پاسخ دانشمندان به یک پرسش قدیمی: عشق چگونه عقل را زایل می‌کند؟
دوره ماه عسل که همه چیز جدید و هیجان انگیز است و دو عاشق حتی یک لحظه هم نمی توانند دست یکدیگر را رها کنند، زمان بسیار بدی برای تصمیم گیری های مهم مالی یا شغلی است.
برای سال‌ها، علم پاسخ روشنی در مورد اینکه چرا عملکرد طبیعی مغز ما هنگام عاشق شدن مختل می‌شود، نداشت، اما نتایج یک مطالعه جدید پاسخ‌هایی را ارائه کرده است.
تیمی به سرپرستی دکتر فیل کاوانا، از دانشگاه کانبرا و دانشگاه استرالیای جنوبی، ۱۵۵۶ جوان را که خود را «عاشق» توصیف کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند. هدف از این پرسشنامه ارزیابی احساسات و رفتار پاسخ دهندگان نسبت به شرکای خود بود.
مرحله دوم این مطالعه که شدت عشق عاشقانه اولیه را مورد بررسی قرار داد، تنها شامل ۸۱۲ شرکت‌کننده در نظرسنجی شد که گفتند کمتر از دو سال در یک رابطه بوده‌اند.
هدف این تیم از محققان پاسخ به این سوال بود که آیا سیستم فعال سازی رفتاری (BAS)، مکانیزم فعال در ذهن و بدن که رفتارهایی را ترویج می کند که ممکن است منجر به پاداش شود، در شکل گیری عشق رمانتیک نقش دارد یا خیر.
نتیجه مطالعه آنها تأیید کرد که بسیاری از افراد هنگام عاشق شدن، عملکرد مغز متفاوتی را تجربه می کنند، عملکردی که منجر به تمرکز موقت افکار و اعمال روی معشوق جدید می شود.
در مورد آنچه باعث ایجاد این تغییر رفتاری می شود ، دکتر کاواناغ انگشت خود را به یورش هورمون ها نشان می دهد.
او توضیح داد: “ما نقش اکسی توسین را در عشق رمانتیک ایفا می‌کنیم، زیرا این هورمون هنگام تعامل با عزیزانمان در سراسر سیستم عصبی و جریان خون ما گردش می‌کند.” با این حال، وقتی صحبت از ترکیب اکسی توسین و دوپامین، یک ترکیب شیمیایی که مغز ما در طول عشق آزاد می‌کند، برای ما عزیزان اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند.
دکتر کاواناغ خاطرنشان می کند: “اساساً ، عشق مسیرهای موجود در مغز را با احساسات مثبت فعال می کند.”
منبع: یورونیوز
