۴ نشانه‌ای که می‌تواند پیشرفت بیماری در مبتلایان به آلزایمر را پیش‌بینی کند

پایگاه خبری تحلیلی منتخب (ofoghmihan.ir):

دانشمندان می دانند که در افراد مبتلا به آلزایمر، توانایی های شناختی کلیدی مانند حافظه، گفتار و درک مطلب کاهش می یابد. این اتفاقی است که در طول پیشرفت بیماری رخ می دهد، با این حال نمی توان پیش بینی کرد که چه عواملی در این مورد موثر هستند.

با این حال، اکنون یک تیم بین المللی از محققان دریافته اند که «سن»، «جنسیت»، «ریتم نامنظم قلب» و «سطح فعالیت روزانه» قابل اعتمادترین پیش بینی کننده های زوال شناختی در بیماران آلزایمر هستند.

در این مطالعه، محققان گروهی متشکل از ۵۰۰ بیمار مبتلا به آلزایمر را به مدت دو سال پیگیری کردند و داده‌هایی را برای چندین عامل جمعیت شناختی، سلامتی و عملکردی از جمله تجربه درد، افسردگی و علائم عصبی-روان‌پزشکی ثبت کردند.

زوال در توانایی های شناختی برای همه شرکت کنندگان معنی دار بود. محققان پیری، زن بودن، مواجهه با مشکلات در انجام فعالیت های روزمره و سابقه فیبریلاسیون دهلیزی (مشکلات مربوط به نامنظم شدن ریتم قلب) را از عوامل اصلی تاثیرگذار در کاهش توانایی شناختی این بیماران عنوان کرده اند.

محققان در مقاله خود نوشتند: “با در نظر گرفتن ترکیبی از متغیرهای جمعیت شناختی، فیزیکی و عملکردی، زوال شناختی در بیماران حتی در مراحل اولیه بیماری آلزایمر به بهترین وجه پیش بینی شد.”

محققان می گویند با عواملی مانند جمعیت شناسی، سابقه پزشکی فرد و معیارهای فعالیت روزانه وی، میزان زوال شناختی ناشی از آلزایمر را می توان تا حد خوبی پیش بینی کرد.

تحقیقات جدید توانایی پزشکان را برای پیش بینی چگونگی پیشرفت آلزایمر بهبود بخشیده است. به عنوان مثال، یک تکنیک اخیراً توسعه یافته از اسکن مغز و نشانگرهای زیستی مختلف برای پیش‌بینی مراحل زوال شناختی در پنج سال آینده استفاده می‌کند.

محققان در پایان مقاله خود نوشتند: «این یافته‌ها اهمیت اتخاذ یک رویکرد درمانی جامع را در تشخیص و درمان مرحله اولیه بیماری آلزایمر با در نظر گرفتن متغیرهای سلامت بیمار و مراقب نشان می‌دهد.»

آلزایمر شایع ترین نوع زوال عقل است که ده ها میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. به گفته محققان، از آنجایی که با افزایش سن جمعیت، تعداد مبتلایان در حال افزایش است، تحقیقاتی مانند این می‌تواند به درمان‌ها و مراقبت‌های بهتر کمک کند، زیرا این فقط بیماران نیستند که تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

به گفته محققان، با کاهش توانایی‌های شناختی بیماران، بار بر دوش مراقبان افزایش می‌یابد و کسانی که در زندگی روزمره از آنها پرستاری می‌کنند باید در ارزیابی گزینه‌های درمانی و پیشرفت بیماری در نظر گرفته شوند.

نتایج تحقیقات جدید در مجله علمی “Plos One” منتشر شده است.

منبع: یورونیوز