چالش حفظ تناسب اندام در فضا برای خدمه «آرتمیس ۲»

از جمله تمرینات خدمه آرتمیس ۲ به منظور آمادگی برای انجام ماموریت، چالش مهم حفظ آمادگی جسمانی در فضا است که باید زیرساخت های لازم را فراهم کرد.

از شبیه سازها گرفته تا تنقلات فضایی، فضانوردان آرتمیس ۲ در تلاش هستند تا قبل از رسیدن به سطح ماه در سال ۲۰۲۵، تمام جنبه های زندگی در ماه را تمرین کنند.

به گزارش اسپیس، جرمی هانسن، فضانورد آرتمیس ۲ در مقر آژانس فضایی کانادا (CSA) تاکید کرد که هنگام آماده شدن برای این ماموریت بزرگ، همه جزئیات مهم است زیرا این اولین سفر به ماه از سال ۱۹۷۲ است. این اولین سفر به ماه است.

هانسن به خبرنگاران گفت: «تمرین مداوم به ما کمک می‌کند مهارت‌هایمان را قوی نگه داریم و خودمان را به چالش بکشیم. ما دائما در یک محیط عملیاتی هستیم که باید تصمیم بگیریم.

هانسن از آژانس فضایی کانادا و سه فضانورد ناسا در مدل‌های کپسول اوریون زندگی می‌کنند تا نحوه مانور ایمن در فضاهای تنگ را بیاموزند. از جمله وظایف آنها، وظیفه پیش پا افتاده و در عین حال ضروری یادگیری نحوه تناسب اندام در یک فضای کوچک در حالی که همیشه شناور هستند، است.

اگرچه اوریون ۶۰ درصد فضای بیشتری نسبت به کپسول های آپولو در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ دارد، اما باید به جای سه فضانورد، چهار فضانورد را حمل کند. با این حال، اجرای هر طرحی یک چالش خواهد بود.

هانسن با اشاره به اینکه وسایل شخصی محدود او شامل یک گردنبند با عکس های همسر و سه فرزندش است، گفت: «ما از نظر فضا بسیار محدود هستیم و این تعیین می کند که چقدر فضا برای آوردن اشیا داریم.

کپسول Orion تنها ۸.۹ متر مکعب فضا دارد و شبیه به یک اتاق خواب کوچک است که در مناطق شهری مانند نیویورک یا سنگاپور قابل مشاهده است. با اضافه کردن رایانه و تجهیزات، این فضای کوچک به سرعت کوچکتر می شود.

با این استانداردها، ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) بسیار بزرگ به نظر می‌رسد، به اندازه یک خانه شش خوابه. Orion جایی برای هیچ یک از ماشین های ورزشی بزرگی که در حال حاضر در ایستگاه فضایی بین المللی قرار دارند، نخواهد داشت. این دستگاه ها شامل تردمیل با تسمه هایی برای پایین نگه داشتن فضانوردان در حین دویدن، ترازو پیستونی برای مبارزه با بی وزنی و دوچرخه ورزشی است. در مجموع، تجهیزات ورزشی نزدیک به سه برابر فضای کپسول Orion نیاز دارد. بنابراین نیاز به تفکر جدید است.

راه حل مناسب یک وسیله ورزشی به نام «فلایویل» است. نسخه های Flywheel حداقل از سال ۲۰۱۶ وجود داشته است. نسخه امروزی فلایویل در زیر دریچه جانبی Orion قرار دارد که برای ورود و خروج طراحی شده است.

در یک ریزفضای واقعی، هنگامی که فضانوردان در روز پرتاب وارد می شوند، چرخ طیار به عنوان یک پلکان عمل می کند. خدمه ۳۰ دقیقه در روز را صرف انجام اسکات و ددلیفت با استفاده از طناب روی وسیله ای می کنند که عملکرد یویو دارد. همچنین، تنظیمات ساده به چرخ فلایویل اجازه می دهد تا به عنوان یک ماشین قایقرانی عمل کند.

فلایویل

فلایویل کوچکتر از چمدان دستی است که خطوط هوایی معمولاً در کابین مسافران اجازه می دهند. همچنین جرم آن تنها حدود سه کیسه سیب زمینی معادل ۱۴ کیلوگرم است اما به دلیل کوچک بودن محدودیت زیادی دارد. حداکثر استحکام الاستیک تنها ۱۸۱ کیلوگرم است که با توجه به اینکه کابل های مشابه برای ماموریت های ایستگاه فضایی بین المللی کارایی چندانی ندارند، جالب است.

ناسا قبلاً دستگاهی به نام دستگاه تمرین مقاومتی موقت در ایستگاه فضایی بین‌المللی داشت که از رشته‌ها استفاده می‌کرد. حتی بدتر از آن، گزارش‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد تمرین‌هایی مانند اسکات تنها نیمی از تاثیرگذاری در میکروگرانش را دارند. یک دستگاه تمرین مقاومتی پیشرفته جدید با نیروی پیستون به فضانوردان کمک می کند تا ۱۸۰ روز یا بیشتر در مدار بمانند. تحقیقات نشان می دهد که تجهیزات تمرین مقاومتی یک عامل کلیدی در کمک به فضانوردان برای بازگشت به خانه با توده استخوانی بیشتر از قبل است.

Orion برای ماموریت های کوتاهتر در نظر گرفته شده است. فضانوردان آرتمیس ۲ تنها باید به مدت ۱۰ روز از کپسول استفاده کنند و زمان حضور در فضا طی ماموریت های بعدی به تنها یک ماه افزایش می یابد.

ناتالی هیرش، مدیر پروژه پزشکی فضایی عملیاتی آژانس فضایی کانادا، در جریان یک جلسه توجیهی رسانه‌ای و نمایش Flywheel گفت: «با طولانی‌تر شدن مأموریت‌ها، یکی از مواردی که باید به آن توجه کنیم حداقل تمرین مورد نیاز برای انجام این کار است. برای حفظ سطح مشخصی از تناسب اندام؟

هیرش خاطرنشان کرد: سلامت فضانوردان تنها چیزی نیست که باید به آن فکر کرد. همانطور که هر مدیر آزمایشگاه می‌داند، ارتعاشات می‌توانند اثرات غیرمنتظره‌ای بر آزمایش‌ها یا تجهیزات داشته باشند.

با توجه به اینکه آرتمیس ۱ قرار است در سال ۲۰۲۲ بدون سرنشین در اطراف ماه پرواز کند، مهندسان Orion هرگز تجهیزات ورزشی را در فضا آزمایش نکرده اند. هیرش گفت که داده‌های تمرینی از فضانوردان آرتمیس ۲ به بهبود طراحی فضاپیما در برابر ارتعاشات خطرناک قبل از مأموریت‌های بلندپروازانه‌تر فرود روی ماه در اواخر این دهه کمک می‌کند.