تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) تصاویری فوق العاده واضح از سحابی سر اسب، یکی از نمادین ترین اجرام آسمانی زمین، گرفته و منتشر کرده است.
تلسکوپ فضایی جیمز وب، قوی‌ترین تلسکوپی که تا به حال به دور سیاره ما می‌چرخد، توانست جزئیاتی از سحابی سر اسب، که به نام بارنارد ۳۳ نیز شناخته می‌شود، دیده نشده باشد، و برخی از این تلسکوپ‌ها مناطق را با نوری کاملاً جدید نشان می‌دهد.
به گزارش اسپیس، تصاویر جدید سحابی سر اسب را به صورت امواج متلاطم گازی نشان می‌دهند که از سمت غربی شکارچی B، ابر مولکولی ستاره‌زایی در فاصله ۱۳۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی شکارچی مشاهده می‌شود.
سحابی سر اسب یک ابر در حال فروپاشی از گاز متراکم و خنک است که توسط یک ستاره جوان داغ که در لبه سمت چپ بالایی آن جاسازی شده است روشن می شود. ساختار نعل اسبی که این سحابی را بسیار متمایز می کند، ناشی از فرسایش گاز سبک تر است. این فرآیند یک ستون ضخیم از گاز و غبار متراکم را بر جای می گذارد که فرسایش آن دشوارتر است.
دانشمندان تخمین می زنند که در حدود پنج میلیون سال، این ستون از ماده متراکم تر ناپدید می شود.
ابزار دوربین مادون قرمز نزدیک جیمز سوب (NIRCam) توانست بخش کوچکی از سحابی سر اسب را از نزدیک ثبت کند. این باعث می‌شود که به صورت دیواری منحنی از گاز و غبار ضخیم و دودی با ستاره‌ها و کهکشان‌های دوردست که روی آن قرار گرفته‌اند ظاهر شود.
دوربین اصلی دیگر جیمز وب نیز قادر به ثبت تصویری خیره کننده از بخشی از سحابی سر اسب بود. بخش کوچکی از سحابی بیش از نیمی از این تصویر را با دود غلیظ سفید و آبی پر می کند که با سوراخ های تیره مشخص شده است.
سحابی سر اسب یک منطقه تحت سلطه فوتون (PDR) است. منطقه ای از فضا که در آن ستاره های جوان پرجرم گاز و غبار بین ستاره ای را گرم می کنند. این ابرهای سرد بین گازهای یونیزه داغتر در نزدیکی ستارگان تازه متولد شده وجود دارند. در مناطق تحت سلطه فوتون، این ستارگان با انتشار نور فرابنفش خود بر شیمی این گاز و غبار تأثیر می گذارند.
اینها در مناطق بین ستاره ای یافت می شوند که در آن گاز به اندازه کافی متراکم است که در برابر یونیزاسیون مقاومت کند، اما هنوز آنقدر متراکم نیست که اجازه عبور نور فرابنفش را بدهد.
مطالعه نور ناحیه تحت سلطه فوتون به دانشمندان اجازه می دهد تا چگونگی تکامل ماده بین ستاره ای و فرآیندهای شیمیایی که این تکامل را تعریف می کنند، مطالعه کنند.
این واقعیت که سحابی سر اسب نسبتاً به زمین نزدیک است به این معنی است که این یک محیط ایده آل برای اخترشناسان برای انجام این تحقیق، تعیین ساختار منطقه تحت سلطه فوتون و مطالعه برهمکنش تابش و شیمی در فضای بین ستاره ای است.
منبع: ایسنا
