یک معمار از برنامه بلندپروازانه خود برای ساخت آسانسور فضایی با قابلیت انتقال انسان به فضا خبر داده است. این سازه که Ascensio نام دارد از کابل های بلندی تشکیل شده است که یک ایستگاه ماهواره ای در مدار زمین را به یک سکوی شناور روی زمین متصل می کند.
این ایده از ذهن جردن ویلیام هیوز، معمار ساکن بارو، انگلستان نشات گرفته است. این معمار ادعا می کند که طرح او که زمین را به یک ایستگاه مداری متصل می کند، به استانداردی برای سفرهای فضایی آینده تبدیل خواهد شد.
جردن پس از اینکه اخیراً برنده جایزه ۱۰۰۰۰ یورویی برای معماری و نوآوری فضایی از بنیاد ژاک روگری برای طراحی آسنسیو شد، قصد دارد از این پول برای توسعه طرح جاه طلبانه خود استفاده کند.
اما این آسانسور فضایی چگونه کار می کند؟
به گفته اردن، کابین‌های بدون سرنشین مسافران را مانند قطار روی ریل با کابل بالا و پایین میبرد و مردم و محموله‌ها را به داخل و خارج از جو هدایت می‌کند. در مجموع ۶ کابین برای هر سفر وجود خواهد داشت: ۳ کابین برای انسان حامل اکسیژن و ۳ کابین برای بار.
وقتی مسافران به ایستگاه فضایی که در ۳۶۰۰۰ کیلومتری زمین قرار دارد می رسند، می توانند لذت حضور در فضا را تجربه کنند.
آقای هیوز گفت: “شما در آن لحظه در فضا هستید، از آن نقطه به بعد می توانید به هر کجا که بخواهید بروید.” “اگر می خواهید به فضا بروید، نباید در یک اتاق بمانید، باید یک تجربه شگفت انگیز و یک بار در زندگی داشته باشید.”
طراحی پیچیده ایستگاه فضایی معمار شامل استخرهای شنا، مسیرهای پیاده روی بدون جاذبه و مناظر الهام بخش از زمین زیر پای مسافران است.
آقای هیوز می گوید: «این پروژه فقط ایجاد تصاویر جذاب نبود. “من دوست دارم تصاویر و فضاهای واقعا زیبا و هیجان انگیز ایجاد کنم، این کاری است که انجام می دهم، اما این مسابقه در مورد تحقیق و توسعه بود، تلاش برای ایجاد یک طرح جامع که واقعا کار می کند.”
یکی از جذاب ترین ویژگی های طراحی جردن هزینه پایین آن است. در حال حاضر پرتاب موشک فالکون ۹ به ارتفاع ۴۶۰ کیلومتری از ایستگاه فضایی بین المللی ۶۷ میلیون دلار هزینه دارد. اما به گفته آقای هیوز، علاقه مندان به نجوم از سوار شدن بر آسنسیو بی نصیب نخواهند ماند.
او توضیح داد: «در حال حاضر، راکت‌ها میلیون‌ها دلار به ازای هر کیلوگرم برای حمل هر چیزی به فضا هزینه می‌کنند. یک آسانسور فضایی در دراز مدت باید بتواند این هزینه را به چند دلار در هر کیلو کاهش دهد.
با وجود مشکلات فنی، از جمله نیاز به مواد جدید، جردن مشتاق است که روزی طراحی خود را به ثمر برساند. وی گفت: از دیدگاه انسانی آینده نگر، فکر می کنم این طرح واقع بینانه است و فکر می کنم ضروری است. امیدوارم بتوانیم برخی از این قطعات شگفت انگیز معماری فضایی را که در داستان های علمی تخیلی می بینیم، واقعاً تجربه کنیم. اما برای تحقق این رویا، ما به روشی متفاوت برای انجام کارها نیاز داریم.”
منبع: روزیاتو
