گرانی تقصیر همه است الّا دولت، مجلس و…؟!

افق میهن – رضا بردستانی: روزی که کیهان و حسین شریعت «آسمان» و «ریسمان» ساختند تا گرانی را به گردن آموزش و پرورش این و آن (به جز دولت، مجلس و قوه قضائیه!) بیندازند، معدل پایین دانش آموزان را مقصر دانستند. در مورد “دولت قبلی”!
حسین شریعتمداری در ستون مهم و معروف: «یادداشت روز» در یادداشتی
با عنوان: “جواب فقط چند علامت تعجب است…!!!”، خود را با حکایت بنویسید
وی با شروع از «ملاقادر گیلانی» و «مسجد جامع رشت» ادامه می دهد: «در حالی که رئیس جمهور محترم تمام تلاش خود را برای بهبود معیشت مردم به ویژه اقشار کم درآمد، گرانی کالا و خدمات انجام داده است. هر روز عرصه را بر اقشار مختلف و به ویژه اقشار کم درآمد تنگ می کند، اگرچه گرانی کالا و خدمات بی ارتباط با افزایش قیمت ها و تورم جهانی نیست، اما سهم تورم جهانی نمی تواند و باید باشد. بیش از آنچه هست مورد توجه قرار نگیرد و عوامل و علل دیگر را نادیده بگیرد و در این زمینه باید گفت که یک سری دشمنان بیرونی، کلان سرمایه داران سودجوی داخلی و برخی مدیران میانی نالایق بیشترین نقش را در این امر ایفا می کنند. انتظار نمی رود دشمنان بیرونی دست از کینه توزی بردارند، آنها همه برگه های برنده خود را بازی کرده اند و شکست خورده اند و این روزها به فشارهای اقتصادی تکیه کرده اند، اما مقابله با ابرسرمایه داران سودجو و حذف مدیران میانی نالایق، هر چند با آن مواجه هستند. مشکلات، غیرممکن نیست و از سه قوه مجریه، قضائیه و مقننه انتظار می رود – و این وظیفه و رسالت مشخص آنهاست – دستی از آستین درآورند و کاری انجام دهند. “
در این بند این موارد مشهود است:
رئیس جمهور تمام تلاش خود را برای بهبود معیشت مردم به ویژه اقشار کم درآمد به کار گرفته است.
– گرانی کالاها و خدمات مورد نیاز مردم به ویژه اقشار مختلف را تحت تاثیر قرار می دهد
درآمد کم هر روز آن را تنگ تر می کند
– در گرانی و تورم نمی توان عوامل و علل دیگر را نادیده گرفت
– اگرچه قیمت کالاها و خدمات بی ارتباط با افزایش قیمت ها و تورم جهانی نیست.
اما سهم تورم جهانی را نمی توان و نباید بیش از آنچه هست در نظر گرفت
– دشمنان بیرونی، کلان سرمایه داران سودجوی داخلی و برخی مدیران میانی نالایق بیشترین نقش را در تورم دارند.
– برخورد با کلان سرمایه داران سودجو و عزل برخی مدیران میانی نالایق.
با مشکلاتی روبه رو است، اما غیرممکن نیست
– از قوای سه گانه مجریه، قضائیه و مقننه انتظار می رود دستی دراز کنند و کاری انجام دهند.
نتیجه: رئیس جمهور تمام قدرت خود را نشان داده است، اما تورم و گرانی همچنان هر روز مردم را تحت فشار قرار می دهد.

جهان و مثلث خیالی؛ مثلث سه ضلعی دشمنان خارجی،
کلان سرمایه داران سودجو و برخی مدیران میانی نالایق
کیهان در ادامه می نویسد: قیمت دلار افزایش یافته است، قیمت خودرو، موتور سیکلت، دوچرخه، قیمت مسکن و… چه کسی قیمت گذاری می کند؟!دولت؟مجلس؟قوه قضاییه؟مراکز و سازمان های وابسته به این سه قوه؟. .. پاسخ منفی است!نگاهی منصفانه به نیروهای یاد شده به خوبی نشان می دهد که آنها تمام توانی را که در چنته دارند برای مقابله با مشکل گرانی به ارمغان آورده اند.هرچند در برخی موارد مرتکب اشتباه شده اند -و نه تقصیر! ماجرا چیست؟!واقعیت این است که مثلث سه ضلعی دشمنان خارجی، سرمایه داران بزرگ
سودجویان و برخی مدیران میانی نالایق به دلیل کم توجهی و بی توجهی تعدادی از
دست اندرکاران و مسئولان سوء استفاده می کنند. قیمت ها را مافیای خفته از طریق شاخک های پنهان و آشکار خود که شامل برخی کانال های تلگرامی و برخی سایت ها و برخی شبکه های مجازی می شود تعیین می کند! چرا با آنها برخورد نمی شود؟! جواب فقط چند علامت تعجب است…!!!”
کاهان اساسا دخالت دولت، مجلس و قوه قضائیه در گرانی ها را رد می کند، مثلث خیالی تعریف می کند و راه حل مقابله با گرانی را در برخورد با مثلث مثلثی دشمنان بیرونی، کلان سرمایه داران سودجو و برخی میانه های نالایق می بیند. مدیران

باز هم تقصیر دولت قبل است!
کیهان و حسین شریعتمداری سپس به روال سه سال گذشته بازمی‌گردند و در نهایت همه تقصیرها را به گردن آن جریانی می‌اندازند که «۸ سال قوه مجریه را در دست داشت و مسبب بسیاری از مشکلات فعلی است» و این یعنی؛ تقصیر دولت قبلی را فضانوردان فراموش نکرده اند.

یک تناقض آشکار
کیهان در قسمت اول این یادداشت می نویسد: رئیس جمهور تمام توان خود را برای بهبود معیشت مردم به ویژه اقشار کم درآمد به کار گرفته است، گرانی کالاها و خدمات مورد نیاز مردم عرصه را تنگ می کند. برای اقشار مختلف به ویژه اقشار کم درآمد هر روزه.» اما در پایان این یادداشت یادآور می شود: «اگر دستاوردهای قوای مجریه، قضایی و مقننه فعلی را نادیده بگیریم، دور از انصاف است. در مواردی معجزه آسا دولت سیزدهم به دستاوردهای بسیاری دست یافت که دیگران آن را غیرممکن می دانستند، قوه قضائیه خط قرمزی در مبارزه با مفاسد اقتصادی نداشته است و قانونگذار تصمیمات سرنوشت سازی، قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم ها و صیانت از کشور را اتخاذ کرده است. منافع ملت ایران تنها یکی از آنهاست که به باج خواهی آمریکا در مقابل وعده های وام پایان داد و…» و بلافاصله می نویسد: «با این وجود، انتظار می رود که سه قوه هر کدام مطابق با موقعیت و شرح وظایف خود دستی از آستین بیرون خواهند آورد و در نبرد بی امان با مافیای غنی و مجازات سخت جنایتکاران دست بزرگی از معیشت مردم خواهند گرفت. قطع شده است.”

کیهان با خودش چند است؟
حسین شریعتمداری در این یادداشت تلاش زیادی می کند تا بار تورم را از دوش دولت، مجلس و… بردارد و همچنین می گوید: رئیس جمهور محترم تمام تلاش خود را برای بهبود معیشت مردم به ویژه به کار گرفته است. اقشار کم درآمد گرانی کالاها و خدمات مورد نیاز مردم هر روز عرصه را بر اقشار مختلف و به ویژه اقشار کم درآمد تنگ تر می کند و به راحتی می توان از نوشته های شریعتمداری و کیهان نتیجه گرفت:
– دولت با تمام قوا در نهایت قادر به غلبه بر تورم و گرانی نیست که در علم سیاست و اقتصاد به آن «ناکارآمدی»، «یأس»، «بی برنامگی» می گویند.
حالا پس از گذشت سه سال از دولت سیزدهم، چرا جامعه نباید آثار این همه قدرت وارد شده به میدان را حتی با تثبیت قیمت و نه کاهش قیمت، احساس کند؟
کاهان همه گرانی ها را حتی گرانی مسکن، خودرو، ارز و سکه را بی ربط به دولت می داند در حالی که حسین شریعتمداری به خوبی می داند که فرمان مسکن، خودرو، ارز و سکه در نگاه کلان اقتصادی این است. تنها در دست دولت است.
حال این ناتوانی در کنترل قیمت و تورم خارج از دو حالت نیست:
ج: دولت با گرانی مشکلی ندارد
ب: قدرت دولت و تلاش دولت نتیجه عکس داده است
از این دو گزاره و همه آنچه که حسین شریعتمداری نوشته است، یک نتیجه کلی می توان گرفت و آن این است که; اگر دولت، مجلس و قوه قضائیه نقش و تأثیری در تورم نداشته باشد و حتی با همه تلاش دولت نتوانسته آب بر آتش گرانی و گرانی بنشاند؛ ضرورت این سه دانشکده چیست؟ آیا این بدان معناست که مردم باید آن مثلث خیالی هستی (دشمنان بیرونی، کلان سرمایه داران سودجو و برخی مدیران میانی نالایق) را پیدا کنند و مجازات کنند؟ حالا می خواهند تهمت بزنند کجا شکایت کنند؟ دولت، مجلس
یا عدالت؟!
نتیجه این است که؛ آن روزها (سال ۹۲ و ۹۶) که اصلاح طلبان مدعی بودند رای و حمایت آنها باعث “رئیس جمهور شدن حسن روحانی” شده است، کیهان و حسین شریعتمداری ثابت می کردند که روحانی “اصولگرا” است، اما کیهان و حسین شریعتمداری تلاش های دولتمردان بودند. دولت یازدهم و دوازدهم برای احیا و رسیدن به برجام جدا از حسن روحانی. طبق معمول دولت سیزدهم از بدو روی کار آمدن با فرمول «تقصیر دولت قبل» تقریباً ادعای ناکارآمدی نداشت. با افزایش قیمت ها، بر زمین ماندن وعده های انتخاباتی و سر و صدای -حتی- اصولگرایان و حامیان رئیس جمهور، این بار کیهان و حسین شریعتمداری در یک یادداشت عجیب به میدان آمدند تا با سفیدپوشی کامل همه مشکلات را حل کنند. . این و آن (غیر از دولت و مجلس و…) باید به موضوعی مربوط شود که در دل خود همچنان به ناکارآمدی آشکار و آشکار برخی مدیران اشاره دارد!
کیهان می گوید: دولت (رئیس جمهور) با تمام توان به میدان آمده اما نتوانسته با گرانی و تورم مقابله کند. راه حل کیهان چیست؟ دعا کنیم دولت بالاخره موفق شود یا دولت ناتوانی و ناکارآمدی خود را بپذیرد و ضمن عذرخواهی از مردم حداقل در مدت باقی مانده از مسئولیت پاستور هیچ تلاشی نکند. علاوه بر دولت روز جامعه هم به مجلس و … گره خورده است؟ دقیقاً وظیفه دولت (قوه مجریه) در این مورد خاص چیست؟