپانی Space Perspective ظاهراً اولین کاوشگران خود را اواخر ۲۰۲۴ با بالن‌های مجلل به لبه فضا می‌برد

پایگاه خبری تحلیلی افق میهن (irtahlil.com):

در آینده بسیار نزدیک، Space Perspective گردشگران را با بالن به فضا خواهد برد. این گزینه برای کسانی که نمی خواهند شتاب های شدید و پرتاب های کنترل شده به فضا را تجربه کنند عالی است.

شرکت فلوریدا ساخت اولین فضاپیمای آزمایشی خود را به پایان رساند. این سفینه فضایی متعلق به سری سفینه های فضایی نپتون است که با نام تجاری «Space Balloon» Ascension System فعالیت خواهند کرد. در صورت موفقیت آمیز بودن پروازهای آزمایشی، Space Perspective صعودهای سرنشین دار خود را در اواخر سال ۲۰۲۴ آغاز خواهد کرد.

شرکت تابر مک کالوم و جین پوینتر می‌گوید که پنجره‌ها و فضای داخلی کپسول‌های مجلل آن بزرگ‌تر از هر فضاپیمایی است که تا به حال به فضا رفته است. سیستم های پشتیبانی حیات و کنترل پرواز در این فضاپیما همگی سیستم های رایج آمریکایی هستند که آزمون خود را پس داده اند.

اسپیس پرسپکتیو ظاهرا اولین کاوشگران خود را در اواخر سال 2024 با بالن های مجلل به لبه فضا خواهد برد.

کپسول نپتون اکسلسیور

این شرکت نام Excelsior را برای اولین کپسول نپتون خود افق میهن کرده است. این نام اشاره ای به پروژه سقوط آزاد اکسلسیور جوزف کیتینگر در اواخر دهه ۱۹۵۰ است. فضاپیمای Space Perspective کره ای با پوسته فیبر کربن و قطر ۴.۹ متر، وزن کمی بیش از هفت تن است و با بالونی به ارتفاع ۱۸۳ متر به لبه فضا خواهد رفت.

کپسول نپتون دارای ظرفیت هشت مسافر یا به قول شرکت “کاوشگر” و یک کاپیتان یا میزبان است. صندلی‌های راحت آن رو به پنجره‌ها هستند و مسافران فضای کافی برای دراز کردن پاهای خود را دارند. اسپیس پرسپکتیو در این فضاپیمای مجلل یک بار و حتی یک سرویس بهداشتی با نام «مینرال اسپرینگ» تعبیه کرده است.

اسپیس پرسپکتیو ظاهرا اولین کاوشگران خود را در اواخر سال 2024 با بالن های مجلل به لبه فضا خواهد برد.

تقریباً تمام اجزای داخلی فضاپیمای آزمایشی به حسگرهای متعددی برای نظارت بر شرایط آنها در طول پرواز متصل هستند. یکی از پیچیده ترین سیستم های نپتون، سیستم رادیاتور آن است که در قسمت بالایی آن قرار دارد. این رادیاتور تشعشعات شدید خورشید را در اتمسفر بالایی تعدیل می کند. پنجره های بازتابنده UV نیز به این سیستم کمک می کنند.

سفر نپتون به فضا و بازگشت به زمین هر دو در دریا انجام می شود. نپتون از عرشه یکی از کشتی های این شرکت به نام وویجر به فضا صعود می کند. این کشتی ها توسط برخی از مهندسان ناو فرود اسپیس ایکس طراحی شده اند.

در انتهای کپسول یک مخروط اسپری وجود دارد که پس از فرود در دریا نقش تثبیت و لنگر انداختن فضاپیما را ایفا می کند. نقش این مخروط جلوگیری از پرتاب شدن توپ آبی به هوا پس از برخورد با سطح آب است.

اسپیس پرسپکتیو ظاهرا اولین کاوشگران خود را در اواخر سال 2024 با بالن های مجلل به لبه فضا خواهد برد.

سپس مسافران در فضاپیما منتظر می مانند تا کشتی برای انتقال آنها برسد. Space Perspective از چندین کشتی استفاده می کند به طوری که زمان بازیابی فضاپیما از ۱۵ دقیقه بیشتر نمی شود. زیرا در طول پرواز شش ساعته (طبق برنامه) فضاپیما صدها کیلومتر از نقطه شروع خود فاصله خواهد داشت.

مانند کپسول های دراگون اسپیس ایکس، کپسول های نپتون قابل استفاده مجدد هستند. اگرچه در این پروازها یک کاپیتان حضور دارد، اما بیشتر عملیات پروازی از مقر شرکت روی زمین کنترل می شود. کاپیتان می تواند در مواقع اضطراری کنترل کپسول را به دست بگیرد، اما Space Perspective اقدامات احتیاطی زیادی را برای جلوگیری از بروز بحران انجام داده است.

اسپیس پرسپکتیو ظاهرا اولین کاوشگران خود را در اواخر سال 2024 با بالن های مجلل به لبه فضا خواهد برد.

برخلاف کپسول ها، بادکنک ها قابل استفاده مجدد نیستند. Space Perspective خط تولید ویژه ای برای این بالن ها ایجاد کرده است. هر بادکنک از اتصال قطعات کوچک مانند توپ بسکتبال دوخته شده است. این شرکت در نظر دارد هر سال بالن کافی برای ۱۰۰ پرواز تولید کند.

در طول پرواز، بالون به تدریج با گاز هیدروژن پر می شود. طراحی درزهای دوخت به گونه ای است که در صورت پارگی، شکاف ایجاد شده نمی تواند منبسط شود. همچنین حجم بسیار زیاد بالون به این معنی است که فضاپیما می تواند با وجود شکاف های کوچک به صعود ادامه دهد. اگر شکاف ها بیش از حد مشکل ساز شوند، سیستم فرود اضطراری کپسول با چتر نجات فعال می شود.

اسپیس پرسپکتیو ظاهرا اولین کاوشگران خود را در اواخر سال 2024 با بالن های مجلل به لبه فضا خواهد برد.

مکانی که بالن های فضایی ساخته می شوند

جین پوینتر می گوید که Space Perspective حداقل ۱۰ آزمایش بدون سرنشین قبل از هر پرواز سرنشین دار انجام می دهد. برخی از این تست ها قرار است با نقص عمدی باشد تا عملکرد سیستم های اضطراری نیز بررسی شود. این شرکت پروازهای سرنشین دار را در اواخر سال ۲۰۲۴ یا اوایل سال ۲۰۲۵ آغاز خواهد کرد.

هر صعود حدود دو ساعت طول می کشد. به این ترتیب مسافران می توانند برای مدت بسیار طولانی از تجربه سفر فضایی لذت ببرند که فضانوردان تنها برای چند دقیقه آن را تجربه می کنند. سپس فضاپیما به مدت دو ساعت در جو باقی می ماند. در این مدت از مسافران استقبال می شود و می توانند با وای فای با زمین ارتباط برقرار کنند. بازگشت به زمین نیز تقریباً دو ساعت طول می کشد.

اسپیس پرسپکتیو ظاهرا اولین کاوشگران خود را در اواخر سال 2024 با بالن های مجلل به لبه فضا خواهد برد.

تیبر مک کالوم و جین پوینتر، بنیانگذاران Space Perspective

در حال حاضر قیمت هر بلیط برای پرواز به فضا با بالن ۱۲۵ هزار دلار است. اما پوینتر امیدوار است در آینده نزدیک این کپسول ها را در اختیار افراد بیشتری قرار دهد. او پیش بینی می کند که قیمت هر بلیط در نهایت بسیار کمتر از ۱۰۰۰۰۰ دلار خواهد بود.

منبع: دیجیاتو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا