۸۰ درصد معاملات ارز دیجیتال در اختیار ۵ صرافی
به گزارش افق میهن، فضای ارزهای رمزنگاری شده در کشور از ابتدا با چالش هایی از جمله نبود قوانین شفاف مواجه بوده که فعالان این فضا را همچنان در فضای خاکستری قرار داده و نسبت به اقدامات دستگاه های حاکمیتی در این حوزه نگران هستند. به فعالیت های خود ادامه دهید.
اگرچه بین ۱۰ تا ۱۲ میلیون ایرانی در این زمینه فعال هستند، اما هنوز هیچ قانون و محیط روشنی برای فعالیت در بخش کریپتو تعریف نشده است. امروزه ۸۰ درصد از تراکنشهای ارز دیجیتال در دست پنج صرافی بزرگ است، اما صرافیها به دلیل نبود قوانین مشخص، بیشتر دچار سردرگمی هستند.
منطقه خاکستری رمزارز در ایران
اگرچه بازار ارزهای دیجیتال برای مدت طولانی وجود داشته است، اما این حوزه به طور قابل توجهی در سراسر جهان گسترش یافته است. بنابراین در سالهای اخیر در ایران نیز شاهد توسعه این حوزه بودهایم و تاکنون افراد زیادی در حوزههای مختلف حوزه ارزهای دیجیتال از استخراج تا تجارت فعال هستند.
اما فضای کریپتو در ایران تا حد زیادی در منطقه خاکستری قرار دارد و هنوز قانون خاصی برای آن وجود ندارد. به همین دلیل، افرادی که در این زمینه مشغول به کار هستند، نگرانی دائمی در مورد رفتار دولت دارند. دولت تاکنون مقررات انگشت شماری را در این زمینه ارائه کرده است، اما نمی توان گفت که ارزهای رمزپایه در ایران بر اساس قانون خاصی فعالیت می کنند. یکی از نگرانی ها مربوط به صرافی های ارزهای دیجیتال است که به نوعی با عدم اطمینان به کار خود ادامه داده اند.
با عباس آشتیانی، یکی از اعضای هیئت مدیره انجمن بلاک چین در مورد وضعیت صرافی های ارزهای دیجیتال در کشور و بررسی قوانین آنها گفت وگویی انجام داده ایم. متن این مصاحبه را در ادامه می خوانید.
در حال حاضر چند صرافی ارز دیجیتال در کشور وجود دارد؟ صرافی های ارزهای دیجیتال با چه ابهامی مواجه هستند؟
مشکلات اصلی مبادلات ارزهای دیجیتال در کشور در حال حاضر چیست؟
مشکل این پلتفرم ها این است که هیچ قانون مشخصی بر آنها حاکم نیست. حتی تفاسیر مختلف از بند ۱ مصوبه هیات وزیران در ۱۳ مرداد ۲۰۱۸، که در آن مبادله دارایی های رمزنگاری با فرض ریسک توسط شرکت کنندگان مجاز است، اما استفاده از آنها در داخل کشور مجاز نیست. به همین دلیل حتی در خصوص مالکیت یا ارز این شرکت با خلاء قانونی شدیدی مواجه هستیم و این یکی از مشکلات اصلی فعالان و تریبون های داخلی است. زیرا در چنین شرایطی اگر برای خریدار یا فروشنده مشکلی پیش بیاید، دستگاه قضایی رویه واحد و دقیقی برای این موضوع ندارد و حتی پلیس فتا به عنوان مسئولان نظام قضایی در فضای مجازی نیز به مشکلاتی اشاره می کند. مبادلات در این زمینه
قوانین ناقص ارزهای دیجیتال در ایران را توضیح دهید.
به استثنای مورد ذکر شده که تکلیف خاصی در آن مشخص شده بود، هیچ آیین نامه و آیین نامه ناقصی در این زمینه نداریم. قانون بانکداری داریم که حدود یک ماه و نیم پیش به بانک مرکزی ابلاغ شد. در ماده ۵۶ و بند ز ماده ۱ این قانون به نقش بانک مرکزی در حوزه ارزهای رمزنگاری شده اشاره شده است و پس از نامه نماینده شورای اسلامی در این زمینه همچنان بحث های فراوانی وجود دارد. وظایف و اختیارات بانک مرکزی در حوزه ارزهای دیجیتال شامل کل بخش ارزهای دیجیتال می شود یا اینکه آیا این اختیار در بخش ارزهای رمزنگاری شده توسط بانک مرکزی وجود دارد. زیرا ماده ۱ (ز) تعریف ارز رمزنگاری شده را به شکلی قابل تفسیر ذکر کرده است. دو موضوع دیگر هم داریم که قانون و مقررات نیست، اما برون سپاری و تخصیص وظایف مرجع تنظیم کننده این حوزه است.
یک مورد، اعلامیه مرکز ملی فضای مجازی در ۲۷ ژانویه اسفند در سال ۱۳۹۸ به نهادهای مختلف زیرمجموعه بانک مرکزی کشور توصیه شد کارگروهی با عنوان «ساماندهی ارزهای رمزپایه» تشکیل دهند و نکته دیگر اطلاعیه ۸ است. شهریور ۱۴۰۱ عنوان سند راهبردی جمهوری اسلامی در فضای مجازی است. در ماده ۲۲ خود، وزارت اقتصاد را در زمره نهادهای مختلف تنظیم کننده این حوزه قرار داده است. هم در ابلاغیه مرکز ملی فضای مجازی و هم در شورای عالی فضای مجازی این تعیین تکلیف به نهادهای ذیربط داده شده است، اما در قسمت دوم که به وزارت اقتصاد ارجاع شده است، شاهد اقدامات عملی نبودیم. توسط این وزارتخانه گرفته شد، اما با موافقت مرکز ملی کارگروهی به نام کارگروه تشکیلاتی تشکیل شد. زیر نظر بانک مرکزی تأسیس شد که جلسات متعددی برگزار شد و روش خودتنظیمی یکی از نتایج آن بود و دستگاه های مختلف همکار دستگاه های اجرایی و امنیتی کشور در این کارگروه جمع شدند.
میزان سرمایه گذاری در این حوزه چقدر است؟
برآوردها حاکی از آن است که ۱۰ تا ۱۲ میلیون ایرانی در این بخش مشغول به کار هستند. مشارکت به این معناست که افراد به طور مستقیم و غیرمستقیم مالک داراییهای کریپتو هستند. ناگفته نماند که بخشی از مردم برای تنوع بخشیدن به دارایی های سرمایه ای خود در کنار املاک، سهام، خودرو، فلزات گرانبها و متاسفانه اسکناس های فیزیکی نیز به این سمت می روند. در مورد حجم، آمار دقیقی در دست نیست و آمار بازارهای معاملات ارزی نشان می دهد که حدود ۷ میلیارد دلار از این نوع دارایی ها جذب شده است. لازم به ذکر است که آماده سازی ارتباط مستقیمی با حجم معاملات روزانه ندارد. زیرا در حجم معاملات روزانه تعدادی از این افراد فروشنده و بخشی دیگر خریدار هستند.
با نگاهی به حجم تراکنش در سراسر کشور در شبکه شاپرک و شبکه پرداخت بانک مرکزی، امروز می بینیم که حدود ۲ درصد از حجم تراکنش های روزانه ما، حجم تراکنش های ارزهای دیجیتال به ریال است که توسط خریداران و فروشندگان در بستر پرداخت بانکی مرکزی داس انجام می شود. شبکه. و درگاه های پرداخت
این آمار کلمه به کلمه صحیح است و نیاز به دقت بالایی دارد. زیرا این آمار فقط مختص شبکه پرداخت است و شامل تراکنش های همتا به همتا و سکه به سکه نمی شود و حتی ممکن است تراکنش های انجام شده روی پلتفرم را هم در بر نداشته باشد اما سرب ورودی و خروجی ریالی یا سکه های به شکل را شامل شود. تجارت
این حجم حدود ۲ درصد حجم ارز کشور است. بررسی ها حاکی از آن است که در حال حاضر شاهد تعادل و برابری تقریبی در تامین تقاضای ارزهای رمزنگاری شده در کشور هستیم و این حجم توسط مالکان ایرانی و خرید و فروش مالکان تامین می شود. در سال ۲۰۱۹، این اعداد متفاوت بود و حجم تقاضا برای بازار ارزهای دیجیتال بیشتر بود. دلیل این امر این بود که گروهی از افراد ریسک پذیر و همگن با ویژگی های روانی که این بازار را در اختیار دارند وارد بازار شدند و در واقع جهش زیادی در این زمینه داشتیم.
ظرفیت پذیرش سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال چقدر است؟
توانایی پذیرش سرمایه در این حوزه در دنیا محدودیت خاصی ندارد، اما مردم هر کشوری پس از مدتی از ورود و علاقه به این حوزه، ویژگی ها و پارامترهای این طبقه دارایی را تشخیص می دهند. از جمله پارامترهایی مانند نوسانات قیمت بسیار بالا، ریسک های امنیتی و ویژگی های خاص مختلف این بازار می باشد. بنابراین تصور اینکه مردم با همین سرعت وارد این بازار می شوند اشتباه است. افراد پیشرو و ریسک پذیری که ویژگی های این بازار را می پذیرند قطعا با سرعت بسیار بیشتری وارد آن می شوند و سپس نرخ ورود افراد دیگر در همان زمان در واحد زمان تکرار نمی شود و این موضوع به تدریج به یک سطح تبدیل می شود. ثبات و دستیابی به ثبات با گذشت زمان، این دارایی به بخشی از سرمایه ملی تبدیل خواهد شد که مطمئناً تعداد کمی از آن وجود خواهد داشت و در کنار سایر بازارهای مالی به فعالیت خود ادامه خواهد داد.
بخش ارزهای دیجیتال چه خدماتی می تواند به نقاط مختلف کشور ارائه دهد؟
واقعیت این است که کاربرد چنین دارایی ها بسیار مهم است و می تواند کمک کننده باشد. در حال حاضر نگرانی هایی از سوی سیستم بانک مرکزی و دولت در این زمینه وجود دارد، یعنی اینکه خرید این دارایی ها در صورتی که سمت عرضه در محدوده تولید باشد یا نامشخص باشد، ممکن است منجر به مصرف ارز و خروج سرمایه در این حوزه شود.
از طرفی می تواند بر نرخ ارز صادراتی یک کشور تاثیر بگذارد و بر نرخ ارز تاثیر بگذارد. نگرانیهای زیادی از سوی بانک مرکزی وجود دارد، اما از آنجایی که این نوع داراییها اغلب توسط افرادی با انگیزه حفظ سرمایه و فرار از تورم ایجاد میشوند و مردم علاقهای به فناوری مورد استفاده ندارند، این فرصتی است که دولتها این استفاده را انجام دهند. و بازده در چرخه اقتصاد و استفاده از آن، در ارضای نیاز آنها به ارز خرد برای تحقق یکی از رویاهای قدیمی آنها نهفته است و به نظر من دارایی های رمزنگاری پتانسیل تامین بخشی از این نیاز به ارز خرد را در بخش های پزشکی و دانشجویی دارند. ، مسافرت و … و در کسب و کار خرد کشورمان و همچنین به عنوان یک اعتبار و در واقع به عنوان نمادی از ثروت و بخشی از ارزش و سبد اعتباری یک فرد در جامعه است، اما البته این نگرانی برای کشور وجود دارد که این جذب آن می تواند دولت را کاهش دهد و باعث نگرانی های زیادی شود.
قطعاً خطر پولشویی و فرار مالیاتی از سوی دولت در استفاده از این نوع اموال وجود دارد و راه حل این است که ابزارهایی توسط دولت و بخش خصوصی برای رفع این نگرانی ها ایجاد شود. ایجاد ابزارهایی برای حداکثر شفافیت می تواند به جلوگیری از استفاده از آن برای پولشویی یا فرار مالیاتی یا تامین مالی تروریسم کمک کند. شفافیت در بلاک چین به عنوان یک شمشیر دو لبه می تواند در این مورد کمک کند، اما متأسفانه می توان از آن نیز ضعیف استفاده کرد. واقعیت این است که نحوه برخورد دولت با این نوع دارایی ها می تواند یک تهدید یا یک فرصت باشد. گفتن اینکه شفافیت یک تهدید یا فرصت است بستگی به نحوه برخورد ما با آن دارد و این فناوری می تواند همزمان هر دو باشد.