کوکورا؛ شهری که دو بار از بمباران اتمی آمریکا گریخت
کوکارا دیگر وجود ندارد. این شهر در سال ۴ با چهار شهر دیگر ادغام شد تا کیتاکیوسو را تشکیل دهد. امروز شهری با جمعیت کمتر از یک میلیون نفر و در جنوب غربی ژاپن واقع شده است.
اما نام کوکارا در ذهن انبوه ژاپن باقی مانده است. پایان کار می توانست بسیار دردناک تر باشد.
کوروورا یکی از اهدافی بود که ایالات متحده در سال ۶ بمباران هسته ای ژاپن را بمباران کرد ، اما به طور معجزه آسایی دو بار از نابودی جنگ جهانی دوم گریخت.
در حقیقت ، در ۷ اوت ، کوکارا تنها چند دقیقه با همان سرنوشت هیروشیما فاصله داشت که سه روز قبل بمباران شده بود.
اما این سلاح ویرانگر هرگز در آنجا مورد استفاده قرار نگرفت ، زیرا ترکیبی از مأمورین نیروی هوایی ایالات متحده را مجبور به هدف قرار دادن ناگازاکی کردند.
این بمب گذاری ها تخمین زده می شود که این بمب گذاری ها ۶۰۰۰ نفر را در هیروشیما و ۶۰۰۰ نفر در ناگازاکی کشته و هزاران نفر دیگر سالها از پرتوهای رادیواکتیو رنج می برند.
شانس کوکارا به یک ضرب المثل به زبان ژاپنی تبدیل شد تا به فرار خوش شانس یک سرنوشت وحشتناک اشاره کند.
اما واقعاً چه اتفاقی افتاد؟
ابرها و دود در آسمان
بمب پلوتونیوم که در ناگازاکی ریخته شده بود در ابتدا برای کوروورا در نظر گرفته شده بودتا اواسط ژوئیه ، مقامات نظامی آمریكا به دلیل اهدافی مانند كارخانه ها و پایگاه های نظامی برای حمله به بمب هسته ای ، چهار شهر ژاپن را افق میهن كرده بودند.
Cocora بعد از هیروشیما اولویت داشت. این مرکز تولید سلاح بود و میزبان یکی از زرادخانه عظیم ارتش ژاپن بود.
در تاریخ ۷ اوت ، اگر به هر دلیلی ارتش آمریكا نتوانست بمب را بر روی هیروشیما پرتاب كند ، كوكورا بود كه اولین بمب اتمی بود.
سه روز بعد ، بمب افکن های B -2 در ساعات اولیه صبح به Cocora پرواز کردند. بمب افکن بوکسور ، یکی از آنها ، بمب فاتمن را حمل کرد. یک بمب پلوتونیوم که حتی از بمب اورانیوم هیروشیما نیز قدرتمندتر بود.
اما کوکارا آن روز صبح در یک پوشش ابر بود. بینایی کم ممکن است به دلیل دود ناشی از آتش سوزی در شهر همسایه Yawata ، که توسط بمب گذاری های معمولی ایجاد شده است ، تشدید شود.
برخی از مورخان همچنین گفته اند که کارخانه های کوکارا با ایجاد پرده دود در هنگام اعتصاب های مکرر هوای سراسر ژاپن ، به عمد سوزانده شده اند تا از شهر محافظت کنند.
طبق اسناد نظامی ایالات متحده و گزارشگر نیویورک تایمز ویلیام لارنس در مورد یکی از هواپیماهای مأموریت اوت گزارش داد ، بمب افکن ها سه بار بر روی کوکارا چرخیدند.
دستور داده شد که بمب فقط پس از شناسایی بصری تنظیم شود تا قدرت تخریب را به حداکثر برساند.
مشکل این بود که قبل از شناسایی ، دفاع Cocora Ground هواپیماها را دید و آتش را برای آنها باز کرد.
در این لحظه بود که سرگرد چارلز سوینی ، خلبان باکسکار ، تصمیم به انتقال به ناگازاکی گرفت. زیرا هواپیماها در این انتظار از سوخت ارزشمند خود نیز استفاده می کردند.
Cocora نجات یافت. برای بار دوم
این سرمایه نبود
تخمین زده می شود که حداقل ۶۰۰۰ نفر در بمباران ناگازاکی کشته شدنداز اول مارس ، هواپیماهای آمریکایی با استفاده از بمب های آتش سوزی که شهرها را با خاک خرد می کردند ، به ژاپن حمله کرده اند.
تخمین زده می شود که فقط در یک حمله شبانه به توکیو در ۵ مارس ، بیش از ۶۰۰۰ نفر کشته شدند و بیش از یک میلیون نفر بی خانمان بودند.
اما تا زمانی که بمب افکن های B -2 در ماه آگوست از روی کورورا وارد شدند ، این شهر تقریباً ناسالم بود.
کورارا به همراه سایر اهداف بالقوه بمب اتمی از بمباران در امان بود. مقامات ارتش آمریكا می خواستند كه این شهرها تا حد امکان دست نخورده بمانند تا بتوانند تأثیرات ویرانگر سلاح های هسته ای را بهتر مطالعه كنند.
ناگازاکی در لیست اولیه اهداف نبود ، اما توسط وزیر جنگ ایالات متحده هری استیمسون اضافه شد.
او توانست رئیس جمهور وقت آمریكا هری ترومن را ترغیب كند كه از بین بردن كیوتو ، هنگامی كه پایتخت ژاپن ، آشتی پس از جنگ بین توكیو و واشنگتن را بسیار دشوار می كند.
اما مورخان آمریکایی بعداً گفتند که استیمسون نیز انگیزه شخصی برای نجات کیوتو دارد. او قبلاً بارها به ژاپن سفر کرده است و گزارش شده است که ماه خود را در آن شهر می گذراند.
آهسته و غم و اندوه
کیتاکیوشو یکی از سبزترین شهرهای آسیا استتسلیم بی قید و شرط ژاپن در ۷ اوت توسط امپراتور قهرمانیتو اعلام شد.
کوکارا ، که اکنون به آن کیتاکیوشو گفته می شود ، از تخریب فرار کرد ، اما از غم و اندوه نیست.
هنگامی که معلوم شد که بمب در ناگازاکی در ابتدا برای شهر در نظر گرفته شده است ، احساس صلح و همدلی در هم تنیده شده است.
کیتاکیوشو دارای یک بنای بمب اتمی ناگازاکی است که در پارک ساخته شده بر روی زرادخانه سلاح های قبلی واقع شده است.
در این ساختمان ، هر دو نجات کیتاکوشو و رنج ناگازاکی شرح داده شده است. این جشن هر سال در تاریخ ۲ اوت برگزار می شود.
موزه صلح Keitakusho نیز در سال ۶ افتتاح شد.
این دو شهر چندین دهه پیوندهای دوستانه ایجاد کرده اند و سرنوشت درهم تنیده آنها به طور کلی شناخته شده است.
اما کیتاکیوشو نیز تغییراتی را تجربه کرده است. در هنگام بازسازی ژاپن ، شهر صنعتی چنان آلوده شد که خلیج Dukai آن تقریباً خشک بود.
امروز ، پس از چندین دهه سرمایه گذاری در فن آوری های تجدید پذیر ، به یکی از شهرهای سبزتر آسیا گفته می شود. شهری که هرگز گذشته را فراموش نمی کند ، اما محکم به سمت آینده قدم گذاشته است.
منبع: بی بی سی
